"Shko tek kokëkuqja, ajo është e jotja!" Nënqeshi me ironi shumë pranë buzëve të tij, shikimin se uli për tek to se ndryshe një dreq do e shtynte nga brenda për t'i puthur keqazi me inatin që i vlonte në shpirt. "Je xheloze?" Vështroi me ngulm sytë e saj, një milimetër i ndante buzët e tyre nga njëra-tjetra. "Aspak." Këtë herë fjala i buroi si një pëshpërimë duke shtyrë edhe njëherë Nolsin t'i puthte ato buzë jetështuese.

"Nën Maskën e Heshtjes" 🩸 "Maska fsheh fytyrën time, por jo sytë që ende kërkojnë atë që humba." 🩸MAFIA ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~ "Nuk lejohet kopjimi i tekstit apo i imazheve të kësaj historie pa miratimin e autores." 📔 •Historia• "Nën Maskën e Heshtjes" [MAFIA] Në një natë flakësh dhe tradhtie, një nga familjet më të fuqishme mafioze të Italisë goditet barbarisht. Shtëpia e tyre digjet, nderi i tyre nëpërkëmbet dhe pasuria rrënohet. Nga ato flakë mbetet gjallë vetëm një djalosh pesëmbëdhjetëvjeçar - Dante Mancuso - djali i të madhit Salvatore Mancuso, një trashëgimtar i destinuar për të udhëhequr. Në fytyrën e tij, djegiet mbajnë vulën e së kaluarës, por plagët më të thella janë ato që sytë nuk i shohin. Vitet kalojnë dhe Dante kthehet në lagjen e tij, një burrë i ftohtë, hakmarrës, i mbështjellë me maskën që fsheh plagët e trupit dhe shpirtit. Tani njihet si "Il Santo Nero", një hijë e heshtur që ecën mbi gjurmët e gjakut dhe nderit të humbur. Por në rrugicat e varfra të asaj lagjeje jeton edhe një kujtim i largët - një vajzë nga fëmijëria, e bija e një familjeje të thjeshtë dhe të varfër, që dikur i kishte zgjuar zemrën e vogël të një djali mafiozi. Ajo tani nuk e njeh më... dhe nuk e di kush është burri i maskuar që e shikon nga hija. Ndërkohë, në prapaskenë, Don Giuseppe "Peppino" Mancuso - gjyshi i hekurt i familjes - ndërton një perandori të re nga hiri i asaj që u dogj. Por bota e mafies është e mbushur me armiq, tradhtarë dhe ligje të pashkruara që kërkojnë gjak për gjak. E kaluara nuk fal. Hakmarrja nuk harron. Dhe Dante është kthyer për të marrë atë që i përket me gjak. Në fund, çdo plagë ose e shëron dashuria... ose e mbyll hakmarrja. 🩸🩸🩸🩸🩸

" love , nuk do martohem me ty keshtu qe behu burre , dhe refuzojë martesën " I tha ajo duke I buzëqeshur " une nuk tërhiqem nga punet e mija. Ben mire te mësohesh tani " I tha ai duke e shikuar serioz " love , une dua nje burre qe nuk i interesojnë punet perpara meje . Une dua nje burre vetem per veten time . Une dua nje burre dhe jo nje mashkull apo djale. E shikon se asnjeri nuk i afrohet kërkesa te njeri tjetrit . Keshtu po pres refuzimin tende love " tha ajo dhe ktheu shpinen te largohej " nese nuk e refuzoi ?" Pyeti ai kureshtar dhe ajo ndaloi " atehere ben mire te e ndash gruan me te tjeret sepse në ti nuk i mbush nevojat e mija " I tha ajo duke I buzëqeshur pa kthyer koken nga ai duke e poshtëruar ne sy te njerëzve te tij dhe duke e inatosur ate ne maksimimum .

- a e di për çfarë Leo do jepte jetën? Kush është gjëja më e rëndësishme për të?- pyeti ai përsëri - po - u përgjigj Ajo duke iu afruar me buzëqeshje - kush ?- pyeti ai - Unë një dhe e vetmja - tha ajo duke qeshur teksa ndaloi një hap përpara tij .... - më lër të të tregoj diçka Luci. Unë jam një ilaç i fuqishëm toksik ose një drogë e mrekullueshëm. Ose lëndohesh nga ajo ose perjeton ndjenjën më të mrekullueshme ndonjëherë. Te dyja të marrin kohë por ti duhet të zgjedhësh njeren - tha ajo në mënyrë joshëse

✁ - Mos u bëj qesharak! Do vallëzojmë këtu? - E ç'të keqe ka? - Sepse njerëzit normalë do sodisnin yjet. - Ne nuk jemi njerëzit normalë, ndaj janë yjet ata që na sodisin neve. - tha duke lëvizur nën tingujt e violinës.

"Maddie Caine eshte nje adoleshente endrra e te ciles ishte te studionte" "gje e merzitshme apo jo ?" "jo per te " Deri ne momentin qe mendja e saj rrotullohet ,dehet ,mpihet nga djali i vetem te cilin ajo kishte premtuar ti qendronte larg pergjithmone AI ISHTE I NDALUAR PER TE🚫 "epo gjerat e ndaluara shijojn me shume apo jo?!"

Xhoni Gega kishte ndjere gjithcka ishte per tu ndjere. Ishte i bindur qe pasketej , asgje te re nuk do te ndiente. Vec versione me te pakta te ndjesive qe tashme kishte perjetuar. Perdite e me pak, derisa te mirepriste fundin. Po ta pyesnin a mund te ishte nje femer fundi i tij, ai nuk do te hezitonte aspak qe te pergjigjej 'kurre'. Po ta pyesnin a ishte aq i bindur per kete sa te vendoste doren ne zjarr, do ti pergjigjej 'jo'. Jo vec doren. Do ishte hedhur i teri ne zjarr. Do kishte hedhur shpirtin ne zjarr i bindur qe nje femer nuk do te mjaftonte kurre per te qene nje ndryshim per te, lere pastaj te ishte nje fund. Mirepo, teksa priste me entuziasem nje fund per episodet e ndjesive te njejta, nuk e kishte idene se ndryshimin do e gjente pikerisht tek fundi. Oh, fundi do ti dhimbte ndryshe. E ajo do ti dhimbte si nje fund.

- Pra, beson ne fund te lumtur? -Jo.-nuk ndaloi te mendonte qofte edhe nje sekonde. -Jo?!-nuk u mundua aspak te fshihte zhgenjimin qe mori nga pergjigja e tij. -Nuk mund te jete edhe fund, edhe i lumtur. A nuk vdesim te gjithe ne fund?-mblodhi supet e vajza vec tundi koken.-Besoj ne mes te lumtur.-shtoi me tej duke mbire keshtu nje buzeqeshje te madhe ne fytyren e saj me menyren sesi ai i shikonte gjerat.

Teksa linte pas pemen ne fund te rruges, xhamin gjysem te hapur te dritares se katit te dyte, shpinen kishte kthyer. Nuk do te kthente kurrsesi koken per te pare mungesen e nje shikimi qe nga pas nuk po e ndiqte ne kete nate te erret. Le te ishte nje arrogant ne ikje. Me shpinen e kthyer do e braktiste gjithcka. Le te konsiderohej nje fatlum mosmirenjohes qe nuk denjoi te hidhte syte e te pershendetej per te fundit here me gjithcka kishte nderkohe qe ne realitet ai thjesht ishte nje fatkeq qe e kishte te pamundur ti thoshte 'lamtumire' asaj gjithckaje nese do te kthente koken edhe njehere. Teksa braktiste naten, pemen, rrugen e mbase gjithcka tjeter qe njihte, nuk mundej te mos mendonte se nderkohe qe njerezit luteshin per nje fund te bukur, ai kishte dashur fare pak. Ah, sikur Argenti te kishte patur fatin te kishte vec nje fillim.

Gjithcka fillon nga fëmijëria e veshtire qe ka kaluar kur ai ishte vetem pese vjec vellai i tij tre vjecar zhduket nje dite papritur por dramat ne familjen e tij nuk mbarojnë me aq shume vite me vone ndodhe serish nje tjeter tragjedi Gjithcka fillon nga dita kur ai hyri ne shtepi dhe pa te shtrire ne toke dy prindërit e tij Te shikosh te mbuluar me gjak njerezit qe te dhan jeten , dhe te mos jesh i zoti per ti ndihmuar dhe pse bertet me te madhe dhe askush nuk vjen te te ndihmoj ti lusesh qe ata te zgjohen por asnjeri te mos leviz por vuajtja behet edhe me e madhe kur zbulon se motra e tij e vetme nuk ndodhej ne shtepi vogelushja vetem nje vjece nuk ishte ne dhomen e saj edhe perse ai e kerkoi pa fund por nuk arriti ta gjente kurr Kjo eshte historia e nje djali qe kaloi sfida te vështira qe kur ishte vetem dymbëdhjetë vjec dhe nuk zgjodhi kurr rrugen e gabuar per te ecur përpara Historia e nje djali qe u kthye ne nje burr te fort dhe i vendosur per te gjetur vrasësit e prinderve te tij Historia e nje tridhjetë vjecari , nje nga policet me te mire te infiltruar qe kishte ekzistuar ndonjeher nje nga policet qe njerezit vetem emrin i kishin degjuar dhe fytyren nuk ja kishin pare kurr Por duke jetuar vetem me ate synin ai nuk kishte pranuar kurr te krijonte nje famije sepse per te asgje tjeter nuk ishte me e rendesishme se gjetja e tyre por jeta ka te papritura dhe atehere kur nuk e pret mund te takosh edhe ate qe do te te bej te provosh ndjenja qe kurr nuk i ke perjetuar por a do te jet fati me te dhe te ket dashuruar te duhuren? apo mos ndoshta ajo vajze do te jet pike nisja e zbulime te vërtetave te dhimbshme? A do te arrij ai te zbuloj ata qe i shkatërruan jeten? A do te arrij ai te zbuloj se cfare ka ndodhur me vellain dhe motren e tij? A do arrij ai te zbuloj Misteret e së shkuarës ? A do jen ato mistere qe do e bejn te zbuloj gjera te tmerrshme dhe te dhimbshme per te dhe per jeten e tij ?