Bu kurguda argo, küfür ve yetişkin içerik barındıran sahneler bulunmaktadır. ■□■□■□■□ "Gökyüzünden düşenler," dedi fısıltılı bir sesle. İkimizin de bakışları gökyüzünde olsa da benim gözlerim konuşması ile birlikte oradan ayrılıp yüzüne düşmüştü. Cümlesine devam etmesi için sessiz kaldım. "Sana ne gibi bir umut vaat ediyor olabilir ki?" Sessiz bir kıkırtı, sorusunun bitmesini bekler gibi dökülüverdi dudaklarımdan. İçten olmasa da, içinde tonla acı barındırsa da bu ses bakışlarının bana dönmesine sebebiyet verdi. O an, göz göze gelmek o kadar ağır geldi ki bana, bir an sendeleyip yere düşeceğim sandım ama ayakta durabilmeyi başardım. Sarsıldım belki ama düşmedim. Bu defa o bana bakarken ben gözlerimi gökyüzüne sabitledim. Biraz sessiz kaldım. Açıkçası sessizliğimin sebebi zihnimden geçen kelimeleri belli bir hizaya sokup cümle kuramamamdan kaynaklı değildi. Yalnızca belki gözlerini benden çeker, bana soluklanmam için müsade eder diye sessiz kalmıştım. Bunu yapmadı. Gözleri benim yüzümde turlarken ben öylece yukarı baktım. Bir umudum vardı. Bu gece dilek dilemek, bu gece onu dilemek istiyordum. "Seni vaat ediyor olabilir," dedim tıpkı az evvel onun kullandığı ses tonu gibi fısıltıyla. Tam da o sırada bir yıldız kaydı. Ve ben bir kez daha onu diledim.

Her gün ölür mü bir insan? Her gün ölüyordum. Peki öldüğü gibi dirilir mi bir insan? Öldüğüm gibi diriliyordum... ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR. GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlama Tarihi: 26 Nisan 2022 (Kapak tasarımı bana aittir.) ❗️+18 içerir❗️

KAPAK TAMAMIYLA YAPAY ZEKAYA AİTTİR. - Kitap Söz dizisinden uyarlanmıştır. - 💙 "Biz bu yoldan döner isek, namus bize ar olsun." 💙 Şehitlerin kanından oluşan al bayrağı korumak için görevlendirilen bir Özel Kuvvet Timinde; doğduğu andan beri içinde vatan sevgisi taşıyan Berfin Karasu, Hafif Silah Uzmanı olarak görev yapmaktaydı. Başarılarıyla, askeriye de ki duruşuyla, ciddiyetiyle, soy adıyla bilinir, sayılırdı. Bir gün, yaşadığı bir olay ile omzuna dünyanın yükü yıkıldı, omuzlarında ki yük yetmez gibi. Bedeli ise mesleğini kaybetmek olmuştu. Üç ay sonrasında, içine sızdığı teröristlerin bir Türk Askeri yakaladığını öğrenmişti. Türk askeri ise; bir görünüp bir kaybolmasıyla, başarısıyla, çapkınlığıyla, lakabıyla bilinen Ateş Acar'dı. Berfin'in ise göreve dönmek için tek seçeneği, ileride tüm doğrularını bozacağı adamı kurtarmaktı. Ortak paydaları ise, her zaman vatan sevgisiydi. O sevgi hiçbir sevgiye benzemez, içinde ait olma duygusunu da yaşatır, var olma duygusunu da. Ama her şeyden önemlisi, uğurunda verilmiş onca şehitleri anlatırdı. . . . . . Kitabın bütün hakları şahsıma aittir. Çalınması ya da kopyalanması söz konusu dahi değildir. Çalınması ya da kopyalanması halinde hukuki işlemler başlatılacaktır.

"Şimdi ne olacak bana?" dedi gözlerini içine bakarken. Zack gayet basit bir şey söylermiş gibi, "Alfa krallığının kraliçesi olacaksın." dedi. Liyan şaşkın gözlerle gözlerine baktı. Bunu beklemediği kesindi. "K-Kraliçe mi?" "Jeff yani ağabeyim, Alfa krallığının kralı bu demek oluyor ki sende krallığın kraliçesisin. Ne yani, Jeff sana bundan bahsetmedi mi?" bu soru ona da duymaktan korktuğu bir emare veriyordu. Liyan başını hayır anlamında salladı. Dişlerinin arasından nefesini içine çekerken "Oops! sanırım Jeff benim canımı fena okuyacak." İşte şimdi başı beladaydı. O sırada kapı açılıp Jeff içeri girdi. Gözlerini ona dikip "Evet kardeşim hemde fena halde!" diyerek öfkesini sakin çıkan sesinde onun anlayacağı bir tınıda verdi. Zack son yudum kahvesini yutmakta zorluk çekerken hızla ayağa kalktı. Liyan'a görüşürüz der gibi göz kırpıp usulca dışarı çıktı. Liyan ise arkasından şaşkın gözlerle sadece Jeff'e bakıyordu. Oturduğu yerden kalkıp "Şimdi bu adam kral mı?" dedi içinden. Jeff ('Ve sende artık kraliçesin.') "Bunu nasıl yaptın?" "Neyi?" "Kafamın içinde senin sesini duydum." ... Fantastik bir evrenin içinde hayallerin ötesinde büyük bir güç... "Bir sürü alfasını, alfada sürüsünü takip eder." 🌸::::::::::::★:::::::::::::♪::::::::::::★:::::::::::::♪:::::::::::★::::::::::🌸

En kötü anında ona birkaç kelime ile destek olan o peri dedesinin gittiği yerden son hediyesi olmalıydı. Burnuna bir kere daha götürdüğü mendilin kokusunu ciğerlerine çekerken üzerinde ki minik peri kanadı işlemesi dikkatini çekti. O kız gerçekten bir peri olmalıydı ve bu da o perinin simgesi olmalıydı. Yekta o peri kızını bir daha göremeyeceğini düşündü. Fakat bunu kalpten dile getiremedi. Çok kırgın olan kalbi o an da; "Keşke hayatımı, hayatına katsan peri kızı." Dedi. Fakat bilmiyordu ki, kalpten edilen dualar kabul olurdu. Bilmediği bu gerçek ile kader çarkları kırıldı ve rota yeniden oluşturuldu. Artık kaderin tek bir hedefi vardı. Yekta'nın kalbini ısıtan o peri kızını, yine kusursuz bir zamanda Yekta'nın buzlarını çözmesi için hayatını, hayatına katmaktı. Ne kadar başarılı olacağı bilinmez fakat bilinen bir şey var o da; kaderin oyunları çok sevdiği ve galibiyeti yakalamadan oyunun peşini bırakmadığıydı. Yekta ve Peri kızının oyununun senaryosu da o gün, o sahilde, o mendil ve çiçek kokusu eşliğinde yazıldı. Artık geriye tek bir şey kaldı o da; oyunun sahnelenmesi! Onun da zamanı uzak değildi, en azından çok çok uzak değildi...