Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

Ben kilometrelerin yok sayıldığı aşklara inanmazdım. Kimse canlı kanlı görmediği bir insana 'Seni seviyorum' diyemezdi. Ve tükürdüğünü yalamayı seven ben, yine yanılmıştım. Yazılma tarihi 22 Nisan 2019 - 26 Eylül 2019 25.05&13.08&10.10.2019&24.11.20 Mizah #1 10.06.2019&01.05.2020 Texting #1 08.08&04.10.2019&25.11.2020 Romantizm #1 © Hikayenin tüm hakları saklıdır. ©

Ayağa kalkıp göz yaşlarımı sildim. Gözlerim son kez baktı ardından. Son kez seslendim adını. Bana öyle bir yara bırakmıştı ki, asla affetmeyecektim onu. Asla. O benim için ölmüştü. Bende onu gömdüm. Ruhumu tamamladı sanıyordum. Meğer o kendine orada bir mezar hazırlamış... O benim ruhumdaki bir ölüydü artık.. "Hoşçakal sevgilim." ...

Ali, en yakın arkadaşını köy meydanında vurduğunda iki şey oldu; artık kimsesizdi ve her şeyi olan genç kızı tamamen kaybetmişti. Hikâyede cinsellik, şiddet ve argo vardır. +18 Bilginize..

Heves, tıp okuyan ama ressamlık hayali kuran bir öğrencidir. Ailesinin baskısına dayanamayıp evden kaçar ve kumsala gidip sabahlamaya karar verir. O gece yaralı bir halde karşısına çıkan Uras Ata Demir' iyileştirir ve bu iyiliği onun hayatını tamamen değiştirir. ❝Hayatımda birçok kez yıldız kaymasına şahit oldum, izledim... Bu sefer o yıldızlardan biri, sadece kendini değil; beni de aydınlatmak üzere hayatıma dahil oldu. ❞

"Koray.. sinirlenince böyle oluyor işte. Ne yaparsam yapıyım psikiyatrise gitmiyor. Bize bağırmasını geçtim, kendi sağlığı içinde gitmiyor. Sürekli stres yaşıyor, bipolar bozukluğu var ve uykusuz." Dedim. Gözlerim hafiften dolmaya başlamıştı bile. "Zaman yenge, zamanla düzelir." "Düzelmiyor. Hastalığı en yüksek seviyeye ulaşınca hastanede mi düzelecek??" "Hayır tabiki yenge. Bak annem'de onu psikiyatrise götürmeye çalıştı, anneme nasıl düşkün olduğunu biliyorsun zaten ama " "Ama abin gitmeyi istemedi. Ona orada deli muamelesi yapacaklar diye." Dedim lafının devamını getirerek. Başını salladı yavaşca.

ZERYA💙🖤 Anne ve babasından güçlü olmasını öğrenen Asla kimseye boyun eğmeyen dediğim dedik olan Sadece ziyaret amacıyla geldiği Mardin'e tutsak olacağını bilmeyen, bir yanlış yüzünden töreye kurban olan ama asla, kendi bildiği doğrudan şaşmayan Zerya'nın hikâyesine hoşgeldiniz. * * * Boran elleri ile belimi sarınca bende ellerimi omuzlarına koyarak müzik eşliğinde dans etmeye başlamıştık. Dans ederken onun bakışları benim yüzümden olsa da ben bakışlarımı ona çevirmeyerek o hariç her yere baktım. Şuan hiç o gözleri çekecek hâlde değildim. "Hoşgeldin evine Zerya Arslanoğlu,"dedi uzun sessizliğinin ardından Boran'ın sözleriyle kafamı salladım. "Umarım hoşbulurum Boran Arslanoğlu." "İlk defa seni dinleyip evine kuaför göndermemeliydim, çünkü bu güzelliğinin başka açıklaması olamaz."dedi yine bakışlarını anlamlandıramayarak. "Kuaför göndermesen bile ben yine güzelim Boran ağa boşuna bahane üretme."dedim Gülerek kafasını sağa sola sallayınca yüzüne şaşkınca bakakalmıştım. Ee bu adam gülebiliyormuş. Boran bakışlarını gözlerime çevirerek,"Galiba sende tek sevdiğim özelliğin bu hazır cevaplı oluşun,"dedi "Bu bir iltifatsa teşekkür ederim,"dedim dans etmeye devam ederek Umarım dediğim gibi gerçekten iltifattır da ilk günden onu boşamak zorunda kalmazdım. 💙🖤 Sevgili Okurlarım, Zerya'nın küçük bir ziyareti ile başlayan ama sonu hiç beklemediği bir şekilde ilerleyen hikayesine hoşgeldiniz. Bu uzun yolda kimi zaman ağlayacak kimi zaman kızacak ve kimi zaman ise gülmekten gözyaşı dökeceğinizin küçük bir spoisini vererek kaçıyorum.

Altı aylık bir görev... Sonu ya mezarda ya da demir parmaklıklar ardında bitecek bir hikaye... Peyker nam-ı diğer Emery... Polis Peyker ve eski doktor Cesur ' un hikayesi...

🍃Rüzgar hangi yönden eserse essin savrulmayan asi kanatlarım vardı. En yakınlarıma olan güvenimi geçmişin delik çuvallarına doldururken onca gürültünün arasında tek başıma kaldığımı hissettiğim ilk anda; Aşkı da Sevgiyi de Güveni de Rüzgarın kollarında aradım. Benim güneşim hiç batmaz sanırdım. İnancımı tek azığım bellediğim bu yolculukta o gece tatmıştım, bir sözün kaç güneşe mezar olduğunu. Esma'yım ben. Bozkırda biten başak destanını yeniden uyandıracak olan... Benliğini dahi geçmişinde bırakan bir genç. Yalancı aşk ve yanlış dostlar ağında kaybolan... Yûsuf'um ben. Ayaz'ın cambaz heveslerinin bedelini sürgün kuyularda ödeyen. Gelinciğin duvağı kadar narin ve masum bir hayatın ayazdan hırpalanmış her yaprağının telafisi mümkün müydü? Kâinatta hiç bir zaman tesadüf yoktur tevafuk vardır ve mucizeler o tevafuğun içinde gizlidir. Bu isimle yazılan İLK KİTAPTIR. © Tüm hakları saklıdır ve aksi durumda her türlü yasal başvuruda bulunulur.

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.