-Neden?'demişti sıcak nefesi genç adamın dudaklarına vururken. Uzun siyah saçları kirpiklerine takılmıştı. Ancak onu çekecek ne hali nede aklı vardı. Ona değen bedeni adeta karıncalanmıştı. Dolgun dudakları hafifçe titremişti. 'Neden kurtardın beni Tahir ağabey?' Neden? Neden ? Neden? Zihninde milyonlarca şey olsa da şuan duymak istediği şey bir cevaptı. Neden? Sesini, bakışını, gülüşünü haram ederken bu yaptığı nedendi ? Mahallesinin küçük kızına ağabeylik mi yapıyordu? Yoksa sağcılar kahvesinde solcu bir kızı polis elinden kurtardım diye alaya mı alacaktı? Tahir'in nefesi ciğerlerinde takılı kalmıştı. Kolları arasındaki kız perde ardından gördüğü o basma fistanlı bıcır bıcır kız çocuğu değildi. Örgülerine beyaz kurdeleler takılmış siyah önlüklü talebe de değildi. Bacaklarına geçirdiği kot pantolon, sırtına giydiği yeşil parka ve gözlerine sürdüğü kalın sürmeler ile bambaşka olmuştu. Genç bir kadın olmuştu. Lakin yinede içindeki o cıvıldayan kız çocuğunu yok edememişti. Çenesinin kıyısına bulaşan boya onu duvarlara yazı yazan bir devrimciden çok sulu boyasıyla resim çizen bıcırık yapmıştı. Çenesine doğru inen ince bıyıkları dudaklarının titreyişi ile kıpırdanmıştı. -Bilmiyorum.'demişti nefes verir gibi bir fısıltıyla. Sözleşmiş gibi gözlerini bir lahza çekmiyorlardı birbirlerinden. Mehmed Tahir'in eli kıpırdanıp kızın sırtından omuzuna doğru süzülmüştü. 'Bilmiyorum ama, eğer lüzum etseydi ben senin için ölüme de giderdim Feride.'

Askeri | Romantik | Psikoloji ⚠️Bu kitap; K.İ.T. I (Cevapsız Sorular) kitabının devam kitabıdır. İlk önce Cevapsız Sorular'ı okumalısınız ⚠️ 'Kökten ve tümden değişim' anlamına gelen İhtilal, cevaplarını bulan soruların en güzel sonucu olmuştu. Yaşadıkları zorlu savaşta; Kah Asena ihtilalci oldu Alfa'sını değiştirdi, Kah Alfa ihtilalci oldu Asena'sını değiştirdi. 🦋 Kelebek, isminin hakkını vererek çocukluğuna küsen adamın ruhunu iyileştirken; 🐺 Alfa, isminin hakkını vererek insanlardan kaçan kızı özgüvenine kavuşturdu. Hani klasik bir tabir vardır ya 'Birlikte büyüdüler' diye... Bizim hikayemizde biraz ters işledi bu durum. Onlar birlikte büyümediler. Onlar Birlikte Çocuk Oldular! Yegane amaçlarıydı Çocuk Kalmak. Salıncak gördüğünde koşmak, yağmurda dışarıya çıkmak, hasta olduğunda sevdiğine nazlanmak, küçük bir çocuk misali sahte tripler atmak ve kahkahalarla gülmek. Bolca kahkahalarla... 🎶Kitabın ismi AliFiru'nun 'İhtilal' şarkısından gelmektedir 🎶 🐺 Alfa 💙 Asena 🐺 => Bu kitaptaki kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum ve olaylarla hiçbir ilgisi yoktur! <= Kapak Tasarımı; Wattpad= DacyGazelle İnstagram= dacygazelle

Onların kaderi yıllar önce yaşanmış tek bir gece sayesinde birleşti. Bir anda karşısına çıkan ve peşini bırakmayan Atmanlı aşireti genç kızın bütün sokaklarını çıkmaz sokağa çevirecekti. Bu zamana kadar her işini kendi halleden bir kız şimdi nasıl alışırdı etrafındaki kalabalığa? Bazı sırlar, hiç ortaya çıkmayacak sanılırdı.. Fakat hiç bir sır sonsuza kadar saklı kalmazdı.

Hayatın gerçekleri ile küçük yaşta tanışmış olmasına rağmen hayattan ümidini hiç kesmemiş bir kadın ile, hayata öfkeli bir adamın hikayesi. Bu nazlı bir sevdanın hikayesi... NAZLI & YUSUF "Benim güzel, Nazlı çiçeğim.."

01.08.2017 ~ Genel Kurgu içinde #13 Arabasının içinde bekleyen Altan açılan kapıyı görünce hemen çıktı arabadan ama gelen sadece Zümrüt'tü. O an aklına gelen sadece, kızın neden bu halde dışarıya çıktığıydı. Ama kızın aklına bile gelmemişti evden çıkarken üzerine kalın bir şeyler almak. Altan hemen arabaya dönüp yan koltukta duran paltosunu alıp yanına gelen kızın omuzlarına bıraktı usulca. 'Niye böyle çıktınız?' Üzerindeki paltodan yayılan erkeksi koku doldu kızın genzine. Öyle derin bir nefes çekmişti ki içine artık ömrü boyunca gitmezdi o koku burnundan. 'Şey ben, bir an acele ile çıkıverince unutmuşum.' Adamın sesinde bariz hissedilen şefkatle kalbi ikiye katlandı kızın. Bu sert bakışlı adam kendisini mi düşünüyordu? Sonra devam etti sözlerine. 'Tuana uyuya kaldı da, ben onu haber verecektim. Kıyamadım uyandırmaya, dilerseniz bu gece yanımda kalsın. Yarın okula birlikte gideriz.' Adam kulaklarına ulaşan yumuşak sesle mest olmuş vaziyette dinledi Zümrüt'ü. 'Rahatsız olmayın. Tuana geceleri çok uyanır.' 'Olur mu hiç öyle şey, ne rahatsızlığı. Ben bakarım kızıma, uyanırsa ben de uyanırım tabi.' Adam kızın dilinden dökülen 'kızım' kelimesinden ötesini duymamıştı. Öyle isterdi ki bu dilden dökülen kızım lafı kendi kızlarına da söylensin. Şimdi içinden geçirdiği her temenni bir bir yazılıyordu kader sayfasına bu güzel yürekli, güzel seven adamın. Yayın tarihi 28.11.2016 Bitiş tarihi 02.07.2017 03.07.2017 ~ Genel Kurgu içinde # 25 21.07.2017 ~ Genel Kurgu içinde # 16 01.08.2017 ~ Genel Kurgu içinde # 13 26.08.2017 ~ Genel Kurgu içinde # 20 *Wattpadde, Mabedim isminde yazılan ilk ve tek kitap*

Oğuz ölen karısı Nisa'nın organlarını bağışladığı ailenin, kendisi ile ısrarla görüşmek istemesi karşısında nihayet pes eder ve onları evine davet eder. Yalnız tek bir şart koşmuştur; Karısının gözlerini ve kalbini taşıyan kızlarının gelmesini istemez. Bunu da aileye özellikle söyler. Bir şekilde ona acısını hatırlatmakta ısrar eden aileyi başından savabileceğini düşünüyordur ama işler hiç beklemediği şekilde gelişir. Havin'in görmezden gelinmeye niyeti yoktur. Hayatını borçlu olduğu kadının kocasına bir teşekkür etmesi gerekiyorsa, bunu ne pahasına olursa olsun yapacaktır. Oğuz onu davet etmemesine rağmen o akşam evine gider. Onunla karşılaştığı ilk an, onu daha önce gördüğünü fark ettiğinde ise şaşırır. Oğuz Enver, bir gece önce çalıştığı barda kendisine, "Kaltak!"diye hakaret eden adamdır. Kaderin gerçekten komik bir espiri anlayışı vardır. ¤ Kader, Havin'i, karısının gözlerini ve kalbini taşıyan kadını, Oğuz'un karşısına çıkarmakla kalmaz, onu daha önce hiç bu kadar karışmadığı bir kördüğüm içinde bırakır. Birbirlerini hayatlarına kabul edemeyen ama birbirlerinden de kopamayan biri yaralı, diğeri inatçı ve asi iki insan. Vazgeçme Benden, sevginin, aşkın ve tutkunun hikayesi.

Genç kız burnunu çekti ve ağlamamak için direndi. Onu neyin bu kadar üzdüğünü bilmiyordu. Onun farklı olduğunu sanmıştı. Diğer erkeklerin yaptığı gibi yarı sakat bir kızı görünce arkasına bakmadan kaçmamıştı. Kalmıştı. O kalmıştı. Zeynep kendini bu fikre alıştırmamaya çalışıyordu ama Efe onunla ilgileniyor, ona nazik davranıyordu. Yavaş yürümesini ya da yavaş konuşmasını hatta bazen konuşamamasını dert etmiyor gibi görünüyordu. Ama hepsi birer aldatıcı davranıştan ibaretti. Efe sadece ablası ve eniştesini kırmamak için ona ilgili davranmıştı.Zeynep'i asıl üzen şey, bunu gözüne sokmadıkça anlamamış olmasıydı. Ve şimdi Efe'nin arkadaşına söylediği sözler kulaklarında çınlıyor canını yakıyordu. "O sakat dostum," demişti. "Zaten pek de güzel değil. Vaktini harcamaya bile değmez. Ben de ablamlara onu kırmayacağıma söz verdiğim için onunla takılıyorum. Yoksa çok istediğimden değil yani." Zeynep istemeden kulak misafiri olduğu bu konuşmayı kendisi için bir işaret saymıştı. Bir daha hiçbir erkeğe, ona güvendiği kadar kolay güvenmeyecekti.Evet Zeynep sakattı, evet bazen kekeliyor konuşmakta güçlük çekiyordu ve evet, beş dakikalık yolu yirmi dakikada yürüdüğü doğruydu ama Zeynep asla çaresiz değildi.Efe'nin sahte ilgisine, onun o müthiş gülümsemesi ile kendisini büyülemesine ihtiyacı yoktu. Bu doğum günü partisine de neden gelmişti bilmiyordu. Tek istediği onunla zaman geçirebilmekti. Kabul etmek istemese de, Efe ona iyi geliyordu ama bundan sonra böyle bir şeye ihtiyaç duymayacaktı. Efe arkadaşı ile konuşurken, ağır hareketlerle geri döndü ve doğrudan çıkışa yöneldi. Bacakları titriyor, sinirden dişleri birbirine vuruyordu.Bacaklarına dolanan beyaz elbisesine bakarken gözyaşlarını daha fazla tutamadı.Bir de süslenmişti.Tek istediği şu sakat haliyle Efe'ye güzel görünmekti. Ne kadar aptaldı!