Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

WATTY 2021 FİNALİSTİ Yaklaşın dostlarım size bir hikâye anlatmak istiyorum. Bir varmış bir yokmuş diye başlayıp sonu gelmeden uyuyakaldığınız hikâyelerden çok daha farklı bir hikâye... Büyücü Leavyan ve Sarvalion'un hikâyesi... Ormanın derinliklerinden gelen buğulu ses Leavyan'ı çağırdığında Andelialı büyücü başına gelecekleri nereden bilebilirdi ki?... Ya büyücü Küre'yi yok edecekti ya da Küre Andelià Krallığı'nı. Işte tam da bu yüzden Leavyan ve büyücü dostları soluksuz okuyacağınız bir maceranın kalbine doğru yelken açtılar. Peki ya sen? Yolculuğun bir parçası olmaya hazır mısın? Leavyan Küre'yi arayadursun bir diğer krallık Medea'da genç savaşçı Sarvalion Arena'ya çıkmak için gün sayıyordu. Efsanevi toprak canavarlarının karşısına... Iki farklı hikâye iki farklı macera. Bir yanda Leavyan diğer yanda ise Sarvalion. Yolları bir gün mutlaka kesişecek. O büyülü anı birlikte keşfetmeye ne dersin?

"Yavru ceylan," diye fısıldadı. "Yolunu mu kaybettin?" Avcı'ydı bu. Her gece karnına gümüş bir hançer sokup, gelin çiçeği beyazı geceliğini kanlar içinde bırakan kâbusuydu. Kasıklarına giren sancıydı. Alacakaranlığa bıraktığı acı dolu feryattı. Ve şimdi tam karşısındaydı. Gözleri gecenin karanlığındandan daha koyuydu ve harelerinde kalbini yakıp kül gibi havaya savuran siyah bir ateş yanıyordu. Avcının boğazından çenesine tırmanan siyah mürekkepli dövme ayın şavkı gibi parladı. Çakırdikenlik kirpikleri yüksek elmacık kemiklerine gölge düşürdü. Gözleri gözlerine kilitlendiğinde göğüs oluğunda ay ışığı kadar parlak ve gelin çiçeği kadar beyaz bir mürekkebin işlendiğini hissetti. Ruhunu, ruhuna mühürlemişti. İnsan bile değildi. Sürgün edilen Peri Halkı'nın Prensi'ydi ve intikam almak için yemin içmişti. ༆ PERİ HALKI SERİSİ ༆ I. AVCI VE CEYLAN (193.000 KELİME) TAMAMLANDI! II. AY IŞIĞI VE KÜL KANATLAR (26K and loading...) +18 İÇERİK BARINDIRIR.

Evrenin bir çok sırrından bazılarına sahip olan Elif kaçtığı geçmişinden saklanırken yeni tanıştığı insanların ruhlarla olan sorunlarına çare bulabilecek mi ? Beraber öğrenelim :)

Sırt çantamı aldım. Artık bu evden taşınmam gerekiyordu. Ailemi çok özledim. Annem, babam ve Ablam..... On aydır hiç birini görmüyordum. Gerçi bu benim tercihimdi. Yapmak zorunda olduğum bir tercih..... Ailemden Annem ve Ablam büyücülerdi. Babam ise Kurt Adam. Hani böyle dizilerde olur ya aynı onun gibi. Böyle bir durumda benimde ya büyücü yada kurt olmam gerekiyordu ama tam olarak öyle değildim. Bizim dünyamızda ikisini birden olamıyordunuz. Ya kurt ya Vampir ya Mutant Yada Büyücü olabilirdiniz. Bazen olduğunuz şeyden ekstra olarak özel gücünüz olabiliyordu. Yada nadirde olsa bazen gücünüz olması gerekenden az olup zamanla kaybolabiliyordu. Mesela Büyücüysen yaptığın sihirler, Büyüler güçlü olmuyordu ve zamanla normal bir insan gibi oluyordunuz. Bizim özel olarak gittiğimiz okulumuz vardı. Ilkokul ortaokul lise ve üniversite. Bu okullara gitmek zorunluydu. Hem normal insanların derslerini görürdük hemde kendi insanlarımızın geçmişini öğrenip kendimizi güçlendirirdik. Ben ortaokula kadar bu okula gittim. Sonra aileme normal insanların yaşadığı okula gitmek istiyorum demiştim. Çünkü okuldakiler benimle dalga geçiyorlardı. O zamanlar ne olduğumu bilmiyorduk. Ne büyü güçlerim vardı nede bir kurta dönüşüyordum. Benimde güçlerimin geçici olduğunu kabullenmiştim. Hemde o yaşta. Ablam normal okuluna devam ederken bende insanların yaşadığı yerde yaşayıp onların okuluna gidiyordum. Hafta sonları Ablamı ziyarete giderdik. Sonra ne mi oldu Okuyarak Öğrenin.....