Koşuyorum! Heryer karanlık güneşin olmadığı yaparağın titremediği bir kuyuda gibiydim. Etrafta tanıdık hiç birşey yoktu. Korkutucu ağaçlar dışında. Esrarengiz ve insanı üreperten bir hava hakimdi. Baykuş ve kurt sesleri sakinleşmeme yardımcı olmuyor aksine beni daha da korkutuyordu. Gökyüzünde tek bir yıldızın bile olmaması. gökyüzünü Karanlık siyah bulutlara saklamıştı. Ay bile karanlıktı. Bu gece elyeldi. Ağaçlar canlanmış gibi üzerime doğru geliyordu. Belki de tehlikelı gölgelerin oyunuydu bunlar. İzlediğim hissi beni çıldırtıyor aynı zaman da tüketiyordu. Var gücümle koşmaya başladım. Nefes alış verişlerim hızlanmış vücudumda ki kan çekilmişti. Bacaklaımda daha fazla koşacak takat kalmamıştı. Bir taşa takılıp yere düştüm. Diz kapağımda bir yara açılmış ve acısı beni öldürür cinstendi. Sert toprağa oturdum korkuyordum. Ayağa kalkmak zorundaydım burda kalamazdım biraz daha burda oturursam kötü şeyler olabilir diye düşündüm.. Hızla ilerlemeye devam ediyordum. İleride bir hareketlilik gözüme çarpıtı. Oraya doğru gitmeye başladım. Toprak ayaklarımın altından kayıyor ve ben istesemde kalabalığa yaklaşamıyordum. Sonunda ulaştığımda yerde yatan biri duruyor , o anda kalbimden birşeyler kopuyor , gözlerimden süzülen yaşlara hakim olamıyordum. Nedenini bilmeden ağlıyordum. Gözlerimde ki yaşı durdurmaya çalıştım. Olmuyordu gözyaşlarım hakim olmuştu gözlerime bırakmıyordu. Yerde ruhsuz bir beden gibi duran kişiye baktım. Parçalanmış bir yüz vardı karşımda , yüzü yaralardan görünmesede yaralar yeşil ruhsuz gözleri saklayamıyordu . Kalbim kendinden geçmişçesine çarpıyor ve beni nefessiz bırakıyordu. Onu hissedebiliyordum . @-mahbub kitap kapağımı tasarlayan mükemmel insan tesekkur ederim❤

Monoton bir lise hayatı olan Hayal kitaplarıyla mutluydu. Ta ki sınıfa Arda gelene kadar. Arda sınıftaki kızların gözdesi olurken Hayal için burnu havada olan bir çapkından başka bir şey değildi, Arda. Birbirlerini ilk gördükleri anda nefret eden bu iki genç sınıfın gözde çifti olmaya başladıklarında kaderin onlar için bir oyunu vardı. Birbirlerinden nefret eden bu iki genci kader ağlarıyla birleştirecekti. Kaderin yazdığı bu oyunda onların bu oyunu oynamaktan başka çareleri yoktu. DİPNOT: Bu kitabı yazarken ilk başta benim hayatımdan ve hayalimde olan (Hayal'in) hayattan izler olacak sanıyordum. Oysa yanılıyormuşum. Meğerse bu kitapta sizden de izler varmış. Sizlerin hikayeniz de var, bu kitapta. Bunu yorumlarınızdan, bana attığınız mesajlardan anlıyorum. Bana attığınız güzel ve destekleyici mesajlar ve yorumlar için teşekkürler... Bu kitabı seven, kitaptaki karakterlere gerçekmiş gibi üzülen ve seven okuyucularım, teşekkür ederim, tekrar. Kitabı, Hayal'i ve özellikle Arda'yı bu kadar çok seveceğinizi düşünmemiştim. Kitabın okuyucusunun hayalinde ve kalbinde olması bir yazar için en büyük mutluluk... Sizinle yeni Hayal'lere doğru olmak ümidiyle... Snm_Deniz! (Mektup gibi oldu, biliyorum :) Ama ne yapayım, yazmak istedim!)

KESİT "Acıktım." dedim eteme bakarak. "Beni ye." dedi. Gel yiyeyim. "Dalga geçme. Bak şurada pizzacı var. Hadi gidelim." dedim masum bir gülümseme yerleştirdim yüzüme. "Pekalâ." dedi ve kolunu omzuma atarak yürümeye başladık. "Seni seviyorum." dedim ve yanağını öptüm. ____________ "Ayaklarını uzatsana sen bi." dedi. Anlamayan bakışlarımı yönlendirdim. "Hadi!" dedi. Dediğini yapıp ayaklarımı uzattım. Uzatır uzatmaz başını bacaklarımın üzerine koydu. "Saçlarımla oynamak istermisin?"dedi. Buda sorumu, tabiki isterim. "İsterim." dedim ve bir elimi kumun üstüne diğer elimi ise saçlarına koydum. "Saçların yumuşacık." dedim. İki yada üç dakika boyunca bu pozisyonda oturduk. Derin bir nefes aldım. Derin bir nefes aldı. Gözlerimi, bana bakan gözlerine diktim. "Seni seviyorum." dedi. Gülümsedim. Yapmacık bir gülümseme değil. İçtenlikle gülümsedim. "Bende seni seviyorum." ____________

AMERİKA'DA BAŞLAYAN SALGININ TÜM DÜNYAYI YOK EDEBİLECEĞİNİ KİM TAHMİN EDEBİLİRDİ Kİ HAYATTA KALANLARIN MÜCADELESİ

"Tavukları pişirmişim, hacıyıda çarşıya göndermişim Tavukları pişirmişim, merveyide çarşıya göndermişim. Merve tavuk ,tavuk; tavuklara inanma! Tavuklar köti köti, tavuklar zalım zalım. Merveyide pişirmişim, tavuğuda çarşıya göndermişim" Galiba bi yerde yanlış söylüyorum ama çözemedim. Hımmm, bir problem yok. "Ulan hangi şarkı katili bunu söylüyor?" Can abimin dediği şey ile sırıttıp elimi kaldırdım. Eeee sonuçta mükkemel bir şarkı koymuştum ortaya, taktir edilmem gerehli Hey, hey! Sen! Gelde bana eşlik et Beraber kuş olup hayallerimizin üstünden uçalım, içine girmeyelim çıkamayız. ❤❤❤❤ Onun dünyasında normallik yasak. O hayata kendi yönünü katmayı seven bir leylek. Hayata mutluluk getirmeyi iyi bilen bir mal. Bir delikten kendi hayatını tasarlayan bir deli. Pembe hayalleri yok olmuş bir peri. Onun kadar mal, gereksiz, salak, deli birini göremezsin. O seni bu dünyada bekliyor, ya sen onun bu çılgın dünyasına hazırmısın? Hazır değilsen seni 3 hayır ile uğurlayabiliriz ama hazırsan; ağlayıp, gülüp, şaşırıp, kızmaya hazır ol! Hadi başla! Bakalım sonuna gelebilecek kadar çılgınmısın? (Eski Adı: Leylak Kuşu) ❤❤❤❤❤❤ Eğleneceğin kadar ağlayıp, sövebileceğin bir kitap.😄😄 Ama ağlayıp söverken bile gülmeye hazır ol😄😄😄 Atmadığınız kahkaları atacaksınız💗 Kitabın; karakterle, sözlerle vb. Herşeyle bana aittir, çakarsanız yasal işlem başlatmaktan çekinmem! ufak yazım hataları için özür dilerim ❤❤❤❤❤❤

Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

(Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır) "Koruma şirketinize söyleyin, ben kadın koruma istemiyorum." Dedi birden. Dişlerimi sıktım. Demek bu yüzden öyle demişti Patron. "Koruma şirketimiz beni gönderdi, beğenseniz de beğenmeseniz de ben koruyacağım sizi" dediğimde soğukça güldü. "Seni kim koruyacak" dediğinde başımın arkasına silahı dayadı iri adam. Mert Bey 'e bakmaya başladım. Yüzünde sebepsiz bir gülümseme vardı. Gözlüğümü çıkarttım. Sanırım bu testti. Bende Patronumun yüzünü kara çıkartmayacaktım. "Seni kim koruyacak dedim" "Kendimi değil, sizi korumaya geldim. Silah size değil bana doğrultuldu" dediğimde gülümsemesi yayıldı yüzünde. "Taner, bana doğrult silahı" der demez silah ona doğru dönecekken tekme atıp bileğine silahı düşürdüm. Elini alıp kıvırdım, arkasına verince acıdan kıvranmaya başladı. Boyunu küçültmek için dizlerinin iç kısmına vurdum yere diz çöktü. Başımı kaldırıp Mert Bey 'e baktım. Başını salladı olumlu anlamda. "Hoş geldin, Nisan" dedi gülerek. (Kitap olacağı icin sadece bir kısmı buradadır)

3 KİTAPLIK SERİ EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA SATIŞTA! İLK KİTABINI WWW.BEYZAOZAYDİN.COM 'DAN ÜCRETSİZ BİR ŞEKİLDE OKUYABİLİRSİNİZ. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE ^^ "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin, diye düşünsem de "Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

Oh be sonunda yaz tatili derken kendi tatlı belamı bulacağım nereden aklıma gelebilirdi?