''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Bedenimi saran kolların verdiği huzurla biraz dah.. BEDENİMİ SARAN KOLLAR? Hemen gözlerimi açıp yanımda bana sarılmış mışıl mışıl uyuyan adama baktım. Bu adamda kimdi böyle? Dün geceyi hatırlamaya çalıştım. Başıma giren ağrıyla birşey hatırlayamayacağımı anladım. Hemen kollarını üstümden itelemeye başladım. Huzursuzca kıpırdandı , en sonunda gözlerini açtı. "Amma da huysuzlandın be ! Cüzdanımdan al paranı ve defol git" dediklerini algılamaya çalışırken bana olan bakışları içimi ürpertti. Bu beni ne sanıyordu? Beni ne sandığını geçtim kendini ne sanıyordu! Dün gece doğum günümü kutlamak için bara arkadaşlarımla gelmiştim , en son 5. bira bardağını içtiğimi hatırlıyorum daha sonrası neden yok.! Kahrolası beynim. Şimdi ne yapacaktım! --- ---- ---- ---- Bu saate kadar her şey gayet normal geçmişti. Ta ki öğretmenler zili çalıp içeri gelen kişiyi görene kadar. Umarım bu bir şakadır. Bunun yeni matematik öğretmenim olma ihtimali yüzde kaçtı ya? İstemsizce dudaklarımdan "Yine mi sen?" kelimeleri dökülü verdi. Tüm gözler üstüme çevrilmişti , tabi onun yeşil gözleri de. Çatık kaşlarla bana bakıyordu. Yavaş adımlarla masaya elindeki kitapları bıraktı ve sakince bana döndü. "Terbiyeni takın , ben senin öğretmeninim." dedi. Hah yüzsüz. Ne hakla böyle konuşabilirdi bu hemde benim okulumda ? Sakin bir şekilde derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım. "Sayın Öğretmenim ; Yine mi sen?" dedim. Bundan memnun olmamışcasına başını iki yana salladı ve "Sen değil siz olacak. Şimdi herkes oturabilir sen bütün ders ayakta kalacaksın." *** Şimdi ne yapacaktım ben? Önce hatırlamadığım bir gece yüzünden ilkimi aldı benden. Sonra sanki hiç birşey olmamış gibi matematik öğretmenim oldu. En sonunda da zoraki evlendirildiğim kocam. Kafayı yemek üzereydim. Beyinimdeki uyuşukluk yavaş yavaş beni terk ederken so

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Burası bir kar küresiydi, biz de içindeki figürler. Bizi tutup salladılar, ne olduğunu anlamadık, alt üst olduk...

Mine internet üzerinden Yeşil Küpeli Kız takma ismiyle magazin haberleri yaparak milyonlarca takipçiye ulaşmıştır ve Mine'nin şimdiki haber hedefi genç kızların yeni sevgilisi Efe Duran'dır... Yepyeni bir yaz macerasına hazır mısınız? "Ben notalarını değil seni istiyorum Efe..."

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

"🌙b̃ẽÑĩM̃,🌑S̃ẽÑĩÑ "

"Aşkın içinden mi cinayet doğar? Cinayetin içinden mi aşk?" • • • İsteksiz bir şekilde hızlıca yemeğimi yedikten sonra, "İyi geceler baba, ben odamdayım." dedim ve merdivenlere yöneldim. "İyi geceler oğlum, sabah okula geç kalma." Ses çıkarmardan odama çıktım. Annemin fotoğrafını elime alıp, kulaklıklarımı taktım ve kendimi şarkının huzurlu ritimine bıraktım. Gözlerim perdemin aralığından dolunaya takıldı. Yarın okulda ilk günümdü. Evet, hem tatilden sonraki ilk günüm hemde bu okuldaki ilk günüm olacaktı. Pek de heyecanlı sayılmazdım, zaten insanlarla muhabbete girip konuşan. Şen, şakrak birisi değildim. Eski okulumda da pek fark edilen biri değildim. Arka sırada tek başına oturan, belki sınıfın, bir çoğunun varlığımdan habersiz olduğu bir çocuktum. - Can her şeyden habersiz, hayata sil baştan başladığını sanarken kötü şans peşini asla bırakmayacak... Her şeyin kanla mahvolacağından habersiz! • • • HADİ BİR AN ÖNCE İLK BÖLÜME BAŞLAYIN BAĞIMLISI OLACAKSINIZ! İyi okumalar güzel yıldızlarım. 💫