Μέρος (Ι) : Ενεστώτας "Πιστευω γλυκια μου Κυβέλη πως διατηρεις απεναντι μου μια ακραδαντη σταση αγάπης-μισους. Απλως δυσκολευομαι να αποφασίσω για το αν αγαπάς να με μισεις ή μισεις το οτι με αγαπας" Μέρος (ΙΙ) : Παρατατικός "Πάντα επιστρέφουμε ο ένας στον άλλον ο,τι και αν γινει. Λες και κάποια μυστήρια μαγνητική δύναμη υπάρχει ανάμεσα μας. Φταίει βέβαια και το ότι τα μέτρια δεν ήταν ανέκαθεν για εμάς. Ή όλα ή τίποτα" Μέρος (ΙΙΙ) : Μέλλοντας "Δεν καταλαβαίνεις. Είναι μάταιο. Όταν μπορείς να σταματήσεις δεν θες και όταν θες να σταματησεις, δεν μπορείς." "Κι όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά, θυμάσαι; Μου απλωσες το χέρι και μου χαμογελασες τόσο τρυφερά σαν να με γνώριζες από χρόνια. Σε κοιταξα και σκεφτηκα...Θεε μου τι αποτομη ευτυχια ειναι αυτη.'' Κυβέλη - Ορέστης.

Η Αντα εφυγε σαν κυνηγημενη απο την Κρητη. Μολις στα 18 της χρονια αναγκαστηκε να αφησει την οικογενεια της, τους φιλους , την πατριδα και οτι αλλο γνωριμο στην μεχρι τοτε ζωη της. Αφησε ομως και κατι ακομη. Τον μεγαλο της ερωτα. Τον Δημητρη Γιανακκακη. Δωδεκα χρονια αργοτερα αποφασιζει να επιστρεψει πισω για να κλεισει τους λογαριασμους της με το παρελθον.Μονο που τωρα δεν ειναι το αθωο κοριτσι που ηταν οταν εφυγε για την Αμερικη . Τωρα ειναι μια καταξιωμενη εισαγγελεας με εναν γιο και εναν αρραβωνιστικο, τον οποιο προκειται να παντρευτει σε λιγους μηνες. Νομιζε οτι ξεχασε ....... Ο Δημητρης, ομως, δεν ξεχασε ποτε και η επιστροφη της κοπελας που με τοσο παθος αγαπησε φερνει τα πανω-κατω στην ζωη του. Θα προσπαθησει να την κανει να θυμηθει. Θα τα καταφερει ? Και πως να ανθισει ενας τετοιος ερωτας κατω απο μια μακροχρονια βεντετα που ξαναξυπνα ?

Όταν δυο διαφορετικοί κόσμοι συναντιούνται στην πιο απίθανη στιγμή ,όταν δυο μάτια και ένα χαμόγελο αλλάζουν την ζωή σου για πάντα , όταν απλά συναντάς το πεπρωμένο σου....

Μια παρτίδα έρωτα με καλά κρυμμένα χαρτιά.

Ένα σκοτεινό σχέδιο, ένα ψέμα και μια λάθος πληροφορία θα φέρουν το χάος... Ενας άντρας που ξέρει ακριβώς τι θέλει... Ποιος είναι άραγε; "Άφησε με ήσυχη ρε!!" Αποκρίθηκε αλλά εκείνος συνέχισε... "Μην με πλησιάζεις σε παρακαλώ..." Η φωνή της έσπασε, λύγισε και έσβησε... σε δευτερόλεπτα βρέθηκε μπροστά της. Η ανάσα του έπεφτε καυτή στο πρόσωπο της , κάνοντας τον φόβο να φωλιάσει μέσα της. "Σταματα να προσπαθείς.. Δεν πρόκειται να πας πουθενά τώρα.." Γέλασε σαν το διάολο κι εκείνη παγωμένη έχασε έναν χτύπο από την καρδιά της. Η φωνή του σταθερή, κρύα , διχως ίχνος συναίσθηματος. Έκανε τα μαλλιά της στο πλάι και άφησε τον γυμνο της ώμο σε κοινή θέα . "Μου ανήκεις..." Δήλωσε και εγυρε προς το μέρος της... Και μετά σκοτάδι.... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

Από τη Δύση στην Ανατολή και από την Ανατολή στο πουθενά.... Εκεί που φτάνεις, χάνεσαι και ξεχνάς... Βλέπεις, μισείς μα και πονάς... Ο χάρτης άπλωσε και εκείνος έβαλε το στόχο. Μόνο που αυτή τη φορά, ο στόχος έκανε εκείνον στοχο.... Το 6° μέρος ξεκινάει! All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

And he said that together we can rise ... Πόσα αναπάντητα ερώτημα και πόση θλίψη κρυβόταν πίσω από πράξεις βεβιασμενες , πράξεις γεμάτες μεν ανιδιοτέλεια αλλά χαντακωμενες σε ένα βούρκο που δύσκολα θα έβγαινε κάνεις... "Μην το κάνεις!" Ούρλιαξε η Λίλιθ αλλά εκείνος της γύρισε την πλάτη... "Αν δεν θες να ξεπληρωσεις εσύ τα χρέη σου κάποιος πρέπει να το κάνει... κι αυτός ο κάποιος θα είμαι εγώ..."Της απάντησε ο Λουκ . Άνοιξε την πόρτα και την έκλεισε πίσω του ... Όταν το παρελθόν μένει και σε στοιχειώνει... Όταν επιστρέφει κι εσύ παλεύεις να ζήσεις το σήμερα, σε τραβάει στον πάτο... "Φύγε Τζακ ... Φύγε πριν πατήσω τη γαμημένη τη σκανδάλη !" Ούρλιαξε και όπλισε. το χέρι της έτρεμε και η καρδιά της είχε ήδη πεθάνει... Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα

"Θα μου πεις ποια εισαι;"μου στελνει. "Δεν μπορω...Ντρεπομαι να στο πω κατα μουτρα"του απανταω εγω. "Πες μου τοτε μοναχα ενα γεια και θα καταλαβω."μου ξαναστελνει. "Δεν ξερω"απανταω. "ΘΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ!!!"λεει το μηνυμα του μετα απο λιγο. "Θα προσπαθησω.!"του στελνω.Θεε μου πως τα εκανα εγω ετσι? Εχεις ερωτευτει ποτε εναν όχι ακριβώς αγνωστο?Συγκεκριμενα τον φιλο του αδερφου της κολλητης σου?Να ξέρεις τα παντα για αυτον και εκεινος απλα να σε αγνοεί? Ετσι και η Μελινα.Για τον Αρη. Το κακο παιδι του λυκειου. Τι θα γινει οταν η Μελινα αποφασισει να στειλει ανωνυμο μηνυμα στον Αρη?Και ακομα χειροτερα ποιες οι αντιδρασεις του οταν και αν θα το μαθει?