Sence de içindekilerini konuşturmanın zamanı gelmedi mi?

Seni bulduğumda kendimi kaybettim...

ÖNSÖZ Umut... Bazen bir fısıltıdır içimizde, bazen de karanlığın içinden yükselen güçlü bir çığlık. Kaybolduğumuzu sandığımız anlarda bir el gibi uzanır, gözlerimizden akan yaşları sessizce siler ve kalbimize yeniden nefes olur. Bu kitap, işte o umudun hikâyesidir. "Yeryüzündeki Umutlar", sadece bir anlatı değil; kalbini yitirmişlere, yollarını kaybedenlere, düşüp de kalkmak için gücünü bulamayanlara bir sesleniştir. Buradaki her kelime, içimizde büyüyen kırgınlıklara merhem, yitip giden inançlara bir başlangıç olsun diye yazıldı. Çünkü bazen bir kitap, bir cümle, hatta tek bir kelime bile insanın kaderini değiştirebilir. Bu kitabı yazarken, düşenlerin nasıl kalktığını, kaybedenlerin nasıl yeniden doğduğunu, tükenenlerin içlerindeki son kıvılcımdan nasıl devasa bir alev yarattığını düşündüm. Kendi yolumu çizerken, başkalarının da yoluna ışık olabilecek bir şeyler bırakmak istedim. Çünkü biliyorum ki umut, paylaşınca çoğalır; bir insanın içinde yeşerdiğinde, tüm dünyaya kök salabilir. Eğer bu satırlarda, bir an bile olsa kendinizi bulur, içinizde küçücük bir kıvılcım hissederseniz... İşte o zaman bilmelisiniz ki umut hâlâ bizimle. Ve o hiçbir zaman tamamen kaybolmaz. Bu kitap, kendi yolunu arayan, kaybolduğunu sanan ama aslında kendini bulmaya çok yakın olan herkese... Yeryüzündeki Umutlar hiç tükenmesin... [Rojin Coşar ]