Mert Soylu yıllar sonra doğduğu topraklara Erzurum'a geri döndüğünde omuzlarında babası bildiği dayısı Emir'den öğrendiği hakikatin yükü, kalbinde büyüttüğü dipsiz bir nefret vardı. İtalya'dan Erzurum'a uzanan, kara bir mazinin izlerini taşıyan adamın hikayesi... GÖLGE... Yedi Aşiret Serisi'nden Mert Soylu, çok yakında sizlerle... Yorumlarınızı ve desteğinizi bekliyorum. © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim dahilinde olmaksızın alıntı yapılamaz. Kurgunun kullanılması, hikayenin iznim dışında ticari amaçla kullanılması, çoğaltılması yasaktır.Böyle bir durumla karşılaşılırsa yasal işlemler başlatılacaktır.

Yedi Aşiret Serisinin ilk kitabı olan Günahkâr yeniden sizlerle buluşacak.🖤 Bir bebek günahkar doğabilir mi? Sancar KAHRAMAN'a göre oğlu doğuştan günahkardı. İhanetiyle kalbini buza çeviren, kendisiyle birlikte diri diri mezara girdiği karısının günahları güzelliğiyle göz kamaştıran oğlunun tenine, ruhuna işlenmişti. İşte bu yüzden, Savaş KAHRAMAN, Urfa'dan, babasının topraklarından sürgün edildi. Yıllar sonra geri döndüğünde, babası ölüm döşeğinde kendi cehennemine gözlerini yummak üzereydi. Ona kalan yıllardır hapsolduğu koca bir yalnızlık, yönetmek zorunda kaldığı bir aşiret, büyük bir servet ve güç oldu. Lakin Savaş'ın istediği bu değildi. Onun istediği KURT aşiretinin varisi güzeller güzeli Rojda'ydı. Kalbindeki buzları kırmayı başaran kadınsa ona yasaktı. Babasının düşmanı Barzan Ağanın varisi olan oğlunun karısı olacağını öğrendiğinde sevdasını yüreğine gömdü. Ta ki en büyük düşmanı onu avuçlarına bırakana kadar... "Tek bir dokunuş, tek bir söz yeterdi kalplerini aşkla kavuşturmaya... Lakin yaralıydı adam ve kadın onun dermanı olduğunu göremeyecek kadar kördü.." ''Aşk; günahsızdır." GÜNAHKAR... Mazi'deki Rojda ve Savaş'ın hikayesi... © Tüm hakları şahsıma aittir. İznim dahilinde olmaksızın alıntı yapılamaz. Kurgunun kullanılması, hikayenin iznim dışında ticari amaçla kullanılması, çoğaltılması yasaktır.Böyle bir durumla karşılaşılırsa yasal işlemler başlatılacaktır.

Destansı bir aşkın iki gölgesi... Aynı tende hayat bulan, birbirine sürgün edilen iki kardeş... Biri daha doğmadan kaderi yazılan... Diğeri can yarısına düşman olmak zorunda bırakılan... Kanlı bir yemin... Mazinin karanlığından doğacak büyük bir aşk... Yalnızlığıyla, gücünü ve cesaretini harmanlayan, zeki ve gözü kara adam; Yaman... Kardeşinin fedakarlığını kalbinde yara eden, özgür ruhlu bir adam; Noyan... ALACA... Yaman ve Noyan Uluhan'ın hikayesi... 2023 yılında sizlerle...

"Unutacağını düşünüyordum ?" "Benim için önemli olan tarihleri asla unutmam" Aldığım cevapla dudaklarım da küçük bir kıvrılma meydana geldiğin de kuzguni gözleri yüz hatlarım da yavaşça gezinmişti. Bu hareketi sol yanım da küçük bir titremeye neden olurken bakışlarımı ondan kaçırdığım da hissettiğim duygu yoğunluğunu görmezden gelmek istemiştim. İşte tam o an beklemediğim zamanda kız kulesinin en üstün de art arda patlayan havai fişeklerle ağzım şaşkınlıkla aralanırken ensem de ki nefesle tüm bedenim tuzla buz etmişti. "İyi ki doğdun Ay parçası" Fısıltılı çıkan sesiyle ister istemez gözlerim aheste bir edayla kapandığı an rüzgar yel misali esmiş , onun kokusunu ilk defa hissetmemi sağlamıştı.

Ateş saçan gözleri bedenimi süzerken sinirle gözlerime kaldırdı bakışlarını . ' Ayağınıza kadar gelip seni istedik diye sakın istendiğini sanma . ' Gözlerim dolmaya başlarken korkakça nefes almaya başladım . ' Ömrünün sonuna kadar eziyet göreceğin bir adamdan ne aşk bekle ne de sevgi . Çünkü sen sırf abin ölmesin diye aldığım .. ' Duraksayıp sabır çekerken daha sinirle gözlerime döndü . ' Almak zorunda olduğum bir kızsın o kadar . '

"madem o aşiretten bu eve kız girmesini istemiyorsun ozaman git bacınla Yusuf ağanın torununu öldür" Babasıda en az Serhat kadar bağırmıştı Serhat öfkeyle merdivenlerden çıkarken Babası arkasından seslendi "Yusuf ağayla konuştum yarın akşam nişan takılacak" Serhat odasına girip kapıyı sertçe kapattı. öyle öfkeliydiki kızgın boğa gibi nefes alıp veriyordu. Kimeydi bu öfke? Bu kızgınlık? Babasına mı yoksa onu istemeyen Hazalamı? Serhat alt üst olmuştu. Odada ne varsa paramparça etmişti. kırıp dökmüştü ama yinede sakinleşememişti Kalbine var gücüyle yumruğunu vurup "çıkar onu burdan Allahım bu acıya dayanamıyorum"diye haykırdı... ******** "Hazal Korkmaz" "Serhat Şah" >BEDEL< ↪Zeynep Esinti↩

Sustu Begüm dili varmadı. Beni aldattın mı? Diyemiyordu. Aşkına öyle güveniyordu ki bunu konduramıyor ama yinede aklına gelenlere engel olamıyordu. Bacaklarında derman kalmadığından merdivenin basamağına çöküp ellerini yüzüne kapatıp hıçkırarak ağlarken Azat geri çekilip yıkılmış halde duran karısına baktı. Bu noktaya mı gelmişlerdi... Canından çok sevdiği kadını onu aldatıldığını mı düşünüyordu. Aldatma, ihanet konusunda bu kadar hassasken bunu yaptığını mı düşünüyordu. Bunun için mi az önce o tokatı yemişti. ''Beni aldattın mı? Bana bunu yaptın mı? O kadınla aranda ne geçti de beni sana kötüleyen bir mesaj yazıp aramızı açmak için o fotoğrafı sana yolluyor ve sen direkt soluğu benim yanımda alıp ona hesap sormuyorsun? Ben uzaklaşmak istediğimde bu kadar çabuk niye kabullendin?'' Begüm acı çektiği belli olan bakışları, sesiyle kocasının ''Ben seni aldatmam.'' deyip durumu açıklamasını beklerken Azat'ın sessiz kalmasıyla boğazından acı dolu bir çığlık koptu ve ayağa kalkıp Azat'ın göğsünü yumruklamaya başlayıp delirmiş gibi bağırdı. ''Yapmadım de... Ben Seni aldatmam de. Sen yapmazsın ben biliyorum... Sen beni seviyorsun. Sen senin olan kadını, karını aldatmazsın. Biz çok yanlış yapıyoruz. Biz sürekli kavga ediyoruz çünkü hayatlarımız çok başka. Karakterlerimiz çok başka ama biz aşık olduk Azat... Biz evliyiz.'' Begüm sanki Azat'ın aklındakileri anlamış gibi son çırpınışlarıyla fısıldarken Azat'ın gözünden bir damla yaş süzüldü ve Begüm'ün içini kor bir ateş gibi yakacak olan o sözleri acı çekse de zorlanarak söyledi. NOT Hikayede bazı yerlerde çiftlerimiz arasında yakınlaşma sahneleri bulunmaktadır bilginiz olsun. Bölüm ilerledikçe yeni çiftler de katılacak. Bu hikaye de birden fazla çiftin aşkları var ve hepsi ayrı hikaye tadında.

Yasemin Çalışkan adı gibi çalışkan, akıllı 25 yaşında genç bir kadın. Evlendiği gece kocasını eski nişanlısıyla görüp düğününden arkasına bile bakmadan kaçan "Kaçak Gelin". Kaçışının ardından kendini bir tekne içinde Yunanistan'a doğru giderken bulur. Ferzan Borak 30 yaşında Mardinli bir iş insanı. Eşinden yeni boşanmış, yakışıklı ve bunun farkında. Kafasını dağıtmak için tek başına seyahate çıktığı esnada, teknesine binen kaçak yolcu ile ise tek başına kalma hayalleri suya düşer. Deniz ortasında didişerek başlayan tanışmaları, yolculuk esnasında değişmeye başlar. Onları bir araya getiren kader, en başta daha yazgılarını yazarken olayları arapsaçına döndürmüştür. Düğümler birer birer çözülürken, onlar birbirlerine mi bağlanacaklar yoksa daha uzağa mı kaçacaklar? Hepsi ve daha fazlası hikayemizin içinde sizleri beklemekte... Yepyeni bir hikaye, yepyeni karakterlerle sizlerle... Keyifli okumalar dilerim... Sevgi ve sağlıkla kalın... Copyright © 2020 Tüm Hakları Saklıdır.

"Kaburgam acıyor," diye fısıldadı, gül kuyusu. "Kaburgamı çaldın benden." Adam kızın yüzünü tam kaburgalarının üstüne bastı. "Burada, gül kuyusu," dedi ifadesiz bir sesle. "Burası senin sürgünün. Buradayken ne ölüme kavuşabilirsin, ne de kendini geri alabilirsin artık." Kız, adamın kazağını kavradı, yüzünü kaburgalarının arasına gömdü ve kaşlarını çatarak başını iki yana salladı. "Ölüme kavuşturmayacaksın beni," diye fısıldadı. "Bana beni geri vermeyeceksin." "Asla." Kızın, göğsünün ortasında bir yarası vardı, o yaraya bir isim bile vermişti. Adam, o yarayı ondan çalmıştı. O yaranın adı, "çocukluğum"du. Artık yeryüzüne yağan gül yapraklarının rengi, kan kırmızısıydı. Zehirli kırmızı gül sarmaşıkları bağladı bizi, Birbirimize zehirlendik. O kâinat kadar eşsizdi, Ben basit bir gül kuyusu. Tutulmamız gerekiyordu, Tutulduk. Ben Gül'düm, O, içine düştüğüm Kuyu, Benim Kuyum. Gül Kuyusu.