Ben aşk neymiş sende gördüm sende yaşadım. İçim seninle doldu, taştı. Ben ben olmaktan çıktım tamamen sen oldum. Seni düşündüğümde daha da güzelleşiyor dünya. Hayat daha yaşanabilir geliyor. Gözlerine baktığımda anlıyorum yaşadığımı. Zerrelerime kadar hissediyorum varlığını. Yokluğun aklıma geliyor bazen.. nefesimin kesildiğini hissediyorum. Düşüncesinin tüylerimi ürperttiği bir şeyi yaşama ihtimalimi düşünmek bile hayattan vazgeçmeme neden olabiliyor. Varlığını sürekli hissettiğim, senin gülüşünle geçireceğim günler yaşama hevesimi arttıran tek şey. Gel sevgilim benim ol, senin olayım. Birlikte mutlu sonsuz olalım.

☆ Can'a Handan ☆ Ey ismine tüm sesleri sükut ettiğim, yorgun bir savaşçı gibiyim Kan revanım, dizlerim aşkla nara içinde Avuçlarımda ektiğim çiçekler, her lahzada kışa düşmekte Özüne güneşler sakladığım gülüşler ayaz tutmuş, vuslatı tuzla buz etmekte Ben kendinden bi-haber, boşlukları tende çare bilmekte °..¸..°¯°..¸..°¯°..¸..° Ey cismine ömrü tilavet ettiğim, kır belini en ince yerinden ümidimin Hatırı savrulsun avuçlarından şakaklarına Kırağıymışçasına düşeyim tellerine saçlarının Savrukça kapup, en ince yerinde renk tutayım hayatının Bal özlü baharlar getireyim sonbaharımla kışlarına °..¸..°¯°..¸..°¯°..¸..° Ey bu can'a vaz olmuş ergişi, geçme candan Ki can aşk'a vaz olsun vuslat yemişçesine handan .............................................. Birinci çalışmam AŞK-I HAYAL İKİNCİ ADAM YAYINLARI' ndan kitap oldu. İkinci çalışmam ile yine sizlerle birlikteyim. Bu çalışmamda yeni şiirlerime yer vereceğim. Şiirlerime elimden geldiğince videolar ekleyeceğim. İlgi ve desteklerinizi yeniden bekliyorum. Saygılarımla Aygül Mudurlu .............................................. Bu çalışmadaki TÜM ŞİİRLER TARAFIMA AİT olup, telif hakları Antoloji.com sitesi üzerinden alınmış bulunmaktadır. ©Tüm Hakları Saklıdır ©All Rights Reserved FACEBOOK SAYFAM : https://www.facebook.com/askihayalsiir/

"Hayatım boyunca sevdiğim insanları kaybetmekten korkmuştum. Bazen kendime soruyorum; Beni kaybetmekten korkan VAR mı? " Diye fısıldadım ona doğru, "Evet var, BEN VARIM seni asla bırakma bırakmicam Maral İstesemde bırakamam,öyle işlemişsin ki kalbime seni göremediğim iki dakika bile bana bir asır gibi geliyor, anla artık bunu,güven bana"diyerek beni kendine çekip sıkıca sarıldı,sanki asla bırakmayacak gibi...

Odaya çıktım hızla ve zaman kazanmak için odanın tuvaletine girip kapıyı kilitledim, gözlerimden sicim gibi yaşlar akıyordu ayaklarım koşmanın yüzünden hem yorulmuş ağrıyordu aynı zaman da korkunun yüzünden de titremeye başlamıştı, bu baş belası saplantılı mafyadan kaçmak zorundaydım, o sırada sert ayak seslerini duyunca nefesimi tuttum kalbim kulaklarımda kütür kütür atıyordu. "Orada olduğunu biliyorum Derin hemen kapıyı aç yoksa kırarak seni oradan çıkarırım" "Lütfen bırak beni gideyim Allah'ın belası rezil herif bırak beni!" "Aç lan kapıyı!" diye bağırdığında korkudan ayağı kalkıp kapıyı açtım, koyu gözleri öfkeden parlıyordu ve ben korkuyla yüzüne bakıyor bacaklarım daha çok titriyordu. "Neden bana bunu yapıyorsun sevdiğim...seni çok seviyorum neden inanmıyorsun bana!" "Seni sevmiyorum! Beni zorla bu evde tutuyorsun üstelik seni sevmediğim halde bunu yüzüne vurduğum halde peşimi bırakmıyorsun ve sen sevmeyipte evlenmek ne demek bilmiyorsun!" "İkimizde sarhoştuk biliyorsun ne yaptığımızı ikimizde bilmiyorduk! Ayrıca seviyorum başka erkeğe ait olman kanıma dokunuyordu anladın mı? Seni burada zorla tutmamın nedeni bu! Benden başka kimseye ait olmana izin veremem kendimden başka kimseye tutsak etmem sen benimsin ve hep öyle olacaksın...beyaz kadar temizsin seni seviyorum" "Işığım olamayacak kadar kirlisin senden nefret ediyorum!" 🌸 Poyraz & Derin Biri karanlık ve acımasız Diğeri masum ve merhametli 🌸 Başlangıç Tarihi : 26 / 04 / 2017 Bitiş Tarihi : 01 / 06 / 2017

|TAMAMLANDI| Burası Mardin'di taşıyla, toprağıyla kan kokan şehir. Ve bizim hikayemizi Azat Alemdar yazmıştı. * ''Sen iyi bir adamsın Azat.'' Gözlerindeki sakinlik dediğimle birlikte yerini hırçın bir öfkeye bıraktığında dudaklarımdaki buruk tebessüm silinip gitti. ''Ancak ben saçlarının her telinde acı olan kadınım.'' ''Acı saçlarında yaşam buluyorsa acılı bir adam olurum Berre.'' Dedikleri zihnimdeki tüm çarkları susturduğunda gözlerindeki feryadı ilk kez duydum. Sesi, sağır olmuş bir müzisyenin acılı sesini andırıyordu. ''Acı bize yakışan tek gerçek.'' Sözlerimin devamını getirmeden öylece başımı dizlerime yaslayarak gözlerimi yumdum. ''Bizi bu acılar bir etti kadın.'' Yumduğum gözlerimin ardında onun yüzü belirdiğinde gülümsedim. ''Bizi bu acılar yok edecek adam.'' O eğilip beni kucağına aldığında karşı koymadan başımı göğsüne yasladım. Bedenimdeki elleri incitmekten çekinircesine bir emanetlikle tenimdeyken uzun zaman sonra susmuş olan zihnimle rahat bir nefes alabildim. * Bu kurgu pişmanlıkların affı için geç kalanlara ithafen yazılmıştır. Özür dileyin, affedilin ve affedin çünkü tarih gidenlerin yasıyla deliren insanlarla dolu. 220517

Karanlığın sahibi, yenilebilir mi?! Sahip olduğu aşkı bırakıp gidebilir mi? Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak!

Karanlık sokaklarda geçen yalnızlığın öyküsü... Aşk ile aydınlanabilir mi? Bir tarafta hiç sevilmeyen hayatı boyunca teyzesi tarafından hep dayak yiyen ürkek bir kız. Diğer tarafta ise büyük bir iş adamı, karanlığın sahibi mafyaların en tehlikelisi...