"Ben, seninle ilgili hiçbir şeye ihanet etmek istemedim." -Kwon Ji Yong

öğrenci hae na, neden sana motor sürmeyi öğretmemi istemiyorsun? {hagsaeng serisinin dördüncü kitabıdır, diğer kitaplar ile bağlantısı yoktur.}

❛'mektup arkadaşına ihtiyacım var' bloğa tıkladım ve özelden mesaj attım, 'bu gece başlayalım adımızı, yaşamımızı ve görünüşümüzü bilmeden' ardından gelen olumlu cevap yüzümde tebessüm oluşturmuştu.❜

"ne de olsa sana verdiği sürece sıkıntı yok, değil mi?" park jimin x park chaeyoung instagram üzerinde geçecek bir hikaye. *çokça yeni yüzler ve bangtanpink görebilirsiniz.*

"Cehennemin en derin çukurlarından sıkışıp kalmış gibi hissediyorum." Şeytan meleği avuçlarının içerisinde sıkarken, meleğin ondan ne kadar nefret ettiğini göremiyordu.. Başlama Tarihi: 09.02.2017 Bitiş Tarihi: 27.04.2017 ↪ JiminxRosé = Jirosé @mochilyn

Birbirimiz için sadece güzel bir kabustuk...

Kimsenin görmediklerini görmüştüm.. Yaşamak için tutunacak bir dal arar olmuştum. Korkuyordum.. Yalnızdım.. Yine ve yine.. Fakat şunu öğrenmiştim kısacık hayatımda çoğu şey sahteydi. Aynı zamanda sana "destek" olanlar. Aslında Hayat yalandan ibaretti.Belki de yalan diye bir şey olmasa ben ilk okulda "yalancı"olarak anılmayacaktım. Söylediklerim yalan değildi. Bir sürü kişi vardı sınıfta, arkadaşlarım dışında... Onlar göremiyorsa bu benim suçum değildi. Daha 9 yaşımda bir hastaneye kapatılmıştım ben. Daha 9 yaşındayken ! Ya gördüklerimden kimseye bahsetmeyecektim ya da bahsetmeye devam ederek hayatımın en güzel anlarını bembeyaz bir odada, bembeyaz bir yatakta geçirecektim.Aslında küçük yaşıma göre zekiydim.Sonuçta hayatta ya zeki olarak zorlukları geçeceksin,ya da hayat seni acımasızca çiğneyecekti. Gittiğim o kocaman yerde küçücük bir bedendim.. Bir doktorum vardı minnet ve nefret duyduğum. Bana fotoğraflar gösterip çıkardı odadan. Hadi ama, rastgele boya saçılmış kağıtları bana gösteriyordu. Ona Ne gördüğümü söylediğimde çeşitli yöntemler uygulandı üzerimde. Dayanamadım ve kabullendim. Gördüklerimi görmezden geldim. Düzeliyordum zamanla... Yani onlar öyle sanıyordu.. Hayatımın acı gerçeklerinden biriydi bu da. Belki de biz doğruları görüyorduk.Sırf doğruları gördüğümüz için annem ölmeyi haketmiyordu... Babam, annemi öldürmekten idam edilirken(!) ben beyaz odamda, beyaz yatağımda kendi kendime bir şeyler yazıyordum.Zamanla bunlara "beste" dendiğini anlamıştım.Bestelerdeki duyguları anlamıştım.Bu şeyleri anlamak için çok küçüktüm fakat hayat zorla da olsa insanı büyütüyordu işte. Türlü zorluklarla yaşamıştım bu hayatı. Açıkcası memnundum halimden. Şimdi ise, en sevdiğim ve bana umut olan bir grupta yer alıyordum. Değişimin nirvanası diye buna denirdi galiba. Cinayetl

▪︎İntikam şeytanın ikinci sevimli oyunudur. ▪︎ Park Jimin ▪︎ Seri - 2

Bunu söylemekten asla vazgeçmicem SEN DELİRMİŞSİN... ~PJM~senin yüzünden güzelim...