Okładka: @zgnilylisc na grupie @felix_populus /// Jeśli wydaje ci się, że jesteś obserwowany, prawdopodobnie masz rację. Dlatego rozglądam się niespokojnie, przystając na moment, ale dookoła wciąż nikogo nie widać. Idziemy wzdłuż ogrodzenia z metalowych płyt, a światła miasta migają kilka kilometrów od nas. - Aldo - syczy Dan. Jego sylwetka praktycznie ginie w mroku. Spod czarnego kaptura i chusty widoczne są tylko oczy. - Nie zatrzymuj się - dodaje. Ruszamy dalej. Od kiedy pamiętam, czuję, że ktoś lub coś mi się przygląda. Uciekam do piwnicy. Wciskam się w kąt, pomiędzy stary rower a karton z książkami. A potem czytam. Wszystko, od beletrystyki po poradniki do brydża. Cokolwiek wpadnie mi w ręce. Książki nie patrzą. Nie migają kolorami ani nie straszą hałasem. Piwnica pachnie kurzem. To najcichsze znane mi miejsce.

Okładkę zrobiła przewspaniała @zgnilylisc na grupie @felix_populus ♥//// Jechali traktem na północ, śnieg prószył i pokrywał ich czarne płaszcze. Wiedzieli, że muszą uciekać. Dowodził nimi Leville - młody chłopak, syn podobno jakiegoś wielmoża z południa i karczemnej dziewki, niedawno zaprzysiężony, mógł mieć może siedemnaście wiosen. W żadnej armii świata nie powierzono by mu ludzi. Ale nie byli w armii. Byli Ludźmi bez serc. Wielu lordów i panów zwało ich Czarnymi, Bezsercowcami, a niektórzy po prostu najemnikami. Obok młodego dowódcy jechali Ygritt Trzyręki - zwalisty starszy mężczyzna, niegdyś najsławniejszy z Czarnych oraz Urhaus - syn pana na zamku Iuen, na północy. Był to jednak trzeci syn ów Pana i dlatego został najemnikiem.

Cześć! Witam w moim drugim artbook'u, cieszę się, że tu jesteś ♥