... Nefes alabilmek için hızlı hızlı soluyordum. Başım dönüyor, kalbim hızlı hızlı atıyordu ama nabzımın atışını duyamıyordum. Ellerim soğuktan morarmış gibiydi. Cenin pozisyonu aldım ve kendimi toparlamaya çalıştım. Bütün bunlar, bana hayatta kalabileceğimi gösterdi. Uyanıktım ve acıyı hissediyordum. Uzun zamandan beri ilk defa, yeni günün getirecekleri konusunda heyecanlıydım- ya da götürecekleri..

Yıllarca ait olmadığınız bir gezegende sahip olduğunuz onlarca doğaüstü gücü kimseye belli etmeden yaşamak zorunda kalsaydınız; size verilen şans ile her daim merak ettiğiniz esas gezegeninize gitmek ister miydiniz? Peki orada yaşayanların yalnızca bir gücü varsa ve güçlerinizi yine saklamanız gerekiyorsa? Cecelia Oswant esas benliğini saklamayı kabul ederek aşkın, ihanetin ve aldatmacaların kendini beklediği Hades'e gitmeye karar verdi. Gittiği gezegende güçlerinin peşine düşebilecek onlarca kötü Seltae olduğunu bilerek. Sonrasında ne mi oldu? Gelin birlikte keşfedelim... FANTASTİK içinde #1 Özelgüç içinde #1 YETENEK içinde #1 SİHİR içinde #1

<<<<<<Tom Marvolo Riddle fanfic>>>>>> (Harry Potter) "Bu hayattaki en büyük ceza sevdiğin kişilerin seni hayatından silmesine tanık olmaktır." Bu kitap sıradan bir "Tom Riddle" kitabı değildir. Bu içinde sadece saçma bir aşk barındıran ve sonu masum bir evlilikle biten bir kitap da değildir. Bu aynı zamanda dostluğu, mutluluğu, acı geçmişi, hayal kırıklıklarını ve hüznü de içinde barındıran bir hikayedir. En önemlisi de bu bir "değişim" hikayesidir. "Biz aydınlığın içindeki bir miktar karanlık, ve karanlığın içindeki bir miktar aydınlıktan ibarettik." #1 Tom Marvolo Riddle (Arklar ben nu kitabı 2018'de yazdım çok cringe okumayın LSÖCÖSÖÖFÖX)

"Siyah ne de yakışıyor sana, sanki ruhunu yansıtıyor." dedi ifadesizce. Buruk bir gülümseme ekledim suratıma, "Hayır." dedim sakince. "Ruhumu değil, ruhum her zaman renklidir. Sadece insanlara gösterdiğim benliğimi yansıtıyor." "Tüm Hakları PBVT'nin En Özel Duygularında Saklıdır„

İLK KİTAP : ELYSİUM'UN SIRRI Gökyüzünün ve hava olaylarının mutlak hakimi Zeus elinde şimşeğiyle düşmanını bekliyordu. Güç dolu bakışlarında tereddütün damlası bile yoktu. Karşısında her ne varsa ondan daha kudretli değildi. Arkasında ışığın koruyucusu olan kızı belirdi. Kızıl saçları ve gökyüzünü andıran mavi gözleri kendi içindeki ışıkla parlıyordu. Elini babasının omzuna koydu. Artık o, dünkü çaylak değildi. Kendini bilen, tanrıça olmayı reddetse bile bir tanrıça kadar akıllı ve güçlü biriydi. Zeus'un işaretiyle kız güneş ışığından yapılmış yayını kaldırarak nişan aldı. Tam o sırada sert bir rüzgar esti. Kara bulutlar göğü kaplamıştı. Kızının ışığı söndü. Gökyüzünde felaketin habercisi beyaz şimşekler dans ediyordu. Ne şimşek Zeus'un kontrolündeydi, ne de beyaz ışık prensesin. Tanrı yaşlandı. Kızı ışığını kaybetti. Zeus dik durmaya çalışsa da kudretinden eser kalmamıştı. Nihayet dizlerinin üstüne düştü. Tanrıların tanrısı ilk yenilgisini yaşayacaktı ve artık hiçbir şey eskisi kadar beyaz olmayacaktı. VampirePhotoshop'a bu mükemmel kapak için teşekkürler!

İLK KİTAP : ELYSİUM'UN SIRRI Derin bir nefes alarak kendini balkona attı, prenses. Sabahlığını henüz üstüne giymişti. Saray daha uyanmamıştı, aslında o da bu kadar erken kalkmazdı. Ama bugün, içindeki sıkıntıyı atmak için yeryüzünden yeraltına sızan güneş tanelerine bakmak istemişti. O günden sonra huzura kavuşup biraz kafa dinleyeceğini zannediyordu ama hiç de öyle olmamıştı. Şimdi saray entrikalarıyla dolu inişli çıkışlı bir hayatı vardı. Uğraşması gereken sıkıntılar, çözüm bulması gereken problemler ve kafasını yıllardır kurcalayan açığa çıkmamış sırlar vardı. Derince bir nefes daha aldı. Güneşe gülümsedi. Yine de mutluydu ve rekabete hiç olmadığı kadar hazırdı. Hayatın gerçekleri ne Elysium gibi cennetti, ne de Tartarus gibi cehennem. Hayatın gerçekleri ikisini bir arada yaşamaktı. Hayatın kendisi bir araftı. Hangi tarafta yaşamak istediği kendi seçimlerine bağlıydı.

"Demek marifetleri yere göğe sığdırılamayan şu meşhur kadın çete lideri sensin." dedi genç adam, kahverengi pelerininin kapüşonunu yakışıklı yüzünü ortaya çıkaracak şekilde geriye doğru savururken. Klasik İtalyan erkeklerinin sahip olduğu yanık yeşile çalan ela gözlerinde muzip bir parıltı vardı. "Yakalandın Medèllin." Birden yanlış bir şey söylemiş gibi dudağının kenarını ısırdı. "Yoksa Delilah Medèllin De Medici mi demeliydim?" Bir köprü altında gafil avlanacağından haberi bile olmadan çetesiyle buluşmaya gidecekken Pazzilerin tek veliahtına yakalanacağı aklının ucundan bile geçmediği için kendini yumruklamak istiyordu Delilah. Nasıl gerçek kimliğini öğrenebilmişti? Yumruklarını sıkmaktan tırnakları avuçlarına batmış, kanamaya başlamıştı. İşte, hırs söz konusu olunca Delilah kendine bile zarar verebiliyordu. Dişlerini sıkarak "Maledizione di Dio!" diye bağırdı. O an kalabalık bir yerde olsalardı muhtemelen herkes dönüp onlara bakacaktı. "Ne istiyorsun Pazzi?" dedi kısık ama sert bir tonla. Genç adam at kuyruğu yaptığı siyah saçlarında ellerini gayet rahat bir şekilde gezdirip hiç acele etmeden sorusunu cevapladı. "Sen ailenden intikam istiyorsun. Ben de senin ailenden intikam istiyorum." Dudaklarının arasından dökülecek bir sonraki cümle Delilah için her şeyin başlangıcı olacaktı. "Pazzi ailesiyle Venedik Maskeli Balosu'na ailene karşı katılmanı istiyorum."

Hades öfkeden deliye dönmüş bir şekilde yer altındaki şatosunda volta atıyordu. ''Sen Zeus...Beni karşına almakla büyük hata ettin.Bunun bedelini ödeyeceksin.'' Öfkeden göz bebekleri saydamlaşmış ve Karanlıklar Lordu'nun sembolü olan mor renge bürünmüştü. Persephone bunun ne anlama geldiğini iyi bilirdi.Kocasını bu hale getiren şeyin ne olduğunu bilmiyordu fakat her neyse gazabından korkmalıydı. O sırada iskelet askerlerden biri içeri girdi. ''Efendim yarın ay dönümü.'' Lord sinirle tahtından kalkarak askere doğru hışımla ilerledi. ''Peki bundan banane ?! '' ''Efendim Zeus ve Hera'nın kızı Shaila 18. Yaşına basacak ve Olimpos'ta ilk defa bir melez Tanrıça'nın doğum günü ay dönümüne denk geliyor. Zeus'un büyük bir şölen organize ettiğini duydum.'' ''Benimle dalga mı geçiyorsun asker ?! Kutlama yapacak havada mıyım ? '' ''Yani demem o ki Tanrıça Shaila'yı kaçırırsak bu Zeus'a büyük bir darbe olacaktır. Zeus kızını geri almak için size istediğinizi verecek.'' Tanrıça Persephone engel olmak istercesine Hades'in elini tuttu. ''Hades,bunu yapamazsın. Kendi hırsların uğruna Shaila'yı harcayamazsın.Senin derdin Zeus ile Shaila'nın bunla alakası yok !'' Hades elini karısının avuçlarından çekti. ''Asker,derhal bana Aşil'i çağır.Onun canını bağışlayacağım,bir görev karşılığında..'' VampirePhotoshop'a bu mükemmel kapak için teşekkürler!

Tanrılar gibi sonsuz olmak istiyorum. Vay canına, ne korkutucu ama. Eğer yapabilseydim sonsuzluğu iki defa satın alırdım. Böyle konuşmamın ürkütücü olduğunu söylüyorlar. Halbuki sadece içimden geçenleri söylüyorum. Ürkütücü olan ne? Annemin, babamın, amcalarımın hatta çevremdeki herkesin hayatını mahvetmiş tanrılar gibi sonsuz olmak istemem mi? Sonlu duygular içerisinde sonsuzun hikayesini yazmak istiyorum. Unutulmaz olmak istiyorum, sadece kalbinde iz bırakmak istiyorum. Kendim olmak istiyorum. Kendimi bulmak ve kendi içimde kendimi kaybedişlerimi sonlandırmak istiyorum. Hepimiz Immortal olmaya çalışan bir avuç "Mortal" değil miyiz? İşte ben olmaya 'çalışmak' istemiyorum. Bizzat olmak istiyorum. "Anılar zihninde oluşturdukları altın parçacıklarıyla sana güzel dakikalarını tekrar yaşatırlar. Birini sevdiğinde sonunda mutlaka kaybedersin ama o altın parçacıkları asla değerini kaybetmez." Annem bana Lotus ismini verdi. Bu yüzden ben, en dip zamanlarda bile yüze çıkmanın bir yolunu bulurum. Ben kazanmak zorundayım. "Sakın kim olduğumu unutma Electra. Sakın."