Nova yanlış insanlara güvenmenin acısını çekerken, her bir yanlışta doğruya daha çok yaklaştığının farkında değildi. O bir zamanlar herkesin hor gördüğü, kargalarla konuşan tuhaf kızdı. Şimdi ise krallıklar arasındaki barışı sağlayacak ve dünyalar arasında istediği gibi gezen herkesin saygı duyduğu biri. ------ "Yanımda olman gerek, buna ihtiyacım var Nova" Her bir kelimesi beni yeni sorular sormaya teşvik ederken en sonunda sesimi buldum "Senin için bir ihtiyaç mıyım?" Sorum üzerine masmavi gözlerini, gözlerimden ayırmadan bana yaklaştı. Bir kaç adımda aramızdaki mesafeyi kapatırken, belime hissettiğim sahiplenici tutuş kesinlikle ona aitti. "Sen benim için bir ihtiyaçtan fazlasısın Nova" Kafasını bana yaklaştırırken aramızda az bir mesafe kalalı durdu "Güzel gözlerine, ilahi sesine, naif tenine ve en önemlisi yara izleri ile kaplı olan kalbine muhtacım"

Bir dostluk düşünün.Öyle bir bağ ki asla kopmayacak.Bir aile düşünün.Herkese kol kanat gerecek.Herkese yer verecek. En önemlisi bir adam düşünün.Lafta değil ciddi ciddi bir adam düşünün.Yüreği adam olanlardan.Merhametiyle sizi ısıtanlardan.Bakışlarıyla herkese korku salandan. Bir adam düşünün ve bu adamın sevdiğini.Sadece aşk demek hafif gelecekti.Sevda yürekte büyüyecek o yüreğin sesi olacaktı. "Babam hep 'Erkek adam vakit geçireceğine değil; ömür geçireceğine hayatını verir' derdi.Ben ömrümün tüm vakitlerini seninle geçirmek istiyorum"...

Doğduğundan beri Türklerden nefret eden bir ailenin içerisinde kendi düşünceleri ve duyguları sömürülerek yaşamak zorunda bırakılan Aydilge, Bordo Berelilerin son ekibi olan Bölük Tim'inin arasına bir infaz görevi için sızıyor. Bu noktada aşkın hırçın pençesine düşüşüyle her şey baştan yazılıyor. Kartlar ve paralar yeniden dağıtılıyor. Def etmeye çalıştıkları 5 Diş örgütünün içindeki gizemleri ve geçmişe dayanan tarikatların kaderi Bölük Timi ve Aydilge'nin elinde. 🦋 "Kelebekler" Evreninin ilk kitabıdır.

"Arkanı dönme, daha değil." Sinirlerim iyice gerilirken gözlerimin kapalı olması elimi kolumu daha da bağlıyordu. "Bir insansın, değil mi?" diye sordum aklıma gelen ihtimalle. "Yani, sesin ve tenin insan gibi ama yüzün başka bir şeye mi benziyor?" Kapalı gözlerim sanki irileşti. "Korkunç mu?" Güldü. Yemin ederim kulaklarım, okyanustaki hırçın dalgalarda hissettiğim huzur kadar dingin bir gülme sesini işitti. Tüm tüylerim diken diken olurken farkında olmadan benim de dudaklarım iki yana kıvrıldı. "Ait olduğun yere geldiğinde hepimizi göreceksin." ~~~~~~~~~~~ Senelerce karada yaşayan Elis, okyanustan duyduğu sesler ve gördüğü rüyalar sonucunda ait olmadığı bir yerde yaşadığını anladığında her şey için çok geç olacaktı. Suyun kilometrelerce altında onu savaşın eşiğinde bir ülke beklerken muhafızları ve düşmanları çoktan karşı karşıya kalmıştı. Bir deniz kızı ne kadar boğulabilirdi? Okyanusta yaşayan son iki Zifiri, hem birbirlerini koruyup hem de hakları olan taht'ı alabilir miydi? Okyanus ülkesinin kanlı taht'ı kırılgan mührün sesi ile ilk çatlaklarını vermeye çoktan başlamıştı.

(18+ cinsellik ve şiddet içerir.) Başımızın üstünde ki elçilik binasının içinde bir ses yankılandı. "Şuandan itibaren; Onun tek bir saç teline zarar gelirse, sizden başlayarak tüm ülkenizi kana boğarım." Kalın erkeksi sert ses, kaya kadar keskin bir gerçeklik. Gökyüzünde ki bulutlar kadar haşin, fırtına gibi merhametsizdi. Nişanlım buradaydı. "Oraya geldiğimde, çok değil sadece bir kez canının yandığını söylerse, geriye kalan her şeyinizi unutun." İnsanlar cennete gitmek için yaşar. Biz ise beraber kalabilmek için dünyada cehennemi yaratmıştık.

Karşısındaki kız, bir adım daha atıp yüz yüze gelmelerini sağladığında gözlerini kıstı. Güzelliği neden gözlerini kamaştırıyordu? Omuzundan aşşağıya dağılmış saçlarını hafif okşarken kapüşonlusuna uzandı. Güzelce saçlarının üzerini örterken "varlığın, yeryüzündeki hemcinslerine hakaret gibi" diye mırıldandı. Vera, onun dediğini duymamış gibi yaptı ve biraz önce adamın yaptığı hareketi kastederek "kendini saklama demiştin?" diye sordu. Genç adam hafif bir tebessüm etti ve kızın alnına uzandı. Islak dudakları orada kısa bir süre oyalandıktan sonra kulağına yaklaştı. "Vazgeçtim. Seni kendime saklamak istiyorum." Orkestranın rastgele parçalar çalıp Vera'nın çıkmasını beklerken mekandaki insanları oyaladıklarını bildiği için adamdan ayrılarak "bencilsin" diye takıldı. Barın'ın yüzünde karizmatik bir gülümseme oluşurken erkeksi sesiyle de "konu sen olunca hep bencilim" demesiyle dudaklarını birbirine bastırdı. Bu adam onu mahvediyordu. Aklında olan çaresiz düşüncelerini, geçmişini, amaçlarını ve tüm umutsuzluklarını unutturuyordu. Bu adam ona aşkı vermişti. Aşık olmayı öğretmiş, aynı zamanda da öğrenmişti. Barın Dağdelen, onun düzenini allak bullak edip bodoslama hayatına girmişti. İyiki de girmişti!

Köklü bir bağ, varoluşun simgesi kadar önemli bir değer taşıyordu. ♠️ Bölümler Uzun... Aile hikayesi ama klasik olmaması için bir çok farklılıklar yaptım. İlk bölümü okuyarak değerlendirebilirsiniz.

+18 sahneler vardır, ona göre okuyun. Ben Meyra Mavi. Kıdemli Üsteğmen Meyra Mavi. Yeni atandığım bu şehirde, en korkulan timin komutan yardımcılığını yapacaktım. Herkesin gördüğü an gözlerini korkuyla çektiği Pusu timi ise, yeni ailemdi. Kitapta geçen olaylar ve kişiler tamamen KURGUDUR. 1# kadınasker 22.08.23 1# dövüş 24.08.23 1# kadın 28.08.23 3# aksiyon 30.08.23