Anastasia musiała zamieszkać z dziadkami chwilę po tym jak jej rodzice zostali wezwani na wojnę z wygnańcami. W tym czasie wraca syn Alfy powiadomiony o sytuacji przejęcia władzy w stadzie. Co jeżeli pewnej nocy Ana nieświadomie przekroczy granicę i zostanie przyłapana przez mężczyznę?

Nagle pokój wypełnia najprzyjemniejsza woń,pieprzone leśne piżmo i sosny. Kurwa nie błagam. ~Znalazłyśmy naszego matę Magda!~cieszy się moja wewnętrzna wilczyca Elis ~O kurwa Elis,błagam to nie może być prawda~czuje pod powiekami łzy i uciekam do swojego pokoju trzaskając drzwiami ~Idź do niego!~warczy na mnie ~O nie,nie ma mowy!W ogóle spieprzaj do swojej jamy sierściuchu!-krzyczę do niej Wycieram oczy i rzucam się na łóżko i chowając głowę po poduszkę. Poczułam uginającymi się materac i wiem,że to moja Gwiazdka,wyczuwam ją. Magda to 17 letnia biała Alfa czytając jej opowieść dowiecie się co jej się przydarzyło w życiu Zapraszam _Dunat_

Znasz Moje Imię, Nie Moją Historię Widzisz Mój Uśmiech, A Nie Mój Ból Widzisz Moje Cięcia, A Nie Moje Blizny Możesz Czytać Moje Słowa, Nie Myśli

Andrew alfa kotołaków miał swój niezawodny plan. Jak zawsze wszystko miało pójść gładko. A nie poszło... Miał porwać córkę alfy a ona miała okazać się jego przeznaczoną. Razem mieli połączyć rasy i dojść do słynnego zakończenia i żyli długo i szczęśliwie. A ona okazała się mate jego młodszego brata... To oni odnaleźli szczęście. A on im dłużej ją znał tym więcej ich łączyło. Aż w końcu zrozumiał, że jest zakochany w mate swojego brata. Zakochał się w Sophi a jego mate nigdy się nie pojawiła. Chyba czas pogodzić się z tym, że 'NIGDY JEJ NIE ODNAJDĘ'. Trzecia część seri 'Odnaleźć'

Ta wojna była naszym wszystkim. Naszą codziennością, której do normalności było daleko. My byliśmy inny. Zagubieni i wbrew pozorom cholernie samotni. Ty byłeś alfą, ja byłam alfą. Wojna była naszym przeznaczeniem, które doprowadziło nas do tego dziwnego miejsca. Którego żadne z nas nie rozumiało. A kiedy ta wojna dobiegnie końca w końcu będziemy mogli zapomnieć.

Wiecie jak to urodzić się najniższa spośród rang? Ja to wiem ponieważ taką właśnie się urodziłam, ale jest jedno ale...

- To ty?! - wybuchł nagle, aż podskoczyłam. - Tak, ja. - Prychnęłam. - Avril Green, pamiętasz? - Nawet sobie, do jasnej cholery, nie żartuj. - Złapał mnie mocno za ramię i odciągnął na bok, na tył lokalu. A ja, jak ta idiotka, szłam za nim potulnie. - Dobra, o co ci chodzi? - Szarpnęłam się w jego uścisku. On jednak nadal mnie nie puszczał. - To ty - znowu warknął. - To ty jesteś tą dziewczyną. O co temu wariatowi chodzi? - Jaką dziewczyną? - ponagliłam go, zniecierpliwiona. - Willa! Zamurowało mnie. Stałam koło niego, bez słowa, a ten nadal kipiał złością. - N-nie - zająknęłam się. - Powiedział mi. - Złapał moje drugie ramię i ustawił twarzą do siebie. - Powiedział mi, że jest dziewczyna, która jest tylko jego. Miał na myśli ciebie. Ale to nie możesz być ty. Nie pozwolę, żebyście wy byli ze sobą, razem. Nie wiem dlaczego, ale odebrałam to nieco jak zniewagę. Nie chciałby mnie w rodzinie? To mnie uraziło. Zadziałałam więc pod wpływem impulsu. - Moje relacje z Willem nie powinny cię interesować - syknęłam. - Jeśli będziemy chcieli ze sobą być, to będziemy. Nie będę się patrzeć na to, czy tobie się to... Przerwał potok moich wyrzucanych w gniewie słów. A jak przerwał? Zaskakująco, muszę przyznać. Otóż, aby mnie uciszyć, pocałował mnie. Nie wiem, co mnie napadło, ale odwzajemniłam pocałunek z równą pasją, jaką on w niego włożył. Ten pocałunek był pełen złości, żalu, pożądania.

Opowieść zawiera sceny erotyczne. Amalia: Szalona Regina miała rację: szukam uległych facetów. Nie potrzebuję takiego, co spróbuje mną zawładnąć. Arogancki i apodyktyczny, potrafiący rozpalić kobiece ciało i zawładnąć nim jednym słowem, wypowiedzianym mrocznym głosem? Tylko w książkach! W rzeczywistości żaden nie wie nawet, jak wykorzystać wiedzę o tym, co podnieca kobietę. Nie licząc Kiliana: arogancki, zaborczy, seksowny jak diabli, doprowadza kobietę do szaleństwa wyłącznie spojrzeniem i... jest nienormalny. Wilki? Partnerzy? Równonoc? Taaak, a ja to kto? Elf? No chyba nie! Kilian: Jest uparta, porywcza, zadziorna. Sprawia, że ciało i umysł szaleją... i jest moja. Jako wilk alfa jestem przyzwyczajony do uległości. Ale Amalia nie ma zamiaru potulnie stać i czekać, aż duży, zły wilk ją pożre. Ona będzie uciekać, a gdy nie będzie już miała jak, zacznie walczyć. Jeśli chce - proszę bardzo. Walka mnie podnieca... Bo „smak wygranej byłby mdły bez przyprawienia go wysiłkiem i ciężką pracą". A więc gdy wygram...