Tüm arkadaşlarım hayatıma devam etmem gerektiğini söylüyorlar Ben okyanusta uzanıyor senin şarkını söylüyorum Sen böyle söylüyordun Sonuza dek seni sevmek, yanlış olamaz Burada olmadığın için devam etmeyeceğim İşte böyle oynadık Yüzlerin hatıralarının hiç bir çaresi yok Bir melodi gibi, aklımdan çıkmıyorsun Ruhun beni avlıyor ve bana söylüyor; Herşeyin iyi olduğunu Ama keşke ölmüş olsaydım. Gözlerimi her kapattığımda Karanlık bir cennet gibi Korkuyorum öteki tarafta beni bekliyor olmayacak olmandan Karanlık bir cennet gibi... Bu yanlış geliyor , ama doğru da olabilir. Fragman : http://www.youtube.com/watch?v=SWKM6n6i1oc&feature=youtu.be

Andy lise öğrencisi ve okulun en güzel kızı Caroline'ı seviyor onun için çok savaşıyor fakat sürekli rezil ouyor ve bir gün sevgisini itiraf edecek...

Çıkan seslerin ardından nota bitiminde bir ses daha ölüyorsa pianodan,o kişi o sesin avcısıdır. Avcı,bir hayvanın bedeniydi,bir bitkinin bedeniydi,bir insanın bedeniydi. Avcı,bir şeytanın bedeniydi. Avcı,bir hayvanın bedeniydi ve avcı bir bitkinin yaprağıydı,avcı bir insanın parmaklarıydı ve avcı,bir şeytanın kalbiydi. Avcının güzelliği,şefkati,merhameti,gaddarlığı,yatıştırıcısı,uykusu bir müzik kutusunda ki melodilerdi. İşte bu noktada 4 harf 2 hece ve UMUT adında zor bir kelime giriyordu. Umut: Olması imkansız bir şey için ağaçların altına kırıntılar bırakmaktır,çalan bir piano notasının ince bir sesidir. Her zaman köşeye sinmiş derin duyguları beyaz perdede ki elbise veya smokin şekli almış halidir. Umut bir kelebeğin kanadının alev almaması kadar yalansa umutsuzluk için en iyi özettir. Uzun süredir nasır tutmuş parmakları bir türlü ısınmayan,soğuk metalin üzerindeydi. Yılların çetele tablosu,çizgi çizgi parmaklarına damlamış parmaklarında kesikler vardı. Genç adam bir süre daha bu melodiyle kulaklarına işkence çektirdikten sonra yavaşca müzik kutusunun kapağını uzun bir süre açmamak üzere kapattı,artık iki kişinin daha eksildiği bu evde tek başına,koltuklardan birinin üzerine rastgele oturmuştu. Sakinliği ve sessizliği karanlığı korkutuyordu. Gök gürültüsünden önce gelen ışık hızı evini bir kez daha aydınlattı ve aynı melodi,evin içinde tekrar çalmaya başladı. Bütün ifadesizliği yok olan genç adam hızla karanlıkta belli olan donuk mavi gözlerini arkasına çevirdi,acı bir süreliğine karanlığın kuytu köşelerinde dizlerini karnına çekmiş korku dolu gözlerle olacakları izliyordu. Aylar önce kaybettiği şey ona yaklaşırken,genç adam onu selamlamak için saygıyla ayağı kalktı.

Bu hikaye 4.sezondan başlangıcından itibaren Lydia ve Stiles arasında gelişen olayları benim kurgulamış halini içermektedir.