Wattys 2021 Kazananlarından Canan Karaman mesleğine aşık bir psikiyatristti. Aynı zamanda evin tek kızı ve babasının herkesten sakındığıydı. Aşk ona uğrayacak gibi durmuyordu. Neyse ki yeni taşınan karşı komşuları başkomiser Ahmet Turan Baştuğ ile tanışması uzun sürmemişti. Dildar adlı kitabımın yan kitabıdır. Bağımsız olarak okunabilir. (Tamamlandı) ©Tüm Hakları Saklıdır.

@yeis: yüksek müsaadenizle bayım, @yeis: sizi sevmeye geldim. *Kısa Hikaye #1 (10.02.2020) *Genel Kurgu #1 (21.05.2020) *Romantizm #1 (14.08.2020) *Mizah #1 (09.11.2020)

Askıda. Sabrina Lones gündüz Lenasis'in süper kahramanlarından biri olan Reena'ydı. Akşam ise para karşılığı ünlü model Falh Davis'e bir saat arkadaşlık ediyordu. Sabrina'nın bilmediği şey ise diğer kahraman Pyken'in Falh Davis olmasıydı. • Onlar aslında Falh Davis ve Sabrina Lones'tu. Fakat halk onları farklı şekilde tanıyordu: Reena ve Pyken. Lenasis'in, yirmi dördüncü yüzyılın en parlak şehrinin üstün teknolojiyle donatılmış koruyucuları! Fakat her şey halkın gördüğü gibi değildi. Reena ve Pyken rakip iki şirketlerin donattığı kahramanlardı. Aralarında sadece ufak bir sözleşme vardı: Proje 1. Şehrin tepesine çöken yapay zekayı yenmeye çalışırken şehirde kol gezen, kontrolden çıkmış robotlar gibi tehlikelere karşı çıkarak yapay zekayı oyalamak. ❝Benden nefret ediyorlardı çünkü onlara göre Falh Davis'in yanında durmayı hak etmeyen, çirkin bir kadındım. Beni seviyorlardı çünkü ben onları koruyan, çağın en güzel kadını olarak bilinen Reena'ydım.❞ Başlangıç tarihi: 2019 yazı. Durum: Bölümler gelmeye devam ediyor. Kapak Tasarım: Leticiamodi Tüm hakları saklıdır! Çalıntı, esinlenme gibi durumlarda merhamet gösterilmeden yasal işlem başlatılacaktır.

Başlangıç Tarihi » 05.04.20 « Final Tarihi » 31.12.21 « Hiçbir zaman bir çıkış yolu bulabileceğimi düşünmemiştim, o hayatıma girene kadar benim için mutlu bir son olduğunu bile düşünmemiştim. Bana nasıl hissettiğimi sorduğunda, hiçbir şey demedim ama onun yanında bütün renkler çok daha parlak görünüyordu. Yıldızlar artık geceleri aydınlatıyor, fırtınalar onun sayesinde yok oluyordu. Onun yanında ayaklarım beni çok hafif hissettiriyorlardı. Onunla birlikte güneş ilk kez benim için doğuyor gibiydi. Ama ben yine de tüm işaretleri görmezden geliyor, ona sırtımı dönmeye devam ediyor, kalbimi ondan saklamaya devam ediyordum. Onun aşkım için savaşmasını istiyordum, içten içe ona güvenmeyi dileyip duruyordum. Evet, ona karşı hep inatçı kalıyorum, çünkü onda bütün güzel şeylerin olduğunu bir türlü kabul edemiyorum. Onun benim için doğru kişi olduğunu kendime bir türlü itiraf edemiyorum. Onu görünce kalbim hızlanıyor, kafam karışıyor, başım hiç olmadığı kadar hızlı dönüyor. Bunun aşk olduğuna emin olsam bile bunu kabul edemiyorum. Onda daha önce hiç görmediğim bir şey gördüm, bu beni korkutuyor, bütün bunlara rağmen bir türlü karar veremiyorum. Onun yanında kendimi bir çocuk gibi hissediyorum, oynayacak bir şeye ihtiyaç duyan bir çocuk gibi hissediyorum. Yaşayamadığım çocukluğumu bana yaşatan o adamı çok sevmekten başka bir şey gelmiyor elimden. Arka bahçede birbirimize koştuğumuz, birlikte uzaklara gitmekten asla korkmadığımız bir dünyanın içinde yaşıyor oluşumuz bütün buzları eritiyordu. Karanlık olana kadar dışarıda duruyor, birbirimizi çok seviyorduk. Şimdiyse artık güneş hiç açmıyor. Gün ışığı hiçbir şeyi düzeltemiyor. Karanlıkta başlayan hikayemiz tekrar karanlığa gömülüyor. [Olayların gerçek kurum, kuruluş ve kişiler ile bir ilgisi yoktur.] [Tüm haklarını saklıdır.]

[1. Kitap Tamamlandı] Ben, Sina Dağhan Sağyaşar. Bu size uzun geldiyse bana kısaca Sina diyebilirsiniz. Ancak "Siğna" şeklinde uzatarak okumazsanız gerçekten sevinirim. Bu konuda biraz takıntılıyım. Sina, Arap Yarımadasının Mısır ile birleştiği yerde bir üçgen oluşturan yarımadanın adı. Bu yarımadada bulunan, Hz. Musa'ya, Tanrı sözlerinin burada geldiğine inanılan dağ. Aslında ismimin anlamında beni kendine çeken detay, üçgen oluşturan bir yarımadadan gelmesi. Iki farklı kültürü bir üçgenin içine sığdıran Sina Yarımadası, birkaç farklı zihni de benim içimde birleştirmek için ismim olmuş. Isimlerimiz kaderimizi oluşturur derlerdi de inanmazdım. Aslında ne kadar da doğruymuş. Bunu son dönemde daha iyi anlıyorum. Bunca zamandır size 2020 yılından sesleniyordum. O dönemde hastalığımı net olarak bilmesemde Uraz'ın, yani eski kocamın, bu konu hakkında bir teorisi vardı. Bende çoklu kişilik bozukluğu olduğunu düşünüyordu, ki haklıydı. Terapistim de bunu onayladı. Işte bu yüzden de şimdiye kadar size anlattıklarımın ne kadarı doğru, ne kadarı yanlış bilmiyorum. Ama bundan sonra anlatacağım her şeyi, unutmamak için günü gününe not ediyorum. Aslında mayıs ayından önce yaşananları da anlatmak isterdim. Bizi boşanacak duruma getiren şeyin ne olduğunu, ilk çatlaklarımızı, birbirimize söylediğimiz dönüşü olmayan yalanların başlangıcını da bilin isterdim. Artık bu mümkün değil. Çünkü geçmişime dair hiçbir şey hatırlamıyorum. Kim olduğumu bile bilmiyorum. Tanıdığınız kişi, gerçekten ben olan ben miyim bilmiyorum. Ben, S... Ben... Ben Sin... Ben Sina...(?) Ben gerçekten ben miyim bilmiyorum. "Uraz Sağyaşar, sana aşık olan yanımı öldürmem gerek." [Olayların gerçek kurum, kuruluşlarla ilgisi yoktur.] [Kurgumda geçen hastalık belirtileri gerçek değildir. Karakterin sahip olduğu hastalık tamamen kurgu

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

Küfür, yetişkin içerik ve rahatsız edici sahneler içerir. ''Sevgilinin evinde, sevgilinin koltuğunda...'' der demez, titremelerim olsa da onun boğuk sesini pür dikkat, en tahrik edici melodileri dinler gibi dinlemeye devam ettim. ''Benim için bana geldin.'' dudaklarını kasıklarıma yasladığı gibi beni kana kana içmeye başladığında bu görüntü karşısında karnımı içime çekerek koltuğun başına tutundum. Kelimeleri beni bir bıçak gibi yaralarken, dili içimdeki yakıcı darbelere son verdi. Dişlerini tenimden çekerek gözlerimin içine baka baka dudaklarını yaladı. ''Sana dokunduğunu söylediğin her saniyeyi dakikaya çevirdim, yediyle çarptım.'' diyerek kalçama sert bir darbe daha yediğimde inleyerek gözlerimi kapattım ve başımı arkaya attım. ''Sana dokunduğunu söylediğin yerde seni ağzıma akıttım.'' -- Başlangıç Tarihi: 22 Temmuz 2020 YETİŞKİN İÇERİK VE KÜFÜR İÇERMEKTEDİR Kapak Tasarımı: @theguldesign