"Bana on gün ver, ve sana ölmemek için on neden vereyim." Evan durakladı. "Ve eğer sonunda fikrini değiştiremezsem, o uçurumdan atlayabilirsin." Eğer Evan Woods olmasaydı, Remy Montgomery Hudson Nehri'nin dibinde ölü bulunacaktı, intihar sebebiyle taşlarda parçalanmış bir şekilde. Thanks to @RiceLover for her permission.^^ Kurgu bana ait değildir, tüm hakları yazara aittir.

Güneşin el değmeyen kapkaranlık sokaklarında yolumu bulmaya çalışmakla geçti çocukluğum. Hiç büyümek istemedim ben. Hep o küçücük beş yaşında, babasının gözleri önünde öldürülmesine şahit olan kız çocuğu olarak kalmak istedim. Dünya lekeledi beni. Ben hiç iyi kalamadım; ben merhamet nedir öğrenemedim. . "Ben bütün duygularından yontulmuş bir ağaç kabuğundan başka bir şey değilim. Ruhumun içi boş. Bomboş. Ben ruhumu satalı yıllar oldu, benim ruhum yok Alperen. Benim hiçbir şeyim yok. Sadece bu işin sonunda alacağım para ve çekeceğim ziyafet var. Ben böyle bir kadınım."

🥀 "Geçmiş, bazen mutlu bir anı bazen acı bir tebessüm. Bazı zamanlarda ise adı konulamayan duygunun adı..." Eflâl... Ölüme ve insanlara karşı gardını almış genç bir kadın... Korkuyla attığı her adımın, hayatından çaldığını fark edemeyecek kadar kimsesiz üstelik. Lâl... Ölesiye nefret ettiği insanlardan kaçıp sığındığı limanda, belki hayatının aşkını bulacak belki de en büyük hayal kırıklığını yaşayacak. Eflâl, onaylanmayan bir evliliğin meyvesidir ve henüz dünyaya gelmeden, hikâyesine ölümün gölgesi düşmüştür. İşi, dostları, abisi... Hepsi onu "öldürülmek" düşüncesinden bir nebze de olsa uzaklaştırmaktadır. Tabii, bir de Karan Akdoğan... Aslında kimsesiz olduğunu anlayan Eflâl'in, kimsesi olan genç adam... Aralarındaki bazen minnet, bazen şefkat, bazen ise karşı konulmaz bir sevgidir. Ancak Eflâl'in baş etmesi gereken ölüm gerçeği, onu Karan'ın yanında da rahat bırakmaz. Eflâl, gerçeklerle yüzleşmeye karar verir. Kime ve neye inanacağını bilmeden kendini hiç de tahmin edemeyeceği gerçeklerin içinde bulur. Artemis Milenyum aracılığı ile kitap oldu. Kitapçılardan alabilirsiniz.❤️ •Yeni bölüm gelmeye devam edecek ve final burada yayımlanacak.

Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.

Rosanna Camborne, bir kitap yazarıdır ve aklındaki karakterleri kelimelere dökmeyi planladığı sırada işler bambaşka gelişir. İlkel bir zamana ve hayal gücündeki canlıların bile ötesinde bir dünyaya geldiğinde yazmayı planladığı kötü karakter artık tam da karşısındadır; Blake Nightingale. Rosanna tüm zorlukları aşıp, tekrar kendi dünyasına dönmeye çalışırken farkında olmadan kurgusunun baş karakteri çoktan olmuştur. "Soğuk beni sarıp varlığımı sonsuza kadar işkence etmek için dondururken aklımda tek bir şey vardı... Şeytan'ın cehennem ateşinde yaktığı koca bir yalandı."

Polisiye roman yazmak için kendini tüm dünyadan soyutlayan bir kız, bir gün karşısındaki apartman dairesine taşınan fazlasıyla tuhaf olan adamdan ilhamla bir dedektif karakter yaratır ve bu sebeple adamı her gün izlemeye başlar. Ve bu, peşinden fazlasıyla ilginç, komik ve romantik olayları da peşi sıra getirecektir. "Masalın başında, zehirli elmayı onun avucuna bırakıp, kendi masalımı terk edeceğim." TÜM HAKLARI, EPSİLON YAYIN EVİ TARAFINDAN KORUNMAKTADIR. ÇALINTI DURUMUNDA, YASAL HAKLARA BAŞVURULACAKTIR.

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAPLAŞTIRILMIŞTIR. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE. Bir beden, iki kimlik. Cenk'i alt edip hayatını geri kazanmak için Bora'nın aklına uyan Derin, akıl hastanesindeki Kumsal'ın kimliğine bürünür ve kendisini birdenbire acımasız oyunların ortasında bulur. Savaş Atan'la olan oyunu kurallarına göre oynamak zorundadır amma kurallardan bihaberdir. Kısa zamanda Boğaç'ın desteği ve kıvrak zekasıyla Savaş'ı tam avucunun içine alacağını düşünürken Kumsal'ın gizlice oyunlara dahil olmasıyla tüm planları suya düşer. Bu akıl almaz oyunları okurken hayal gücünüzün sınırlarının zorlandığını hisseceksiniz. Aşk, nefret, tutku, acı, ölüm hepsi bir arada.

16 yaşında bir lise öğrencisi olan Risa.Geceleğin gördüğü ilginç bir rüyayla uyanır, çok saçma olduğunu düşünerek kafasına takmaz.Fakat okullarına -yurda- yeni gelen öğrenci sayesinde hayatı ve gördüğü rüya hakkında ki sır perdesi kalkar.Gizemlerin çözülmesiyle Risa ailesi hakkında ki en büyük gizem'i öğrenir.Annesinin bir kovucu babası'nın ise bir iblis kral olduğunu öğrenir.Tabii tek gerçek bu değildir..Risa'nın kendisi bir iblistir. İblisleri avlayan bir iblis.. ✩ ✩ ✩ Kapak tasarımı KbrTuncel'e aittir...

Kovucu serisin'in ikinci kitabıdır..Birinci kitabı bitirdiğiniz zaman okumanızı tavsiye ederim. Baş meleğin uyanışa karşı bulduğu çözüm sonucu Risa hayatını feda ederek iki bedene can vermiştir.Ortada iki çocuk kalmıştır.Risa'nın ölümü üzere Gerard ve Rita kayıplara karışmıştır.Lucifer,Ashley,Damon,Michelle ve Meldy ise çocuklara bakmakta gönüllü olmuştur.Melanie her şeye sessiz kaldığı için Risa'nın ölümünden kendini suçlu bulup okulun en karanlık yerine kendini kilitlemiştir.. Bu iki çocuk..Büyüyerek aynı anneleri gibi kendileri hakkında ki gerçeği öğrenince ne olacak ? Azura..Ne kadar aydınlık olsa da..Gerçekler onu karanlığa çekmişti Loke..Her zaman karanlıktı fakat duyguları içinde bir mum ışığı gibiydi.. Azura'nın gerçeklere karşı olan öfkesi gün geçtikçe büyüyerek..İntikam hırsını daha da kuvvetlendiriyordu. Tek amacı vardı ölen masum annesi'nin intikamını almak..Fakat bu amaç için umutsuzca çabalayan Azura'nın diğer kardeşi Loke ile birbirlerine olan duyguları yetmezmiş gibi Azura ne kadar karanlığa gömülmüş olsa da içinde hala eskilerden kalma bir ışık vardı..O ışık kalın bir kabukla kaplıydı..Peki bu kabuk nasıl kırılacaktı ? ★★★ Kapak tasarımı KbrTuncel'e aittir...

Serinin üçüncü kitabıdır... ✮✮✮ Açmakta olan vahşi çiçek... ''Yalvarırım söyle bana,insanlar neden birbirlerini incitirler? Gereksiz değil mi bu?'' Cesur ve açmakta olan çiçek... ''Bulunduğum yerden ne görebilirim? İnsanlar neden birbirlerini affedemez?'' Yanı başında solsaydı arkadaşların,aklından neler geçerdi? Yaşadığımı kanıtlamak için şarkı söylemeye devam etmeliyim,ismi unutulan Onlar için... ✮✮✮ Kapak tasarımı KbrTuncel'e aittir...