Saatlerdir bir bankta oturmuştuk ve sabahtan beri getirdiği kalemle beraber yanağımda bulunan gamzeye yıldız çizmeye çalışıyordu. Artık gülümsemekten yanaklarım iyice ağrımaya başlamıştı. Yavaşça yüzümü geriye doğru çektim ve bıkkınca konuşmaya başladım: -Cidden yanaklarım çok ağrıdı. Bitmedi mi hâla? Hemen modu düşse de buna yenik düşmeyerek sevinçle cevap verdi: -Yaaa azıcık daha sabret bitmek üzereee. Bu aşırı sevinçli ve istekli ses tonuna yenilerek yüzümü tekrar ona doğru yönelttim, gülümsemeyi sürdürdüm. Birkaç dakika sonra kulaklarıma dolan sesinin ardından yüzümdeki ellerini de çekmişti: -Bittiiiii! Yüzümdeki gülümsemeyi silmeyerek merakla sordum: -Şimdi söyle bakalım nedir bu gamzelerime yıldız çizme meselesi? Hafifçe gülümsedi ve cilveyle harmanladığı sesini birleştirerek cevap verdi: -Şimdi sen gülüyorsun ya. Güldüğünde sabahları gökyüzündeki güneş, geceleri ise yıldızlar gamzelerine toplanıyor. Ben de bunu somut hâle çevirmek istediğim için gamzene parıltılı bir yıldız çizmek istedim. Söylediği cümleler her hücremde, onun her zerresi için toplanan âşkı daha da ileri seviyeye taşımıştı. Bu düşüncelerle ona sıkıca sarıldım ve cevap verdim: -Bu yaptığın haksızlık ben senin gözlerine yıldız çizemem ki.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''