snahmettunc
- Reads 1,243
- Votes 360
- Parts 16
Sınırsız. Benim hayallerim, hedeflerim, planlarım, istediklerim sınırsızdı. Olan, biten her şeye normal insanlık gücü dışında müdahale edebiliyor, çözüm olabiliyordum. Ama bunu korkumdan hiç kimseye söyleyemiyordum. İnsanların benden korkmasını, hakkımda kötü düşünmelerini veya dalga, alay geçmelerini istemiyordum. Bu güçleri kullanmamak elimde değildi, ben büyücü veya başka bir şey değildim sadece insandım bende diğer çocuklar gibi dışarı çıkıp oynamak, gezmek, tozmak, koşmak istiyordum ama içimdeki ses sürekli benim herkesten uzak ve olabildiğimde gizli olmamı söylüyordu. Maalesef ki tek değildim, bedenime ait olan birde içsesim vardı ve onun korktuğu bazı cisimler. Onun korkusu bana sıçrıyordu yani bir şeyden korkunca ben korkmuş, çığlık atmış, kaçmış veya olaya ben atılmış oluyorum. Geceleri rahat uyuyamıyor ve normal rüyalar görmüyordum. Gerçi uykularım yok, uykularımın yerini alan farklı bir boyut, farklı bir dünya var. Herkes beni uyuyor zannederken ben farklı boyutta, farklı hayat yaşıyorum. Orası ne kadar eğlenceli ve manzarası muazzam bir yer olsa da asıl savaş orada yaşanıyordu, asıl macera orada devam ediyordu.