16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Madem ki vakit akşam, suskun kalemimin can dostu kağıta içini dökme vakti. *7 temmuz 2017* * 9 ekim 2017*

"İslâm, bekle." Küçük kız önce ismiyle seslenmesine şaşırdı. Çünkü genelde Yusuf Selim ona bücür, küçük gibi sinir bozucu lakaplarla hitap ederdi. Daha sonra elindeki kolyelere kaydı gözü. Gümüş renkli iki zincir ve ucundada yine aynı renk küçük metal bir kilit. Diğerinin ucuna baktı küçük kız. Onun ucundaysa metal kiliti açmak için bir anahtar. Yusuf Selim devam etti sonra. "Şey bunlardan biri senin. Yani istersen." bakışlarını kaldırdı sonra Yusuf Selim. Devam etti. "Bak bu kilit benim, bu anahtar da senin. Kalbimi sadece bu anahtar açacak tamam mı? Başka bir anahtar kabul etmeyecek." Şaşkın bakışlarla konuştu sonra kız, "Nasıl yani. Büyüdüğümüzdeyi mi söylüyorsun?" Çocuk derdini anlatamamanın verdiği sıkıntıyla derin bir nefes aldı ve başını salladı. Onu sevdiğini söyleyemezdi değil mi? Annesi ve babası gibi oluncaya kadar yani. Söylese Allah kızar mıydı ki? Yinede riske girip Allah' ı üzmek istemedi küçük çocuk ve konuşmadı. İslam konuştu onun yerine. "Yani büyüyünce evlenecek miyiz? Yani Elif abla ve amcan gibi?" Yüreğine su serpilmişçesine gülümsedi çocuk ve amcasıyla yengesinden örnek verdi o da. "Evet. Öyle. Sende yengem gibi olacaksın ama, başörtülü.. O zamana kadar bu kolyeleri çıkarmak yok." "Tamam ama o zamana kadar başka anahtar aramak yok." "Yok." ٠ 16.06.2020 - 24.08.2020

-Hoşgeldin gözyaşım. -Hoşbuldum Asaf'ım.Merak ettiğim bir şeyi sorabilir miyim? -Tüm sorularına özenle cevap vereceğimi biliyorsun. -Bana neden gözyaşım diyorsun? -Sen benim ömrüme verilmiş emanetsin. Sen benim sevincimin gözyaşısın. Şükür ederken akıttığım gözyaşımsın... Haziran 2018 - Ekim 2020 Kapak Tasarımı ; @Lavender_odor canı gönülden teşekkürler: )

Her insanın kendine özgü bir hikâyesi vardır . Acı da sevinç de insan içindir. Ömürlerinde samimi gülüşler de vardır derin hüzünler de .Ve şimdi tebessümünde hem hüznü hem mutluluğu saklayan Gülhazan ve Eyüp Vefa'nın hikayesi başlıyor. Farklı geçmişler nasip olur da bir ömrün taliplisi olur .Peki ya gülüşlerinde ikamet eden hüzün ve mutluluk birbirini anlayabilecek mi ? Temmuz 2019 - Aralık 2021 Kapak Tasarımı ; @Lavender_odor canı gönülden teşekkürler: )

Asıl yürekler kör olunca görmez insan gerçeği "Evet.. Çünkü biliyordum Zehra, bir kez daha bakarsam yanarım, kül olurum. Nefsime galip gelip bakmadım o zaman, ama ne fayda bir saniye sonra tekrar bakmak istedim sana ve o an anladım ki, senin varlığın bana azap veriyordu. Çünkü ben sana baktıkça yanan bir tek ben olamayacaktım sende benimle yanacaktın." kurduğu her cümlede utancı bir kat daha artıyordu, onun utancının yanında kendi arsızlığıma bir kez daha düşman oldum. " Yusuf.. Ben seni bulmuşken kaybettim. Seninle beraber kendimi de kaybettim. Çünkü ben seni, senden istemiştim.. Ne yazık ki ben seni Allahın izin verdiği güne kadar beklemek istemedim, kendim geleyim sana sende bana gel dedim.. O kadar acizdim işte. O kadar zayıftım işte... "

~TAMAMLANDI~ 🌿🌿🌿 Yekta Karam; Onu gördüğü ilk an hayatını değiştireceğinden habersizce onun sevdasını bağlamıştı yüreğine . Kara balçıklara bulanmış kalbinin üzerine ördüğü tuğlaları bile isteye kendi elleriyle yıkmış ve en sonunda asıl huzur'a kavuşmuştu. Ezra Karahan ; Kalbinin çorak topraklarında tekrar açan çiçekleri ilk kez gördüğü bir rüya ile hissetmişti. O kanayan yaralarına merhem , paramparça olmuş hastalıklı kalbine panzehir olmuştu. Şimdi Tevafuk zincirlerine asılı bir hikâye okumaya hazır mısınız? 🌿🌿🌿 15.06.2019 ➡ #1- Din. 🍀 27.06.2019➡ #1- İslam. 🍀 ~~~~~~~~~ İlk Yayımlanma : 20.01.2018 Final:17.07.2019 ~~~~~~~~~ Düzenleme: 09.06.2020 Düzenleme Final:18.10.2022

Harama bakma helaline göz değer...

KİTAP OLACAĞI İÇİN İLK 5 BÖLÜM HARİÇ, DİĞER BÖLÜMLER KALDIRILMIŞTIR ! HERDEM YAYINLARI. *** Kar taneleri şiddetini artırdığın da kafamı göğsünden çekerek bakışlarımı, mavi gözlerine çevirdim. ''Mavi umuttur, umut ise gökyüzü.. Ey mavi gözlerine vurulduğum adam, gel şu sevgiline bir ilahi oku da buz tutan kalbim erisin.. Gel beni güzel bir şekilde gönder en sevgilinin yanına.. '' Salih güçlükle yutkunduktan sonra bir süre sustu. Suskunluğunda bile bahar kokan adam.. Ey her güldüğünde kalbimi daha canlı kılan, can hışırtısı.. Şah damarıma dayanan varlığın eli, vaktimin geldiğini daha çok anımsatıyor bana senin kollarındayken.. Öyleyse güzel bir söz söyle de, ömrümden düşen tuğlaların her bir parçası sükunete bürünsün. ''Ne söyleme mi istersin ? '' Ellerimi boynundan çekip sağ yanağımın altına koyup, kafamı kalbinin hizasına yasladım. Böyle daha iyiydi, en azından huzurla uyuyacaktım.. ''Gidemedim ya o kutsal topraklara.. Alamadım ya gül kokusunu Medine'de.. Diyemedim ya Lebbeyk Allahümme Lebbeyk diye Kabe'de.. Öyleyse söyle güzel sevgilim, Medine'ye varamadım ilahisini söyle. '' Salih bana sıkıca sarıldıktan sonra çenesini hafifçe kafama koydu. Sanki soğuktan güç almak istercesine derin bir nefes alıp bir süre öyle bekledi, ardından kuvvetlice dışarı doğru üfleyip çatallaşmış sesine yön verdikten sonra dudaklarını araladı. ''Medine'ye varamadım, Gül kokusu alamadım, Ben Resule doyamadım, Yaralıyım, yaralıyım.. *** Kabe'nin örtüsü kara, Açtı yüreğime yara, Bulunmaz derdime çare, Yaralıyım, yaralıyım.. *** Rabbim nasip eyle ne var ? Hasreti kalbimi dağlar, İki gözüm durmaz ağlar, Yaralıyım, yaralıyım.. ***