"Sen ağlama." dedi kemikli elleriyle gözyaşlarımı silerken. Yanağımın üstündeki elini elimle tutup yüzümü avcuna bastırdım. Islak gözlerimi gözlerine diktiğimde yaklaşıp alnımdan öptü ve uzaklaşmadan fısıldadı, "Dayanamam..." #1 - ağlama •18.07.21• #1 - inci •31.07.21•

DÜZENLENİYOR "Sırlarla dolu bir romanın satırlarında nefes alıyor gibi hissediyorum." İç çekerek söylediğim sözle birlikte Bora, "Belki de öylesindir," dedi. "Peki senin bu romandaki rolün ne, Atalay? Sırların arasına varlığınla bir yenisini eklemek mi, yoksa bu sırları çözmemde yardımcı olmak mı?" Sorduğum soruyu gözlerinin içine bakarak sormuştum. Gözlerini bir başkasının yüzünde kendimi gördüğüm bir aynaya benzetiyordum. "Başkahraman sensin. Sen söyle. Bu hikayedeki rolüm ne? Sana yardım etmek isteyen bir kimse mi, yoksa daha fazlası mı?" Oturduğum koltukta bulunduğum konumu yavaşça değiştirerek ona doğru yaklaştım. Onun bana yaptığını benim de ona yapmak istediğimi fark ettim ve yüzümü yüzünün hemen önüne getirdim. Bakışlarımı gözlerinden çekip dudaklarına kaydırdım ve bir fısıltı eşliğinde söze girdim. "Belki de yalnızca bir figüransındır." Gülümsemesi yüzünde yayılarak şaşkınlıkla beni seyrediyordu. "Figüran, öyle mi ?" Sorusunu kısık sesle onayladığımda başını eğip bana daha da yaklaştı ve gözlerimi kapattım. Dudağımın kenarını öpüp bir müddet beklediğinde tüm hislerimin bir kıvılcımın düştüğü samanlığı andırdığını gördüm. Ardından yüzünü boynuma gömdüğünde oraya yerleşmek ister gibi kıpırdandı. Derin bir nefesi içine çektiğinde nefesini tenimde hissedeceğim şekilde fısıldadı. "Buraya saklanabilir miyim? Beni buranda saklar mısın?" Günün sonunda kazanan olmak için, içimizde her geçen zaman daha da artan hırsı çıplak gözlerle görebilmek için, mücadele etmeyi mücadelenin en çok yakıştığı insanlarla öğrenmek için, aralık bıraktığım kapıdan içeri girebilirsiniz. Bir, iki, üç. Adımlarınızı kesinlikle duyacağım. "SES" #başarmak 1 #yazarolmak 1

Biz, yine zifiri karanlığın ortasında oturup dertleşiyorduk. Biz kim? dersen, içimde ki benlerin toplamı...Biz ediyorduk. Çoktu çünkü, 3 tü, 5 ti, bazen daha da çok. Hep savaş alanı, kan kaybından ölen, arkasından bıçaklanan, soldan güçlü bir kroşeyle yere serilen, şah damarından kesilen, yaralanan en çokta yarılı olan benler vardı. Sağ çıkan yoktu...! Çünkü yaralı bir at bile acı çekmeden ölmeyi hak ediyordu. Bu yüzden belki de yaralı bırakmıyordum, çok kanamasın, az acı çeksin diye.! Öldürmek tek çareydi. Sevgisizlik...bazıları sevgisizlikten, bazıları da kimliksizlikten ölüyordu. Nihayetinde her şeyi sıfırlayıp, boşlukta sallanırken uzanıyordum yatağa, yoksa uyumak güçtü. Uyumak istiyordum, uyumak yapılabildiğin de en iyi şeydi... 27.11.2020

"Belki de bizim gündüzlerimiz, Yıldızların gecesidir.."

Kendini her zaman birilerine adamayı bilen genç bir kız. İnadı onun zırhıydı, küçük yaşta ona öğretilen çoğu şeyi kabullenmiş, sorumkulukları olarak görmüştü. Bir yara izi onu nerelere sürükledi bilmeden, kendinden habersiz. Aşka inanmayan kız asla bir başkasıyla olmayacağını bilerek bu oyna katıldı. İlerlediği yol ayrımında kesişen adamla baş edemeyeceğimi anlayıp onuda oyununa dahil etmesi hiçde iyi olmamıştı. Asla gerçek olmayacağını bildiği yemini artık bozulacak mıydı? Teslim olma vakti gelmiş miydi yoksa? Kendi halinde ailesiyle arkadaşlarıyla mutlu olmayı bilen, her zaman kendi ayaklarının üstünde durmasını başaran deli dolu çılgın, bir o kadarda cesur kızımız "Sara ATAKURT." Abi demekten uzak duran öz abisi Poyrazın yaptığı yanlış hatasından dolayı kendi hayatınıda çıkmaz karankığa sürükledi. Girdiği karanlık dünyadan kavuşmak uğruna tiksindiği 'Caner' piçine birtek onun için katlanıp elinden geleni yapmaya hazırlanan asi kızımızın önüne çıkan engelle duvarlarını yıkabilecek mi? *** "Aras SOYDAN" dedim dik tuttuğum başımla, ne yapsam anlamayan bu adama bu kadar tutulmuşken haykıra haykıra döktüm içimi. "Ben sevmeyi bilmiyorum. Kimseyi sevemediğim gibi senide sevemem, benim dilim sütten birkez yanmışken aynı hatayı yeniden tekrarlayamam." 'Birincisi hatayken, ikincisi aptallık olurdu.' Bunca zamana kadar sakladığı sırrını öğrenen adama herşeyi anlataçmıydı? Sadece onunla evcilik oynamak istemiştim ben! Desi adam. İstemeden attağım taş alnına değdiğimde kanayan yarana merhem olmak istemiş, alnına dudaklarımı bastırmıştım. Nerdende görmüştüm ben o okyanusun eşsiz mavilerini? Gördüğüm gün hiç aklımdan çıkamazken şimdi seni her yerde arıyorum yüreğimin tek ve yeğane sahibi, yürek yangınım. Ben kimseye boyun eğmezken bir tek sana diz çöktüm asi prenses... Wattpad de

Kitap olduğu için bölümlerin bir kısmı kaldırılmıştır.. Tüm online satış noktalarından temin edebilirsiniz... Aşk ile savaş birbirine zıt kelimelerdi; fakat birbirlerinden ayrı da değillerdi...

KiTAP OLDU http:// www.agnesyayimcilik.com. Herkes içinde bir yabancı barındırır, yazmak işte o yabancıya ulaşmaktır. .. M duras

26 yasında yürüyemeyen kuran kursunda hocalık yapan.Ailesi ile birlikte yaşayan bir kız huzuru namazda bulmuş ömrünü islama adamış ve bildiği islami bilgileri toplumun en masum ve en güzel varlıkları olan çocuklara vermek için yola çıkmış bir öğretmen....

Gece, Anoreksiya Nevroza hastasıdır ve bir Psikiyatr ile tedavi görür. Psikiyatr Enver'in, yıllar önce Akıl Hastanesi'nde tedavi ettiği hastalarıyla bir gün karşı karşıya gelir. Hastaların ve Gece'nin geçmişi, onlar da bir yara bırakır; geçmişte yaşanan olaylar ve açığa çıkan gerçekler uğruna birlikte hareket ederler. "İnsanlarda benim nasıl bir kişiliğim olduğunu bilmezdi, bilemezdi; çünkü benim yüzümdeki maskenin ardında da yüzlerce maske vardı. Ne ben insanları tanırdım, ne de insanlar beni." ©2020 • İrem Oruç (YALANCI MASKE adındaki ilk kitaptır) Kapak tasarımı: @kitapkurdululu

"Kuzgun?" Kara elmas gözlerini zerdali gözlerime dikti. Karnımdaki acı yerini uyuşukluğa bırakırken yapabildiği tek şey silahını diktiği yerden indirmek ve bilinci kapanmak üzere olan bedenimi yere çarpmadan tutmak oldu. Karanlık.. Acı.. Kasvet.. Birazda gül kurusu.. **** Kaçıncı kitabimin kaçıncı girişi bilmiyorum ama olurda buna benzer bir giriş kısmına sahip ve kapakla karşılaşırsanız bana aittir. Çünkü hesabımı kaybettim..kesinliği şudur ki tamamen bana aittir! Emeğe saygı oy ve okuma karşılığında kitabı devam etmemi sağlayacaksınız yani beraberiz ve umut olacaksınız.. Tüm hakları saklıdır ©