Bu ev sensiz bomboş İyice benzedi uzay boşluğuna Satılığa çıkardım aslında ama bırakamadığım onca hatıra Çalmaz artık bur'da doksanlar Görenler der ''Sana n'olmuş ya?'' Ben ıslak kaldım poyrazda Hainlere doysam da Basamazdım gaza korkumdan Sen otururken yan koltuğumda Hareket edemezdim uyurken Çünkü çok mutluydun koynumda Çıkmazdık hiç Bodrum'dan Dolardı senle tüm boşluklar Bi sandalyede sevişmektendi Bacaklarındaki morluklar Bir güneş gibiydin Doğup girdin dünyama Bitmi'cek gibiydik Niye girdin rüyama? Bu ev sensiz bomboş ya Peşinden zor koşmak Her şey çoktan bitmiş zaten Daha fazla yok boş laf Ne zaman dışarıya çıksam Evi anımsarım hızla patron-ev