Gecenin bir yarısı odanda bir İskandinav Tanrısı belirseydi ne yapardın?

''O gün, Jotunheim'dan aldığın tek şey o kutu değildi, değil mi?''

Marvel İçinde -17- Hayatını tek bir amaç uğruna heba etmesiyle, kalbi sürekli büyüyen bir nefret ve intikam hırsıyla dolup taşan bir kara deliğe dönüşmüştü. Karanlığın dibinde dolanan, yalnız ama tehlikeli bir adam. Erik ''Killmonger'' Stevens. Üstün öldürme yetenekleriyle saldığı ünü, her türlü silahı kullanmaktaki ustalığı ve geçmişini üstünden atamamasıyla her gün daha da hiddetlenen öfkesiyle, bilinen en korkulu suikastçılardan biri. Onun sonunu getirebilecek tek şey ise yıkıcı nefretiydi. Hiç şüphesiz, geçmişinin onda bıraktığı en etkili iz olmuştu. Onu var eden en temel parçalardan biriydi, aynı zamanda ise yok oluşuna sebep olacak kadar içinde büyümesine, aklını zalim düşüncelerle boyamasına izin vermişti. Her şeyin tamamen siyaha battığını düşündüğünde ise, karşısına hiç ummadığı biri çıktığında nelerle yüzleşeceğinden habersizdi. Her yönüyle zıttı olan, farklı ve ilginç bir kadın; Emma Williams. Emma'nın, Erik'in örmüş olduğu kalın duvarları geçmek için mücadele etmeden önce bilmesi gereken önemli bir nokta vardı. O da, Erik'in katı ve sarsılmaz bakış açısıydı. Dünyaya karşı olan hiddetini değiştiremezse, ona ulaşması da asla mümkün olmayacaktı...

Frank Castle, zihnindeki denizi düşmanlarının kanıyla kırmızıya boyamıştı. Derinlikleri gözükmeyecek kadar koyu bir rengi kuşanan kızıl deniz artık sadece kendini değil, çevresindeki okyanusları da tehdit edecek bir noktaya gelmişti. Bu noktada Wanda Maximoff kızıl denizi temizlemeli ve derinliklerine inip, o derinliklerde neyin gizlenmeye çalışıldığını bulmalıydı. "Peki ya öldürmenin, onlar için bir kaçış yolu olduğunu düşünmüyor musun? Onlar için bir kurtuluş olduğunu. Ya onlar ölmek istiyorlarsa?" "Namluyu alınlarına dayadığımda hepsi yalvarıyor. En sert olanı bile." "Peki ya yalvarmasaydı ve ölmek isteseydi?" "Öldürürdüm." "Bir suçlunun istediğini mi yapardın?" "Umurumda olan tek şey, ölmesi."