Cześć, Być może czytasz to pierwszy raz, a być może wracasz tu któryś z kolei. Zajrzyj tu następnym razem, jeśli tylko poczujesz się niepewnie. Jeśli tylko poczujesz się niekochana. Jeśli poczujesz się niedoceniona. W moich słowach zawsze znajdziesz ukojenie. Więc zanim mnie pożegnasz, pozwól mi się zakochać. Części są krótkie, są to wiersze napisane do Ciebie, przez powoli zakochującego się w tobie bohatera. Być może uda mi się sprawić, że odwzajemnisz jego uczucia.

LEVI x OC; JEAN x OC Pułkownik Erwin Smith od lat buduje pozycję w Korpusie Zwiadowczym. Mimo niekorzystnej sytuacji politycznej uważa, że spełnienie młodzieńczego marzenia jeszcze nigdy nie było tak blisko. Musi ᴊᴇᴅʏɴɪᴇ zaktualizować potencjał żołnierzy i jednostki w chwili, gdy jego generalskie szlify staną się rzeczywistością. Levi niezbicie wierzy w siłę, w samotność i całkowite opancerzenie ducha. Wie, że oficerowie tacy jak Erwin potrafią nadać kierunek każdej sile. A jednak to, co dla Smitha i jego ɴɪᴇɴᴏʀᴍᴀʟɴʏᴄʜ żołnierzy jest ᴛʏʟᴋᴏ przegraną, dla takiej Inez jest już klęską, nawet jeśli Zwiadowca nigdy nie defetyzuje i nie dezerteruje. Jean, wiedziony żyjącą w mózgu kalkulacją i dziecięcym fantazmatem, stosuje strategię uniku, chcąc żyć wygodnie za wewnętrznym murem; Helga usilnie utwierdza się w przekonaniu, że nawet jeśli nie stała się "potencjałem Smitha", podjęła dobrą decyzję. Rzeczywistość za Murami kształtuje i modeluje sensy tak, jakby wszyscy ludzie byli nierozerwalnie złączeni; jakby powinnością każdego żołnierza stało się to, że musi przegrać ᴡsᴢʏsᴛᴋᴏ, by... mieć do odrobienia ᴡsᴢʏsᴛᴋᴏ w czasach, gdy kruszeją najtwardsze pancerze, defetysta zamienia się w kapitana, a obrazy z marzeń i dawne przyzwyczajenia rozpadają się w próchno. A przecież... ɪsᴛɴɪᴇɴɪᴇ zaczyna się od wnikania w sᴢᴄᴢᴇʟɪɴʏ.

"Nie umieliśmy zdjąć masek, jedynie wcielać się w nowe role" Grupa wsparcia w sali teatralnej. Kilka krzesełek ustawionych w kształt koła i osoby, które wcale nie chciały tam być, ale z pewnych przyczyn musiały. Każdy dzień był inny, ale wokół nadal, niezmiennie unosił się zapach ananasowego lizaka, a psycholog miał nadzieję, którą każdy stracił już dawno. Piątka zagubionych nastolatków, która stworzyła listę rzeczy do zrobienia przed śmiercią. Co mogło pójść nie tak?

Wszyscy zostali sierotami, bo wszyscy byli dziećmi Mallaroy.