''Ahu Dila Tanin.'' Sesi şehrime düşen yıldırım gibiydi, sesi şehrime düşmekle kalmayıp evimi viran ederdi. Dehşetle kapattığım gözlerim, adım yabancı sesin dudaklarından döküldüğünde aynı dehşeti yaşarcasına tekrar açıldı. ''Lezâ Çukuru... Cehennemin yedinci kapısının önüne gelmekle kalmayıp, alevli ateşe dokunan ellerinle kapıyı açtın ve o çukura düştün.'' Birkaç adım attı, sıcak nefesi soğuktan çatlamış olan dudaklarıma değdi. ''Cehenneme hoş geldin diyemeyeceğim, sen zaten çok uzun zamandır burada yaşıyorsun.'' 🕸🕷

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Ormanın içinde uyanan bir kız ... Hafızası silinmiş bir kamp dolusu insan ... Dövmelere göre ayrılmış gruplar ... Savaşın eşiğinde bir ülke ... Carmen Byose, ormanın ortasında uyandırıldığında karşsında kendisine doğrultulmuş bir tüfek namlusu görmeyi hiç beklemiyordu. Gittiği yerde hafızası silinmiş bir kamp dolusu insanla yaşaması ve onlara uyum sağlaması beklenirken kendisi de hiçbir şey hatırlamıyordu. Ancak onlardan farklı olarak Carmen grubunu ve belki de oradaki yaşamanı belirleyen en önemli şeye; ön kolundaki dövmeye sahip değildi. Bir hata sonucu mu oraya düştüğü bilinmezken onun bu garipliğinden çekinen ve ne yapacağını bilemeyen kampa ve lidere karşı kendisini korumak dışında bir gayesi olmaz. Geldiği yere kaçıp ormana sığınırken sürekli etrafında dönen olaylara ve kendine dair yeni şeyler öğrenir. Dövmelerin temsil ettikleri , kamp sistemi , kendi geçmişi ve düşmanları ... Carmen, kampta ve sonrasında namlunun ucunda yürümeyi bırakmazken kendi sınırlarını zorlamak, benliğini keşfetmek ve süregelen savaşta yer almak zorundadır. Bilinmezliklerle ve ters köşelerle dolu, fantastik ve bilimkurgunun karması olan kitapta uzun soluklu bir macera sizi bekliyor olacak. ***Wattpad Fantasy Tr okuma listesinde (Soluksuz Diyarlardan Kopup Gelenler ) ~Başlangıç Tarihi : 28.06.2020 ~Bitiş Tarihi : 20.09.2020 TAMAMLANDI- Tüm hakları şahsıma aittir.***

Cehennemin dipsiz çukurlarında yanarken, günah obruklarına saplanmış bedenler, yanacaktı. Bu kaçınılmaz bir gerçekti ve cehennem de azap görenlerin ıstıraplı sesi bulutların ağlamasına, cennette ki insanlarınsa hüzünlenmesine sebep olacak kadar acı vericiydi. Çıngıraklı yılan sesleri, kötü bir sonu hak etmeyecek temiz hislerin üzerinde ki kader ağlarıyla birlikte olmuştu. İlk günah ve günaha davet eden çan sesleri ilahi gibi kulakları okşarken, cennete giden tüm yollar kapanmıştı. Issız, yalnız, kimsesiz insanların bir arada toplandığı, bağırdıkların da seslerini duyuramayacakları için ellerinden akan kanların yere damlamasını izlemek bile, Tanrı tarafından verilen bir lütuftu. Onlar günahkârlardı, kirli avuçlarına binlerce masumun yakarışları sinmişti ve bunun hesabı ağır olacaktı. Ateşin en harlı yandığı çukur da can çekişen bir adam; ateş rengi gözlerin de cehennemden izler var. Ne iyi, ne kötü. Onun için ne cehennem, ne cennet var. Berzâh âlemin de sıkışmış biri, nereye giderse gitsin geçmişi onun ardından sürüklenecek ve boynuna merhametli şeytan gibi sarılacak. Ve geçmiş, kaçılması imkânsız olan ölümle birlikte gelip, tüm çıkış kapılarına tohumlarını serpti. Şeytanın girdiği yoldan dönme şansı yokken, cehennem de yanmayı bekliyordu; ömrünün son demlerini yaşayan bir kıza âşık olmadan önce. EMİNE DEMİRCİ 2 NİSAN, 2016. ©Tüm hakları saklıdır.

Gezgin Kuzel, yurt edindiği bir kenar mahalle entrikasının merkezinde, bizzat kendisi, kendi için tasarladığı kalıpların içerisinde yaşayan genç bir kızdır. Tecrübeli bir rotaya, hayatı boyunca onu yalnız bırakmayan dostlara, dikenli bir maziye ve kuşlara sahiptir. Geçmişinden kopamayan yanı, iradesini bir örümcek ağı gibi saran korkularının arasında, onu yıllarca havasız bırakarak yetiştirmiştir. Bir gece yarısı üst kademeden dört yabancı adamın hayatına dahil oluşuyla sonu görünmeyen bir dehlizin methalinde bulur kendini. Gezgin Kuzel'in bu kısımda bildiği ve aynı zamanda bilmediği bir şey vardır. Bildiği, bu dehlizin onun başlangıcı olmayan bir sonu olacağıdır. Bilmediği ise, bu dehlizin uzun yıllar önce esasen onun için inşa edildiğidir. ©

Elis Las Vegas'a tatile giderken başına bunların gelebileceğini tahmin etmemişti. Ne mi oldu? Sevgilisi olacak adam kaybetmek pahasına kızı poker masasına koydu. Kız ne mi yapacaktı? Tanımadığı adam ile tek gece geçirecekti. Sevdiği adama güvenmenin cezasını çekecekti.. ♤♡♢♧♤♡♢♧♤♡♢♧♤♡♢♧♤♡♢♧ 'Bu geceki ödülüm sensin güzelim.' 'Vegas'ta olan Vegas'ta Kalır. Rahatla.' dedi ve dudağıma yapıştı. ☆▪AGAH&ELİS▪☆ NOT:Yetişkin içerik

"Sen," dedi mimiklerini sabit tuttuğu çehresiyle. "Bana yürümüyorsun," dediğinde başımla onayladım. Hevesli bir baş onayı olmuştu bu, çünkü artık beni anlar gibi bir hali vardı. "Bana koşmuyorsun da," dediğinde gülümseyerek salladım kafamı bu sefer. Allah'ım sonunda ona takıntılı olduğum düşüncesinden sıyrılmıştı! "O zaman," dedi dudaklarını kıvırarak. "Sen bana depar atıyorsun." "Ha," sesi çıktı ağzımdan kabaca. Ağzımın yere düşeceğini hissediyordum şaşkınlıktan. Gözlerimi kırpıştırdım kıvrak dudaklarına karşın. "Bak," Sakin kalmaya çalışıyordum ama en etkili yol onun teniydi o yüzden nereden geldiğini bilmediğim bir cesaretle dizinden sarkıttığı elini tuttum. Sinirin hücrelerimden koşar adım kaçışlarını hissederken memnun kalmıştım. "İstediğini düşün ama yanında kalmama izin ver." •Başlangıç tarihi: 13.10.2018 Bir adamla tanıştım. Bana dokunduğu zaman tüm acımı alıyor.

Bir kıvılcım yaktım karakterlere. Dumanı Yiğit oldu, alevi Defne. Defne Tanyeli biraz deli, fakat mekanikte efsane! Beyni kodlarla sarılı ve bunun sebebi, dünyanın en iyi Hackeri olması. Kızıl saçlarını ateş sanan bir askeri var, kendisi Yüzbaşı. Yiğit Yekta, Defne Tanyeli ile tanışmadan önce kızıllardan kesinkes nefret ederdi! Yani ne o öyle, palyaço gibi her telden çalmak? Laflarını ona birer birer yediren Kızıl Fırtına, Yiğit'i cehennemden çıkarıp mum alevine çevirdi; yine de Yüzbaşı Yiğit Yekta, sadece kızılına gelince yekten bir mumdu. Birde taburuna sorun bakalım, Yiğit Yektayı? "EMRET KOMUTANIM!" "Tabi emredeceğim mına koyim. Rütbeyi boşuna almadık ki?"

Bir mahalle hemde en eğlencelisinden Bir kız en güzelinden ama azıcık inatçısından Bir Adam en delikanlısından ama biraz sinirlisinden Peki bu üçü biraraya gelirse ? Ne mi olur gelin hep birlikte görelim : Başlama Tarihi: 2016

Kiraz Mahallesinin yaralı abisi Halit ve masum kızımız Nazenin'in hikayesi... Başlama Tarihi : 2017