Suskun şehir Amed. Yıkık kentin masalı. Acıların feryat olup yürek yaktığı şehir. Güneşin kızıllığa kanla büründüğü. Acının çiçek olup büyüdüğü. Yeşilin en güzel tonunda ölüm olduğu karanlıklar şehri. Törenin kanun kabul edildiği. Her sur taşında farklı bir sırrın gizli olduğu acının şehri yıkımın baş kenti... Acılarla dolu yüreğine sevdasını gömmek zorunda kalan bir adam. Vicdanını ruhuyla birlikte tabuta koyup sırtlayan gözü de vicdanı gibi körelen Ağa. O kıza her baktığında yok oluşunu görse de yok etmeye yeminli. Sevdiğiyle beraber yok olmaya mahkum bir kadın. Amedin yaralı gelini. Yok olan yüreğiyle bile herkese karşı dik duran, asla boyun eğmeyen, herkesin korkarak konuştuğu Ağayı tek lafıyla yok eden güçlü bir kız. Yüreklerindeki yara dile gelseydi yer gök onların acısıyla inlerdi. Her insan bir kitaptır. Kiminin ağır sözler ile yazılmıştır hikayesi. Kiminin çiçekli bir sözle. Bazıları vardır ki arafta kalmış bir şiirdir onlar. Öyle ağır ki cümleleri anlaşılmaz. ...

ZERYA💙🖤 Anne ve babasından güçlü olmasını öğrenen Asla kimseye boyun eğmeyen dediğim dedik olan Sadece ziyaret amacıyla geldiği Mardin'e tutsak olacağını bilmeyen, bir yanlış yüzünden töreye kurban olan ama asla, kendi bildiği doğrudan şaşmayan Zerya'nın hikâyesine hoşgeldiniz. * * * Boran elleri ile belimi sarınca bende ellerimi omuzlarına koyarak müzik eşliğinde dans etmeye başlamıştık. Dans ederken onun bakışları benim yüzümden olsa da ben bakışlarımı ona çevirmeyerek o hariç her yere baktım. Şuan hiç o gözleri çekecek hâlde değildim. "Hoşgeldin evine Zerya Arslanoğlu,"dedi uzun sessizliğinin ardından Boran'ın sözleriyle kafamı salladım. "Umarım hoşbulurum Boran Arslanoğlu." "İlk defa seni dinleyip evine kuaför göndermemeliydim, çünkü bu güzelliğinin başka açıklaması olamaz."dedi yine bakışlarını anlamlandıramayarak. "Kuaför göndermesen bile ben yine güzelim Boran ağa boşuna bahane üretme."dedim Gülerek kafasını sağa sola sallayınca yüzüne şaşkınca bakakalmıştım. Ee bu adam gülebiliyormuş. Boran bakışlarını gözlerime çevirerek,"Galiba sende tek sevdiğim özelliğin bu hazır cevaplı oluşun,"dedi "Bu bir iltifatsa teşekkür ederim,"dedim dans etmeye devam ederek Umarım dediğim gibi gerçekten iltifattır da ilk günden onu boşamak zorunda kalmazdım. 💙🖤 Sevgili Okurlarım, Zerya'nın küçük bir ziyareti ile başlayan ama sonu hiç beklemediği bir şekilde ilerleyen hikayesine hoşgeldiniz. Bu uzun yolda kimi zaman ağlayacak kimi zaman kızacak ve kimi zaman ise gülmekten gözyaşı dökeceğinizin küçük bir spoisini vererek kaçıyorum.

Babası Menderes Kuzgun'un başbakanlık adaylığını açıklaması şerefine Kızıl Köşk'te verilen davette vurulan Sezen Kuzgun, saatler önce emniyet amiri Yusuf Mert Karakum'la evlenmişti. Henüz annesinin kaçırıldığından da bihaberdi.

O gece konuşulan, anlaşılan hiç bir şey gerçekleştirilmemeliydi. Ama gerçekleşti. Gerçeklere kör olan gözleri, ailesinin kalbine doğru hedef aldığı kurşun sayesinde öğrendi Melek. Çok güvendiği dağ yıkıldı ve altında kaldı. Kendini hiç bilmediği bir oyunun, bir esaretin içinde buldu. Zorluklar beraberinde bu esaret içinde, mutlu olmaya çalıştı çünkü; onun mutlu olmasını isteyen asıl kişi Azad'tı. Azad. Adı gibiydi. Kocam bir merhamet saklıyordu sinesinde. Ve her defasında çekinmiyordu göstermekten. Parmak uçlarında bile, damlıyordu sevgisi. Onun ayakları altına; düşen dizleri yaralı kızla kesişti yolları. İstemezdi böyle karışılaşma ama karşılaştılar. Onların esareti, bir oyunla başladı. Yazgı kanlı sahnesini çizdi. Onlar oynadı. Sonra birşeyler oldu. Bir anda karanlık oldu etraf. Aylar geçti. Zaman durdu. Adam ve kadın o dakikalarda saniyelerde kaldı. Asıl esaret o zaman başladı. "Yaşamak buysa eğer; ben bir esarete yaşıyorum. Aşk buysa eğer; ben bir çift kara göze yeniliyorum." 📌 Bu kitapta küfür, argo ve +18 sahneler içermektedir. Bunları bilerek okuyunuz lütfen.. 📌 ©️ Hikâye,kurgu adıma aittir. Yazım betimlemesi de aynı şekilde. Başka bir yerde böyle görürsek gerekli işlemler başlatılacaktır bilginize.

-Hoş gelmişsin Dide kız. Hoşluk getirmişsin. Lakin ben... ' Ona odaklanmış elalardan mahcubiyetle kaçışmıştı. Toprakla uğraşmaktan nasırlaşmış avuçları sımsıkı kapatmıştı.'Ufaksın Dide kız. Yanaşamam ben sana. Evvelce büyüyesin isterim. Dilediğince de beklerim.' Duyduğu sözler karşısında şaşkınlıkla havalanmıştı uzun kirpikler. Ela gözler az evvel yanaklarına basan allık sebebiyle bakmaktan çekindiği o yüze dikkatle tutunmuştu. Yanaşmam ne demekti? Onu beğenmemiş, kadın gibi görmemiş, koynuna almaya layık mı bulmamıştı? Evet az evvel korkudan karnına ağrılar saplanmıştı. Fakat kocası olacak adamın ona yanaşmayacağını söylemesi kadınlık gururuna ağır gelmişti. Keskince sızlamıştı burnunun direği. Gözleri istemsizce dolmuş, ama yine de omuzlarını asla düşürmemişti. Elini belindeki al kuşağına uzatıp hışımla çözmüştü düğümünü. Ve kurdeleyi süslü gerdek yatağının üzerine bırakırken minicik bir gözyaşı eşliğinde söylenmişti. -O vakit buyurup kendin uyuyasın döşeğinde Yaman Ali Bey. Ufacık kızdan sana hanım olmazmış madem, keşkem almayaydın! " ✨Bu kurgu canımın içi, kız kardeşim S.K itahfen yazılmıştır💕* Başlama Tarihi: 13.06.2023 ~Dönem kurgusuuuu

Tarihler teknoloji çağını göstermeye başladığında devletin düşmanı mert, savaştığı kılıç kalkan değildi. Yeni yüzyılın en büyük belası yayılımı bir türlü anlaşılamayan bir hastalık ve bu hastalık için canla başla çalışanların düşmanı olanlardı. Kendilerine kara merhamet adını veren bir örgütün tek amacı vardı o da ülkeleri kaosa sürüklemek. Bunu yapmak için de yeni pandemiyi kullanıyor, devletleri her anlam da zora sokuyordu. Bir yanda bu hastalıkla, diğer yanda örgüt ile mücadele eden devlet, her cephede ayrı savaşıp para akıtmayı bırakmış , kara günlerin ardından modern zamanın Ergenekon'unu yaşayacak çoklu bilim merkezi adında bir yapı oluşturmuş adına da Ergenekon demişti. Bu Ergenekon'da doktor ve ajan olarak çalışan Doktor Sevde'nin hedefi ise kendisinden sevdiği adamı koparan bu Kara merhametinin elindeki en büyük silahı parçalayacak olan tedaviyi bulmak ve kocasına olan özlemini bir parça olsun dindirmekti. Ta ki o güne kadar..... "Biliyorum sen de bir hayalsin. Tıpkı diğerleri gibi kocaman bir rüyadan ibaretsin." "Rüya olmadığımı biliyorsun. Geldim bu sefer.Gitmemek üzere geldim." ***** "Artık seni sevmiyorum. Gittiğin gibi bulamazsın her şeyi. Ne olmasını bekliyordun ki?" dediğinde gözlerinin içine bakıyordu. Öyle bir bakıştı ki bu hem tanıdık hem de yabancıydı. Hem nefreti hem de aşkı barındıran bu anın sonu tehlikeli yere gidiyordu. "Parmağında taşıdığın yüzük, bana ait." dediğinde kadın kafasını salladı. "Sana ait değil bu." "Kime ait Atalay'a mı?" "Bu seni ilgilendirmez! şimdi defol!" "Çocuğumun annesiysen ilgilendirir."

Amedin topraklarından gelen iki genç, ikisi de hırçın ikisi de öfkeli. Bir berdel uğruna birbirine mahkûm edilir ve onlara bir kader çizilirse ne olur? İki genç bu durumu kabullenir mi? Haydi gelin, Amedin topraklarına gidelim ve onlarla bu masalı okuyalım. Elfesya Afran ve Boran Şevranın hikayesi burada başlıyor! 06/05/2022; Başlama tarihimiz 🦋 Töre konulu bir kurgudur! Kuma içermemektedir! (+18, kan, şiddet, uygunsuz haraket, olumsuz ögeler ve argo kelimeler içermektedir!)

Askeri | Romantik | Psikoloji * Gizli Bir Teşkilat * Planlı Bir Soygun * Alfa ve Kelebeği MİT'e bağlı KİT'in lideri olan Alfa, kendisine verilen görevin tüm hayatını değiştireceğini hissetmişti. Görev basitti. Ünlü iş adamı Kadir Alacalı'nın evindeki kasadan teröre finansman sağlanan belgeleri (ç)almak Teorikte basit olan bu görev, pratiğe dönüştüğünde çok büyük bir kaosla sonuçlanacaktı. Çünkü soygunu Alacalı'nın kızı üzerinden gerçekleştirmesi emredilmişti. Yıllar önce ölümden kurtardığı ve görev için geçirdikleri kısa vakitte etkilendiği Hilal üzerinden... Vatanı ve kalbi arasında kalan Yüzbaşı Alfa hangi sevdasını seçecekti? Peki ya her şeyden bihaber olan Hilal, oynanan tüm bu oyunu öğrendiğinde neler yapacaktı? Cevapsız kalan tüm Sorular'ınızın cevabını öğrenmek için buyurun Cevapsız Sorular'a 🦋 => Bu kitaptaki kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Gerçek kişi, kurum ve olaylarla hiçbir ilgisi yoktur! <= Kapak Tasarımı; Wattpad= DacyGazelle İnstagram= dacygazelle

''Ahu Dila Tanin.'' Sesi şehrime düşen yıldırım gibiydi, sesi şehrime düşmekle kalmayıp evimi viran ederdi. Dehşetle kapattığım gözlerim, adım yabancı sesin dudaklarından döküldüğünde aynı dehşeti yaşarcasına tekrar açıldı. ''Lezâ Çukuru... Cehennemin yedinci kapısının önüne gelmekle kalmayıp, alevli ateşe dokunan ellerinle kapıyı açtın ve o çukura düştün.'' Birkaç adım attı, sıcak nefesi soğuktan çatlamış olan dudaklarıma değdi. ''Cehenneme hoş geldin diyemeyeceğim, sen zaten çok uzun zamandır burada yaşıyorsun.'' 🕸🕷