Bir iki dakikayı böyle susarak geçirmişlerdi. Bu suskunluğun sonrasında Emir kafasında söyleyeceklerini tek tek tartmış ve sonunda konuşmaya karar vermişti : ''Zehra, benim sana söyleyeceklerim var. Aylardır kafamın içinde beni sürekli rahatlatan bir ses duyuyorum. Gün boyunca kulağımda yankılanıyor bu ses. Gece bu sesle uyuyorum ben. Sabahları bu güzel ses uyandırıyor beni uykumdan. Bu ses senin sesin Zehra. Senin bana söylediğin her kelime kalbime işleniyor. İçimde bir melek yaşıyor benim. Sesi bana huzur veren bir melek...

-"O velet kimdi!?" Gözümün önünde o gece canlanırken Demir abimin öküz gibi bağırması üzerine hani şu filmleri geri sararken çıkan bir ses vardır ya tam olarak o kulağımda çınladı. -"Arkadaşım Demir abi" Sinirle saçların çekiştirdi -"Arkadaşınsa neden size sorduğum zaman yalan söylediniz?" Bağırması artarken çıkışması fazla gelmişti bana.Yavaş yavaş dozu kaçırıyordu ve onu ilgilendirmeyen konuya burnunu sokmaya başlamıştı. -"Alya bana cevap ver!" Bağırışı üzerine sinirlenip bende bağırdım -"Demir abi senin derdin ne!Bu konu seni ilgilendirmez!Belki sevgilim" Sıkıca kolumu tuttu -"Kes sesini Alya!O velet senin sevgilin olamaz!" Hiddetle kolumu savurup ondan kurtardım -"Niye olamasın? Çokta güzel olur!Hatta belki ilerde kocam bile o-" -"Yeter lan!Yeter! Görmüyor musun Alya!?Sana olan aşkımı görmüyor musun lan!Ben yıllardır kaçtım bu duygudan sen benim kardeşim gibiydin!Ama olmuyor özür dilerim yapamıyorum duygularımla başa çıkamıyorum.Ben artık sana Ahududum demek istiyorum..." Gözümden bir damla yaş düştü.Demir abim. Yıllardır abim olarak gördüğüm adam bana aşık mıydı? Geri geri giderken onunda gözünden bir damla düşmüştü -"Yalvarırım kaçma benden Alya.Yine duygularımı içime gömerim söz veriyorum kimseye belli etmem birşeyi, hoş zaten 3 senedir öyle yapıyorum ya..."