O karanlık gecenin, içimde bir bebeğe hayat vereceğini bilseydim yine aynı şeyi yapar mıydım? Hayatta dönüm noktaları olurdu, seçimler geleceğimizi baştan yazardı ve bir seçim yapmam gerekiyordu. Tekdüze ilerleyen melankolik hayatımın, hiç de bildiğim gibi olmadığını ve benden saklanan gerçekleri öğrendiğimde artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. Üstelik karnımda babasını tanımadığım bir bebek varken...

Tek gece de mi? Tek gece de mi olmuştu bu? "Ya birşey söylesene!" "Ne diyeceğimi bilemiyorum." O gecenin ardından yaklaşık 2 ay geçmişti. Baş dönmesi ve mide bulantısı şikayetiyle hastanede , kendisi gibi doktor olan bir arkadaşına göründü. Doktor 7 haftalık hamile olduğunu söylemişti. Duyduğu şeyle anında yere yığılmıştı Miray. •Başlama Tarihi: 7 Haziran 2020 •Bitiş Tarihi: 22 Kasım 2020 •Çoğu katagoride birinci olmuşluğumuz vardır❤ •Watpatta yayımlanan ilk 'O Gece' adlı hikayedir. Tamamen şahsıma aittir. İntihalde bulunma veya herhangi bir fikir hırsızlığında sessiz kalmayacağımı bilmenizi isterim.⚠️

Doğum gününden sonra, kardeşiyle eğlenmek için konsere giden bir genç kız... Fırtına yüzünden iptal olan konserden eve dönmeye çalışırken, kendini bir anda hiç bilmediği bir yerde bulursa... Ve bu bilmediği yerden, evine dönecek hiçbir yolu olmasa... Kendisini yabancı hissettiği bu şehirde, tüm bunlar yetmezmiş gibi, aklını karıştıran ve tüm yolları kendisine çıkaran gizemli bir genç adamla karşılaşırsa... Neler olur?

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Önümdeki salatayı yaparken aklım hala Baran'daydı. Burak'la konuşurken benim için 'bana ait' demesi kalbimin deli gibi atmasına sebep oluyordu. Banyonun kapısı açıldığında kalbim sanki mümkünmüş gibi daha hızlı atmaya başladı. Adım sesleri yaklaştığında yanıma geldiğini anladım. Elini belimden geçirip karnıma koyduğunda elimdeki bıçağı yerine koydum. "Kaç saattir bi salatayı yapamadın mı aklın nerde acaba " Boynuma bıraktığı ıslak öpücükle tamamen kendimden geçtiğimde ani bi hareketle kendine çevirdiğinde afallamış bi şekilde yüzüne bakıyordum. "Ya da kimde mi desem. " Yüzüne anlamamış bi şekilde baktığımda yüzündeki mutluluktan uzak sinsi gülümseme ürkmeme yol açtı "Ne ben kimseyi düşünmüyordum neden öyle dedin" Biraz daha gülümsediğinde gözlerinin seğirdiğini gördüm. "Ali, Ali'yle konuştuğunda baya gözlerinin içi gülüyordu. Bugün onunla okadar kalabalıkta beni hiçe sayıp gülüşecek kadar cesareti nerden buldun çok merak ediyorum açıkçası. O püştün kuzenim olmasına mı yoksa ailemin orda olmasına güvendin emin değilim. " Kahretsin görmüştü işte. Oysaki bi anlık bişeydi. Bi kaç saniyelip samimiyetten uzak bi gülümseme. Gözlerine korku içinde bakarken bi şekilde kendimi aklamaya çalışıyordum. "Baran yemin ederim öyle bişey değil. Dediği bişeye güldüm sadece cevap bile vermedim. Sade-" "Şşş tamam sakin ol sadece şunu sormak istiyorum. Bundan sonra ikinizin bir araya gelmesi pek mümkün değilya hani, o püştu komalık olana kadar dövüyüm mü, yoksa senin çıkabileceğin tek yer balkon mu olsun" Dehşet bi şekilde gözlerine baktığımda cümlesinin ne anlama geldiğini sonradan anladım. Azımı açtığımda sözümü kesti. "Seçim senin bekliyorum "

Dünyayı perde arkasından yöneten gizli ve elit bir yapı: "Ulular"... Güçlerini sürdürebilmek için gelecek nesillerini yani çocuklarını özel olarak yetiştirirler. Bu varisler "Veliahtlar" olarak bilinir. Yedi Veliaht arasında en güçlü isim ise, sert duruşu ve zekâsıyla öne çıkan Arem Barkın Soykamer'dir. Arem Veliahtlar ekibinin lideridir ve Baş Veliaht olarak bilinir. Günlerden bir gün Arem'in hayatı, sevdiği kadın Melisa Aksel'in beklenmedik ölümüyle altüst olur. Geleceğe dair tüm planlarını bir kenara atar ve Melisa olmadan geçen yıllar onu daha karanlık birine dönüştürür. Ancak bir gün karşısına, Melisa'ya tıpatıp benzeyen gizemli bir kadın çıkar: Hera Türkeş. Arem, bu genç kadını görür görmez onun Melisa'ya benzeyen yüzünden etkilenir ve Veliahtların arasında, kendi yanında bir yer verir. Fakat Baş Veliaht'ın bilmediği bir şey vardır: Hera, eski bir askerin kızıdır ve bu asker, kızını Veliahtlar'ın karanlık sırlarını açığa çıkarmak için devlet adına görevlendirmiştir. Geçmişin gölgesinden gelen sırlar ve Arem'in kendi planları, Hera'nın oyununu tersine çevirir. Artık bu mücadelede sadece güç ve strateji değil, kalp, kader ve ihanet de belirleyici olacaktır. Yedi Veliaht ve kaderini kendi elleriyle yazmak isteyen bir Tanrıça'nın savaşı bu hikâyede başlıyor ve yangın çıkıp her şeyi küle çevirdiğinde son buluyor... Kitap 3 seridir. 1) Külden Elbisem-Birincinin ikincisi TAMAMLANDI 2) Külden Elbisem-Solan Çiçekler TAMAMLANDI 3) Külden Elbisem-Ateşin külü TAMAMLANDI Wattpad'e bu isimle yazıl mış olan ilk kitaptır. KİTABIN İLK YAYINLANMA TARİHİ 01/ 10 /2022 KİTABIN FİNAL TARİHİ 22/01/2024 KİTAP 2024 OCAK 25'te yayından kaldırıldı. Tüm bölümler düzenlendikten sonra tekrar yayınlandı. Kitabın tüm bölümleriyle wattpad'e ikinci kez yüklendiği tarih: 16/05/2024 tarihidir. Kitaba başt

Çantasının içinden makyaj malzemelerini çıkardı. Pudrasının kapağını açmaya çalışırken bir yandan da söyleniyordu : "Bakalım bugün mutlu gibi görünmek için ne kadar makyaj yapmam gerekecek?" Hayat, ona belirli bir derece mutlu olmayı zorunlu kılmıştı sanki. En azından mutlu görünmeliydi, uyumlu olmalıydı. Kendi içindeki karmaşayı çözebilecek herhangi bir icat yoktu şimdiye kadar, fakat o yine de mutlu, sakin, sevecen ve hoşgörülü davranmalıydı. Çoğu kez yaşadığı hayatın artılarını, ayrıcalıklarını düşünerek mutlu olmaya da çabaladı, hiçbir şeyden hoşnut olmayan insanlardan nefret ederdi, ama bu da etkili olmadı. Huzur denilen şey, ne kadar hızlı koşarsa koşsun ondan her zaman hızlıydı. Belki de yaşadığı bu hayattı her şeyi zorlaştıran. Köpek gibi çalışarak kazandığı okullar, daha iyi bir yaşam uğruna vazgeçmeyi bildiği hayalleri, girdiği her yerde kendini kabul ettiren bir kültür seviyesi ve istisnasız bütün çabalarının sonucu mesleğinin getirisi olan hiç de küçümsenmeyecek bir maaşı vardı. Rahatlamaya çalıştı, gerginlik gözlerinin çevresindeki damarları belirginleştiriyordu. Pudrasını yüzünde gezdirirken göz ucuyla komodininin üzerindeki saate baktı evden çıkması için daha bir saati vardı. Yalnız kahvaltı etmeyi çocukluğundan beri sevmediği için o sabah da geçiştirmeyi düşünüyordu ki, az ilerideki yatağından, tanıdık fakat içten içe yadırgamak istediği bir ses duydu : "Günaydın"

"Ya benden uzak durursun, ya benim olursun." dedi genç adam alacağı cevabın korkusunu gizlemeye çalışırken. Yana yatırdığı başını dikleştirip cevap verdi genç kız. "O değil de, lahmacun mu yesek ?" & - Hocam bir şey sorabilir miyim ? Ah (!) Gene başlıyorduk işte. - Hayır evladım soramazsın. "İşte anahtar kelime; soramazsın." Tuğra art arda sıralamaya başladı sorularını. - Hocam Taş devrinde bütün kızlar taş mıydı - Hocam soğuk savaşlar mikrodalgada ısıtılır mı - Hocam tarihi eserler çok eserse üşütür müyüz - Hocam büyük İskender bir buçuk muydu Tarih hocası bezdiğini belli edercesine oturup, kafasını sıraya koyunca Tuğra son bir vuruş ekledi; - Yılandan korkmayacaksın, yılmayandan korkacaksın. Tıss Ah Tuğra işte. Atsan atılmaz, satsan satılmaz (!)