Her hikayenin mutlu sonu olmadığı gibi kötü sonu da olmaz. Ayrılıkların getirileri ağırdır herkes kaldıramayabilir.

Ses çıkartmadı hiç. Gitme kal dese kalırdım gibime geliyordu. Arkamı döndüm topuklular yüzünden -yada yaşadıklarım- ilk bir dengemi kaybetmiş gibi olsam da hemen toparlandım bir kaç adımdan sonra arkamı dönüp yerde yatan adamı göstererek "Kurtardığın içinde teşekkür ederim." dedikten sonra yoluma devam ettim. "Aslında başka bir yere de gidebiliriz hem teşekkürünü kabul ederim hem de sana bu iti anlatırım dedi" dediği an bunu beklemediğimi belirtircesine gözlerimi büyüttüm. "Ve sanırım hala adını bilmiyorum." "Sarge." " Barkı. Geliyor musun peki benimle?"