Defne üç sene önce geçirdiği trafik kazasında ailesiyle beraber hafızasını da kaybetmişti. Henüz on dokuz yaşındayken anılarından yoksun bir şekilde hastane odasında araladı gözlerini. Aradan geçen zamanda hatırlayabildiği tek şey anne, babasının silik yüzleri, kardeşi ve karmakarışık hatıralar olmuştu. Geride kalan başka biri var mıydı? Bir sevgili... Canından çok sevdiği ama zihninde en ufak yer edinmeyen sevgili... Genç kız, Arslan'la yaptığı evlilik sayesinde her şeyi sil baştan yaşamaya başladı. Peki ya bir yerlerde hatırlanmayan bir sevgili varsa? ~~~~~~~~~~~~~~~~~ Her hakkı saklıdır. İlk yayım tarihi 09.08.2015 #17 Romantizm (03.03.2016)

Bazen 'gerçek'ler duymaya ihtiyacımız olan son şeydir..

Neva öğretmen olan genç bir kadındır. Aşık olarak evlendiği adamın kendini aldatması üzerine bir boşanma olayı yaşar. Üstelik kocasının Neva'dan ayrılmasına neden olan hayatlarını etkileyen bir hastalığı vardır. Bunca umutsuzluk içinde Neva bir daha aşık olur mu dersiniz? Onun kalbini çalacak kadar inatçı biri var mı bu dünyada? "Seni tüm bu karmaşadan kurtaracak biri mutlaka vardır." ©Tüm Hakları Saklıdır. -2017-

Boşanma Sendromu Nasıl Atlatılır hikayesinin yan kitabıdır. Ağabeyinin ölümü üzerine yeğeninin bakımını üstlenen Hare, genç yaşına rağmen hayatını küçük bebeğe adamıştır. Öyle ki bu bebek için tanımadığı bir adamla evlenmeyi dahi kabul eder. ©Tüm Hakları Saklıdır. -2016-

🥀 "Geçmiş, bazen mutlu bir anı bazen acı bir tebessüm. Bazı zamanlarda ise adı konulamayan duygunun adı..." Eflâl... Ölüme ve insanlara karşı gardını almış genç bir kadın... Korkuyla attığı her adımın, hayatından çaldığını fark edemeyecek kadar kimsesiz üstelik. Lâl... Ölesiye nefret ettiği insanlardan kaçıp sığındığı limanda, belki hayatının aşkını bulacak belki de en büyük hayal kırıklığını yaşayacak. Eflâl, onaylanmayan bir evliliğin meyvesidir ve henüz dünyaya gelmeden, hikâyesine ölümün gölgesi düşmüştür. İşi, dostları, abisi... Hepsi onu "öldürülmek" düşüncesinden bir nebze de olsa uzaklaştırmaktadır. Tabii, bir de Karan Akdoğan... Aslında kimsesiz olduğunu anlayan Eflâl'in, kimsesi olan genç adam... Aralarındaki bazen minnet, bazen şefkat, bazen ise karşı konulmaz bir sevgidir. Ancak Eflâl'in baş etmesi gereken ölüm gerçeği, onu Karan'ın yanında da rahat bırakmaz. Eflâl, gerçeklerle yüzleşmeye karar verir. Kime ve neye inanacağını bilmeden kendini hiç de tahmin edemeyeceği gerçeklerin içinde bulur. Artemis Milenyum aracılığı ile kitap oldu. Kitapçılardan alabilirsiniz.❤️ •Yeni bölüm gelmeye devam edecek ve final burada yayımlanacak.

Küçük bir kız çocuğu bir aşkın başlamasına neden oldu. Biri kardeşi için biri ise çocukları sevdiği için bu yola başladı. Kapılar hala açık. Ya sürekli açık olacak. Ya da tamamen kapanacak. Bunu zaman gösterecek... Mavi onların rengi.💎 Mavi onların aşkının rengi.💙 Mavi aşka inancı olmayanların rengi.❄ Mavinin aşkına hazır mısınız...?💙❄ Söz ettim mavilere... &TÜM HAKLARI SAKLIDIR!

Hayatı çalınan bir kadın ne kadar masum olabilirdiki.... ????? Adam , kadının bağlı olduğu sandalyeye doğru yavaş adımlarla ilerledi. Elleri ve gözleri bağlı olan Efsun kıpırdamadan herşeyin son bulmasını bekliyodu. Ona yaklaşan ayak sesleri , burnuna gelen kokuyla kimin geldiğini belli ediyodu . "Uraz!!" " hişşşşş" Sesizce kadının önünde durdu, gömleğinin açık kısmına Uzattığı iki parmağını kadının gögüs dolgunluğunun arasından geçirdi biraz çilek biraz oryantal koku birbirine karışarak davetlarlığını ortaya seriyodu. "Dokunma bana " " benim olana dokunurum" " ben senin hiç bişeyin değilim " Uzanıp saçlarına dokundu, dişlerinin arasından tısladığı sesini yanlızca ikisi duyabilirdi. " birkere benim olan benimdir!"

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

Müziği hayatının merkezi yapmış bir grup arkadaş düşünün... Onların aşk ve dostluk dolu tatili ile tatil sonrasında olanlar diyeyim siz direkt okumaya başlayın bence ;) -- "Seni seviyorum. Seni tahmin edemeyeceğin kadar çok seviyorum. Duyduğum her şarkıda, denizin sakin dalgalarında, oturduğum yerde, her gece izlediğim yıldızlarda, yürüdüğüm yolda, düşündüğüm her şeyin içinde sen varsın. Günler, aylar, yıllar geçse de hep ilk günki gibi kalacaksın benimle. Gündüzümde gecemde sensin..." deyip duraksadı. "Sen benim şarkılarımsın." *** "İnsanların aşkı abartarak anlattığını düşünmüştüm bu zamana kadar ama haklılarmış. Aşk; onu görünce elinin ayağına dolaşması, her an sanki ilk defa görüyormuş gibi bakman, hep ilk günki gibi sevmenmiş. Bu hislerin, aramızdaki bağın, mutluluklarımızın hiç bozulmamasını, sonsuza kadar sürmesini diliyorum." -- Final: 20.10.2020 🌼

Hızlı adımlarla kuaföre geri girerken arkadaşımın günün heyecanıyla olsa gerek almayı unuttuğu çiçeği aradım. Sonunda masanın üstünde bulurken elime alıp hızla dışarı çıktım. Ayağımdaki ayakkabılarla zorlansam da köşede duran gelin arabasına yaklaşmıştım. Binip çiçeği arkaya uzatırken güzeller güzeli arkadaşım "Teşekkür ederim Sadem" demiş ve evleneceği adamla konuşmaya devam etmişti. Önüme dönüp derin bir nefes verirken elbisemin açılan eteğimi düzelttim. Çalışan araba ile düğün yerine doğru yola koyulurken yanımdaki adama döndüm. Güneşte parlayan saçları ve hafif çıkmış sakalları ile güzel bir yüzü vardı. Direksiyondaki kolunda takılı saat göze çarparken yolu takip eden gözlerini göremiyordum. Kırmızı ışıkta durduğumuzda bana dönerken merak ettiğim gözlerini gördüm. Etraftaki tüm sesler kesildi. Durdum. Gördüğüm gözler yeşilin en güzel tonuydu. Beni içinde kaybolacak kadar çeken ıssız bir ormandı. Kapak tasarımı: @kitapkurdululu