Belki bir rüyanın peşinden koşmak birçoğunuza saçma gelebilir ama insan sezgilerini görmezden gelemez✓ Eğer rüyalarınız sizi aşka çağırıyorsa mesafeler buna engel değildir✓ Aşk her zaman inanmaya ve yaşamaya değerdir✓ 15 Haziran 2019

Yol boyunca ne hissedeceğimi ne düşüneceğimi bilememiştim. Her defasında belki bu sefer başkadır umuduyla hareket ediyor kendimi kandırmaktan ileriye gidemiyordum. Evimin anahtarını bulup kapıyı açmak istediğimde benden önce kapım hızla açıldı. Bakışlarım onu bulduğunda boğazımdaki yumruyu hissedip yutkunmaya çalıştım. "Efsun..." adımı kısık sesle tepkimi ölçmeye çalışır gibi söylemişti. Omuzlarım sanki umursamadığımı göstermeye çalışır gibi yukarı aşağı hareket ettirip dudaklarımı içeri bükerek ona baktım. Gözlerimiz birbirini bulduğunda bana öyle derinden bakıyordu ki. Sanki içime hapsettiğim, gizlemeye çalıştığım hayal kırıklarım bir film şeridi gibi gözlerime yansıyor gibi bakışlarını pür dikkat beni izlemeye odaklamıştı. Umursamıyormuş gibi davranmaya çalışmam ona işlememiş olmalı ki beni teselli etmek için hazır kollarını iç çekerek bedenime sardı. Saçlarımın arasına bir öpücük kondurup; "Benim güzel kızım..." dediğinde ise bende film tamamen koptu. Kızım... İnsan bir kelime ile sarsılır mıydı? Bir kelime canımı bu kadar çok yakmamalıydı. Bunun bendeki eksiğini bildiğinden kendisi tamamlamak ister gibi sımsıkı sardı beni. Kollarının arasındayken kendimi daha fazla tutamayıp hıçkırarak ağlamaya başladım. Ne kadar çabalarsam çabalıyım onun yanında hiçbir şeyi gizleyemiyordum. Bir bakışı, bir sözü tamamen çözülmeme yeterli oluyordu. Ama o zaman bilmiyordum. Gün gelecek bir gün sırf o üzülmesin diye kendimden geçercesine hissettiklerimi, yaşadıklarımı gizlemek zorunda kalacağımı bilmiyordum. Kapak tasarımı @bataklikyakamozu

Ruhunda bir oyukla doğar her insan. Kimi onu sevgiyle kapatır, kimi içine attıklarıyla, kimi ise daima boşlukla yaşar. Ben hem hiçbirini yapmadım hem hepsini yaptım. Bazen sevdâ kaçırdım kıyılarından, bazen anlamını bile bilmediğim sızıları doldurdum kuytularına. Lakin hep yarım kaldım. Eksiktim, tamamlanmayı düşledim. Sevgiyi düğümledim, asıl kördüğüm bendim. ©Ücra Yıldızlar Kalbe Gömülür adlı ilk ve tek kitaptır. (Ç)Alınması dahilinde yasal işlem başlatılacaktır.

Yirmi sekiz bıçak yarası, kanattı göğsümün tam ortasını. • Gök inledi feryat figan, Yirmi sekiz açık yara, Cehennem açtı kapısını, Cesetler kucaklandı, karanlık yola. Çalıntı durumdan gerekli yasal işlemler başlatılacaktır. |22.02.2022|

KİTAP OLDU. Oyunbaz, Martı Yayınları aracılığı ile raflarda! Tüm seri bu çalışma içinde yer almaktadır. 1. Kitap: Oyunbaz | 2. Kitap: Düzenbaz | 3. Kitap: Cambaz adıyla kitapları kitap satan her yerde bulabilirsiniz! 1 KIZ, 6 ERKEK, ÖLÜMCÜL BİR EV. Afra'nın diğer tutsaklardan dört farkı vardı: Birincisi, bir kız olmasıydı. İkincisi, tutsak alınan son kişi olmasıydı. Üçüncüsü, Ölüm'ün gözdesi ve favori oyuncağı olmasıydı. Dördüncüsü ise... Ölüm'ün telefon ve görevler verdiği tek kişi olmasıydı. Kameralar yerine, onları her an öldürebilecek silahların asıldığı bir ev. İçinde neden orada olduğunu bilmeyen altı erkek ve bir kız. Kendine 'Ölüm' diyen ve tutsaklarıyla haylaz bir çocuk gibi oynayan bir 'oyunbaz'. Gelecek ve şimdiki zaman arasında dokunmuş, sınırları zorlayan, sizi Ölüm'ün oyununu çözmeye davet eden bir ev burası. Ah, uyarmam gerekiyor. Oyunbaz'a yetişmek ve 'Bir Ölü' olmak istemiyorsanız... Sizin de tıpkı Ölüm gibi oyunbaz olmanız gerekli. Ölüm sizi bulmacayı andıran gizemli bir oyuna davet ediyor! Hazır mısın? ● յՅ ɴᴜᴍᴀʀᴀʟı ᴇᴠᴇ ᴋᴀᴛıʟᴍᴀʏı ᴋᴀʙᴜʟ ᴇᴅɪʏᴏʀᴜᴍ. ● ⚠️🔞 Bu kitap ağır, travma tetikleyici olaylar içeriyor olup psikolojisi hassas olanlara uygun değildir. Kurgu Oluşturulma Tarihi: 14.07.2019 İlk Yazılma Tarihi: 15.05.2020 Birinci Kitap Bitiş Tarihi: 20.08.2021 Tüm Hakları Saklıdır. ÇALINTI, ESİNLENME GİBİ DURUMLARDA UYARI OLMAKSIZIN YASAL İŞLEMLERE BAŞVURULACAKTIR.

-tamamlandı Bertansoykan : Seni hatırlayacağım ve bu iş bitecek. Bertansoykan: Hemde en kısa zamanda. Bertansoykan: :) Merküretrosu : Demek beni hatırlayacaksın he. Merküretrosu: Benim de istediğim bu zaten Bertan. Merküretrosu : Beni hatırlaman.

Moda tasarım okuyan Yağmur Koza'nın hayatı, hayalleri uğruna savaşırken Toprak Karahan'la kesişir. Her yaptığına bir şey bulunan ve her daim zorbalığa uğrayan, bunlarla savaşan Yağmur'un hayatı şimdi asla susturamayacağını düşündüğü insanlarla dolar. Yağmur bu zamana kadar nasıl herkesle savaştıysa bu seferde mi savaşacaktır yoksa bu sefer insanların dillerine teslim mi olacaktır?

Hikaye, günümüz dünyasının farklı bir boyutunda yaşanıyor ve bu şekilde yaşadığımız dünyayı eleştiriyor. Aynı zamanda hem soğuk hem de sıcak savaşın ortasında kalan gençleri ve onların burayı yönetme hükümlerinin getirdiği zorlukları anlatıyor. Amaçları, artık yok olmuş olan demokrasi ve insanlığı geri getirmek. Bazı distopik yaklaşımlar bulunmakta ve gerçek kurum ya da kuruluşlarla hiçbir ilgisi yok. O, hiç sevilmemiş hırslı bir prensti. Ben ise sevmeyi bilmeyen bencil bir prenses. Kim bilir, belki de gerçek aşktan kaçmak için aşık olduğumu zannediyordum. Ben Alina. Adımdan da anlaşılacağı üzere asil biriyim. Yoksul, yoksun, daima bir beklenti içinde olan ve yönetilmeye yüz tutmuş bir halkı; yönetmekle hükümlü biri. Yoksunluğu yok etmek için kurulmuş ama yoksunluğun içinde kaybolmuş, tehlikeyi anasının bağrında uyuyan kuzu yapmış ve yıllar önce acının içinde bir umut olmak için kanların içine doğmuş bir bölgede yaşayan kimliksiz biri. Sağanak yağmurun yere düşen ilk damlasının sakinliği ile bakan ama içinde bu damlanın ardından koparacağı kıyameti taşıyan tehlikeli biri. Biriydim işte, yıllar önce yaptığı hata ve yüreğindeki söyleyemediği yara ile terk ettiği bu topraklara geri dönmek zorunda olan biri. "Burası farklı, burada sevmek zayıflık. Ve zayıflığa yer yok. Şimdi söyle bana, cesaretin var mı gerçek aşkı bulmaya?"

Karanlık bir örtüydü hayat onların üzerine, derin yaraları vardı ikisininde.Başkalarının açtığı ve sadece birbirlerinin sarabileceği yaralar. Biri mesleğine aşık, hayatı dağlarda geçen tek aşkı vatan ve bayrağı olan onurlu genç bir bordo bereli. Diğeri ise ruhunda ve bedeninde yaraları olan, yaralarını gülüşü ve hayalleriyle kapatmaya çalışan narin, kırılgan bir genç kız. Hayat nasıl birleştirecekti onların yolunu, yaşadıkları acılar geçecek miydi zamanla? Peki onlar derman olabilecekler miydi birbirlerine? ***** " Buraların havası hep böyle mi?" şaşkınlıkla etrafına bakan kıza tebessüm etti genç adam.Ellerini üniformasının cebine yerleştirip, yamuk gülüşünü genişletti. " Kurt puslu havayı sever kır çiçeği, bu havalar bizim havamız." Kapak tasarımı: @sehrialem💜

Karanlık bir yol vardı önümde. Bir adım atsam ben ölecektim. Geri dönüp gitsem ise o. Öyle bir zaman gelecekti ki seçim yapma hakkı bana düşmeyecekti. Bu bir mecburiyet olacaktı. Ve o zaman geldi. Bir adım attım karanlığa doğru. O adımları ikinci ve üçüncü adımlarım izledi. Gittikçe kayboldum siyahın içinde. Beni değil, onu yaşatmayı seçtim. "Ama sadece tek bir seferliğine," dedi yakarırcasına. "Bu gece benim için ağlar mısın?"