Ensemi kavradı ve gözlerimin içine bakarak, "Her şeyinle benim olmak istediğine emin misin? Bu soruya vereceğin cevap sana olan aşkımın büyüklüğünü değiştirmez ama şunu bil ki eğer kendini bana ait kılarsan eskisinden de beter bir aşığa dönüşebilirim. Seni hiç kimseyle paylaşamayabilir hatta yanımdan ayıramayabilirim. Seni en başından uyarıyorum çünkü eğer..." Dudaklarımla onu susturdum... & Bir yabancıya ne kadar güvenebilirsiniz? Peki ya bu kişi sanal ortamda tanıştığınız biriyse ve heybeniz çocukluğunuzdan kalma korkularla doluysa! Güneş, tüm sırlarını bir yabancıya anlattıktan sonra kendini korkularıyla yüzleşeceği yirmi bir görevin içinde bulur. Her görev bir saç teli değerindedir ve eğer görevleri yerine getirmezse hem babası hapse girecek hem de onu canından çok seven çocukluk arkadaşı Evren'in tüm gizli aile sırları ayyuka çıkacaktır. Çaresizce kendisine verilen görevleri yerine getirmeye çalışan Güneş'e yardım eden kişi sonunda yine Evren olacak ve bu yüzden yeraltı dünyasında büyük nam salmış dedesiyle karşı karşıya gelecektir... & Yayınlanma tarihi: 13 Kasım 2022

İlkim & Barın "Hayatı sürekli kendini koruma iç güdüsüyle yaşamak sadece daha fazla acı çekmeye sebep olur.Leonardo da Vinci'nin dediği gibi 'Daha fazla hassasiyetin olduğu yerde, daha çok eziyet vardır.' Gözlemleyin çevrenizde ki insanları. Çektikleri sıkıntıları. Belki küçücük şeylerdir değil mi? Önemsiz gözüken,herkesin hayatında bir kez olsun başına gelebilecek sıradan bir sorun. Belki çözümü bile çok basittir size göre. İlk duyduğunuzda bu mu yani dedirtir insana. Ama unutmayın taşı delen suyun kuvveti değil,damlaların sürekliliğidir." Hiç bir şey yokmuşçasına hayatına devam eden genç adam ilk hatasını o gün genç kıza inanarak yapmıştı. Çünkü İlkim bu konuda o kadar profesyoneldi ki kendini bile iyi olduğuna inandırmıştı. " İfade edilmeyen duygular asla ölmeyecek. Canlı canlı gömülecek ve daha sonra çirkin şekillerde ortaya çıkacaklardı."

+18 SAHNELER İÇERİR Çocukluğundan beri abisinin arkadaşına aşık bir genç kız olan Bilge, yurt dışına çıktığında babasının düşmanları tarafından kaçırılmaya çalışılınca kurtarıcısı kim olur dersiniz? Bir süre önce ilk defa temasta bulunduğu ve hayal kırıklığına sebep olan aşkı Giray Fazıl. Ortaya çıkan her engel Giray'a Bilge'nin yasak olduğunu hatırlatıyor ve ikilinin inatlaşmalarla ve kıskandırmalarla dolu serüveni başlıyor.

İçerisi karanlıktı. Sadece belli belirsiz bedenleri görebiliyordu. Arkası kendisine dönük biri sandalyede oturuyordu. Sandalyeye yaklaştı, yaklaştı, yaklaştı... Ellerini sandalye kollarına yaslayıp öne doğru eğildiğinde aklını başından alan koku genzine doldu. Eli ateşe değmiş gibi geri çekildi. Hızla etrafına bakındı. "Işıkları açın!" "Abi mahzendeyiz." "Siktirme lan mahzenini! Işık bul şuraya!" Yaklaşık on tane adamın sağa sola koşturma sesleri kulağına dolarken yumruk yaptığı elini alnına vuruyordu. Sonunda içeri giren adamlar ellerindeki sanayi tipi feneri içeri soktular. Oda birden bire aydınlandı. Fırat derin bir nefes alıp sandalyenin önüne dolaştı. Sandalyede oturan kızı gördüğü an kalbi atmayı bıraktı. Baygındı, karamel rengi saçları sandalyeden aşağı sarkıyordu. Öfkeden delirdiğini hissetti. Hele ki, dudağının kenarında kurumuş olan kanı fark edince kan beynine sıçradı. "Ezgi!" diye hırladı dişlerinin arasından. Gözlerini kızın üzerinden ayırmadan dişlerini sinirden sıkmaya devam ederek sordu. "Kim getirdi onu?" Çetin, göğsü kabararak öne çıktı. "Ben getirdim abi." Fırat bu kez kızın yüzünü işaret etti. "Bunu da sen mi yaptın?" "Rahat durmadı abi, ne yapayım? Yani bayıltmak için-" Ancak cümlesi yüzüne inen yumrukla birlikte yarıda kaldı. "Dokunma demedim mi lan!" İçindeki tüm nefreti, öfkeyi ve binlerce tarifsiz duyguyu atmak için defalarca yumrukladı adamı. "Dokunma dedim! Dokunma! Dokunma!" Her dokunma deyişinde bir yumruk atıyordu. Adam bayılınca bile durmadı. İlk yayım tarihi- 05/09/2018

İnsanın kaderi gerçekten de elinde miydi? İnsan kendi kaderini kendi mi seçerdi? Peki bizim için neden öyle olmamıştı? Kaderimiz başkalarının elinde oyuncak olurken biz kendi kaderimiz bizim elimizde diyebilir miydik? Diyemezdik, diyemedik de zaten! Çünkü bizim kaderimiz hiçbir zaman bizim elimizde olmamıştı. O, hep başkalarının elinde tuttuğu ipti ve ipin diğer ucundan biz başkasının elinde birer kukla gibi oynatılmıştık. Bunca yıldır kaderimiz başkasının elinde şekillenmiş, kaderimizin yollarını hep o başkası seçmişti. Gerçekleri bilmeden, birbirimizi görmeden ayrı hayatlarda gösterimizi sergilemiştik. Aşk ise bizi koparmayan tek bağdı. Gerçek bildiğiniz şeyler bazen sadece sizin gerçeğinizdir. Asıl olan çok başkadır ve gerçeğin takendisidir! Bunu öğrenmek için de yaşayıp görmek gerekir. Ve bu hikayede yaşanması gereken her şey yaşanacak, bizim için kader baştan yazılacaktı... Bu, asi bir kadın ve orman gözlü bir adamın hikayesidir... ******************************************* İlk kitabım Sessiz Gelin' in ikinci serisi olan Avşin & Cihan 'ın hikayesidir. Kitap tamamen ilk seriden bağımsızdır. Başlangıç tarihi: 21. 08. 2018 Bitiş tarihi: 30.10. 2020

"DUYGU" Wattpad'in ilk kitap sayfasıyla buluşan hikayesi. Doğduğu Wattpad'e geri dönüyor. Dönüşünü siz Wattpad okuyucularıyla kutluyor. *BİR TÜRK MASALI SERİSİ altı kitaptan oluşmaktadır. DUYGU - ALİM - BEKİR - SEDAT- CİHAN- EBRU kitap çıkış sırasıdır. Serinin basım yayın hakları İNDİGO KİTAP DAĞITIM'a aittir. Anne sıcaklığı , baba emniyeti olmayan bir dünyada ayakta kalmaya çalışan kırılganlık abidesi Duygu... Üç yoldaşı vardı onu taşıyan. "Develerim" diyordu onlara. O develer ki İstanbul'un en arızalı tipleriydi. Her ne kadar bela makinesi olsalar da Duygu için tek gerçek vardı : "Bekir candı, Ali kandı, Sedat aşktı" Ve hayat onlar için bir duadan ibaretti. İyiyim... İyiyiz... Biz hep iyi oluruz. Güçlü olmayı en zorlu yollarda öğrenmiş dev bir çınardı Sedat. Hayatta yorulmuş, aşktan çoktan vazgeçmişti. Yüreğini ördüğü çelik duvarlar arasına saklamış acımasız bir adamdı o. Acılarla atılmış düğümlerin arasında filiz verebilir miydi aşk? Meleği şeytana döndürüp, şeytanın ruhunu ele geçirebilir miydi aşk?

Ben ilk kez onun yangınında onunla yanarken bulmuştum kendimi. ''Alacalı...'' dedi büyülenmiş gibi. Alnı alnıma yaslandı. ''Alacalı Ahuşan... Bana yazılmış gibisin.'' Kaç kere döndü durdu parmakları tenimde sayamadım. ''Sabrın sonu selametse...'' Elleri benden ayrılıp bir iki adım karşıma geçse de sözleriyle beni kendine mühürledi sanki. ''Yemin ederim benim selametim bir sen, tek sen olacaksın.'' Bu hikaye bir kadının kocaman bir adamın kalbine düşüp büyümesinin hikâyesiydi.

"Emin misin yavrum?" Ahu sadece başını salladı. Konusabilecegini sanmıyordu. Ne oluyordu böyle? Az önceki kararlı kıza ne olmuştu? Bu adam ne zaman ona yaklassa hep aynı şey oluyordu. Adam kasıklarının üzerindeki elini tekrar oynatınca istemsizce o da kalçasını geriye doğru ittirdi. Devrim kızın hareketiyle Ahu'nun kulağına doğru sessizce inledi. "Beni öldürüyorsun." Ahu adamın sesiyle inleyecekken son anda dişlerini alt dudağına geçirdi ve sertçe ısırdı. Son irade kırıntılarına tutunarak itiraz edercesine konuştu. "Devrim dur lütfen." Devrim kızı duysa da onu kıvama getirmisken bırakmak istemiyordu. Zaten istese de şu an bırakamazdı. O kadar iradeli değildi. Daha doğrusu bu kıza karşı iradeli değildi. Başını hafifçe eğip boynunu öptü. Aynı anda kızın kasıklarındaki elini biraz daha aşağı indirdi. Ahu boynundaki ıslak dudaklara daha fazla karşı koyamadı. Başını geriye doğru ittirdi ve adama biraz daha yer açtı. Devrim kızın istediğini anlayınca gülüp pürüzsüz boyna eğildi. Önce küçük bir öpücük kondurdu ardından dilini çıkartıp o bölgeyi yaladı. En son yaladığı yeri iki dudağının arasına aldı ve sertçe emmeye başladı. ........,............. Başlangıç tarihi: 24.03.21

Yetişkin okurlar için uygundur! Bir Mahalle Hikâyesi... Çok daha fazlası... ✨ "Bak bana," diye fısıldadı. Dudaklarının arasından çıkan sıcak nefesi benimkilere dokundu. "Bir kere bana eskisi gibi baksan..." yalvarır gibi çıkan sesinin tonuyla tüm iradem dağıldı. "Bırak lütfen," derken gözlerimi kapattım. Elinin birini kaldırıp parmaklarını usulca yanağımda gezdirdi ve çeneme doğru indi. "Adımı söylemiyorsun artık," dedi dişlerini sıkarak. "Fark etmem mi sanıyordun?" Soru soruyordu ama benim buna verecek bir cevabım yoktu. "Senin dudaklarından dökülmesini istediğim öyle çok kelime var ki..." Eğilip anlını anlıma yasladı. Bu kadar yakınken tek nefesi paylaşıyor gibiydik. Onun aldığı soluk, benim dudaklarımda kayboluyordu. Benim sıklaşan nefeslerim ise sanki onu canlandırıyor gibiydi.

Bir gün seni unutmak zorunda kalırsam , aşkımın küçüklüğüne değil çaresizliğimin büyüklüğüne inan. Bade & Esved İyi okumalar dilerim.