#14 #Genelkurgu 4 Haziran 2017 Kumarda Haşim Bey'e karşı kaybeden Resul, üvey kızını teklif etmişti. Ancak bu şekilde ödeyebilecekti kumar borcunu. Haşim Bey'in Amerika'da okuyan oğlu Baran aklına gelir bu tekliften sonra. Bu sene dönüp şirketin başına geçecek olan yakışıklı oğlu... Oğullarının evlenmeye gönlü olmadığını bilen Haşim Bey ve Esma hanım torun hasretiyle tutuştukları için Baran'ı bu kızla evlendirmeye mecbur kılarlar. Baran öfkeyle yeşil gözlerini kısıp karşı çıktı bu evliliğe. Tanımadığı, hiç görmediği bir kızla nasıl evlenebilirdi? Bu saçmalıktı! Eğer evlenmeyecek olursa mirasından mahrum bırakılacağını öğrenen, sorumluluğu tatmayan hep baba parasıyla yetişen Baran hiç kabullenir miydi bu evliliği? Güzelliğiyle herkesi kendine hayran bırakan Leyla, gür kahverengi kirpiklerinin altındaki hırçın ela gözleriyle bu evliliğe karşı çıktı. O, Küçüklüğünden beri sevdiği Ahmet'iyle evlenecekti. Birbirlerine söz vermişlerdi. Şimdi nasıl başkasıyla evlenirdi? Ona nasıl ihanet edebilirdi. Üvey babası nasıl onu kumar borcu uğruna tanımadığı birisine verebilirdi...

Su gibiydi iki genç kız da. Öyle narin öyle güzellerdi. Birinin adı Zeynep'ti. Bakanlar gözlerini alamazlardı. Babasının en değerlisi, mücevheri, güneşiydi. Birde Mardin'in ağası vardı. Ömer Ağa. O bir şey isterse olurdu, kimse karşı gelemez gelmeye cüret bile edemezdi. Bütün aşiretlerin de Mardin'in de ağasıydı. Herkes bilirdi onun sözü sözdü. Adaleti kendisinden hep bir adım önde olan bir adamdı. ______________________________________________ "Berzan ağa vermezlerse kaçıracakmış seni hiç mi korkmuyorsun?" Kahkaha attı kardeş bildiği arkadaşının sözüne Zeynep. "Asla evlenmem onunla kaçırırsa da elbet yolunu bulur kaçarım kaçamazsam da canıma kıyarım yine de yar olmam ona." "Yine de bir düşünseydin babanın durumu zorda Paşaların oğlu o kurtarırdı sizi bu durumdan." "Sen delirdin mi Dilan asla evlenmem onunla dedim ya hem babam söz verdi okutacak beni. Değil Paşaların oğlu koskoca Mardin'in ağası Ömer Ağa bile gelse alamaz beni." Kararlılıkla konuştu genç kız kendinden çok emindi. İlerde çalıların arkasında biri daha vardı ama küçük kızın böbürlenerek konuşmasını kahkaha atmadan dinlemeye çalışan. Hele son sözlerini duyunca gözlerinde pırıltılar beliren. ---------------------------------- Diğerinin adı ise Dilan'dı. Korkusuz, cesur ve hep yüreğinin sesini dinleyen Dilan. Zeynep'ten daha zor bir davanın savaşını verecekti o. İki genç kız da Mardin'in ateşli topraklarında kendilerini bir anda hem var oluş mücadelisinin içinde bulacaklar hem de aşkın büyülü dünyasının içinde gururlarını kaybetmeden savaşı kazanmanın yollarını arayacaklardı.

Serin, teyzesi tarafından büyütülmüş, liseye yeni başlamış bir kızdır. Ailevi yaşantısı çok ilginç olup, arkadaşlık hayatında çalkantılar yaşayan, çoğu yönden zayıf bir kızdır. Yeni hayatına alışmaya çalışırken, karşısına çıkan ilk aşkı olarak tanımlayacağı kişiyle olan serüveninin yanı sıra, duygusal boşluklarını doldurmaya çalışan bu karakterin, kişisel olgunlaşmasını, karşılaştığı sorunları, aşkını ve psikolojik eğilimlerini göreceksiniz. Bu hikaye gerçek yaşamda karşılaşabileceğiniz durumlar içerir. Uçuk kaçık kurgu değil, mütevazi kurgu olarak nitelendirilebilir. Lütfen Ön yargılarınızı bi kenara bırakın ve okumaya başlayın :) Hikayemi ilmek ilmek işlemeye devam ettiğim zamanlarda yaptığınız yorumlar , gamlı ruhuma teşviktir. Teşekkürler. İyi okumalar :)

Tam hayattan vazgeçerken, Beni aşka inandır. mizah#1 (09.06.2019) texting#1 (18.06.2019) lise#1 (22.07.2019) anonim#1 (26.07.2019) macera#1 (02.12.2019) genelkurgu#1 (31.12.2019) gençkızedebiyatı#1(20.01.2020) kısahikâye#1(05.03.2020) gençkurgu#1(07.03.2020) romantik#1(16.05.2020) romantizm#1(28.05.2020) komik#1(30.05.2020) dostluk#1(25.06.2020) komedi#1 (05.12.2020) Başlama Tarihi: 16 Mayıs 2019💫 Bitirme Tarihi: 8 Eylül 2019💫 Kapak| missisbhikayeleri

Yalnızlık...Yalnızım ben.Hep yalnızımdır zaten.Sende yalnızsındır aslında ne kadar inkar etsende öylesindir kimsesiz bir ucube.En azından ben kendimi öyle avutuyorum.Bende başka ucubelerde var kimsesiz annesi babası tarafından sevilmemiş bir yetimhaneye terk edilmiş.Sırf farklı diye...Ben siz sıradan insanların değimiyle bir hokkobazım...O küçük beyinlerinizde beni hokkobaz olarak görüyor olabilirsiniz ama bana göre sizi birkaç asa hareketim ile yerlebir edecek yaşıtları arasındaki en güçlü cadıyım.Belki beni tanımıyorsunuzdur ama artık çok geç artık beni tanımak zorundasınız.Ben HERMİONE JEAN GRANGER...

"İki yaşam çizgisinin ortasında kalan genç bir kız" Kendisini ait hissetmediği bir hayatın içinde bir yaprak gibi savuran 16 yaşında Simya'nın varoluş hikayesi. Simya açıklayamadığı şeyler yapan hayvanlarla konuşabilen, dokunmadan eşyaları hareket ettirebilen bir kızdır. Ailesinin ölümünden sonra kendisinden pek de haz etmeyen üvey halası ve eniştesiyle yaşamaya başlar. Halasının kötü davranışları ve okulundaki zorba çocukların yaptıkları onu yalnızlığa iterken içten içe bu dünyaya ait olmadığını düşünür. Okulda yaşadığı bir olay sonucu sinir krizi geçirirken devirdiği kitaplık onun yeni hayatının yolunu çizecektir. Daha önce görmediği güzellikte olan büyük mavi kitabı açtığında artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. Gözyaşlarıyla açtığı kitap bambaşka bir dünyaya açılan bir kapıdır. Büyülü Dünya... Ilk defa aşık olacak, güçlü arkadaşlıklar edinecek ve büyü okulunda cadılık eğitimi alacaktır. "Kim olmak istediğini ve nereye ait olmak seçebilirsin." FANTASTİK İÇİNDE #1 (30.05.2020) 1 M okunma 💕 (20.04.2021) BAŞLANGIÇ 09.06.2017 DÜZENLENMİŞ HALİYLE BİTİŞ 08.12.2017

İçerisi karanlıktı. Sadece belli belirsiz bedenleri görebiliyordu. Arkası kendisine dönük biri sandalyede oturuyordu. Sandalyeye yaklaştı, yaklaştı, yaklaştı... Ellerini sandalye kollarına yaslayıp öne doğru eğildiğinde aklını başından alan koku genzine doldu. Eli ateşe değmiş gibi geri çekildi. Hızla etrafına bakındı. "Işıkları açın!" "Abi mahzendeyiz." "Siktirme lan mahzenini! Işık bul şuraya!" Yaklaşık on tane adamın sağa sola koşturma sesleri kulağına dolarken yumruk yaptığı elini alnına vuruyordu. Sonunda içeri giren adamlar ellerindeki sanayi tipi feneri içeri soktular. Oda birden bire aydınlandı. Fırat derin bir nefes alıp sandalyenin önüne dolaştı. Sandalyede oturan kızı gördüğü an kalbi atmayı bıraktı. Baygındı, karamel rengi saçları sandalyeden aşağı sarkıyordu. Öfkeden delirdiğini hissetti. Hele ki, dudağının kenarında kurumuş olan kanı fark edince kan beynine sıçradı. "Ezgi!" diye hırladı dişlerinin arasından. Gözlerini kızın üzerinden ayırmadan dişlerini sinirden sıkmaya devam ederek sordu. "Kim getirdi onu?" Çetin, göğsü kabararak öne çıktı. "Ben getirdim abi." Fırat bu kez kızın yüzünü işaret etti. "Bunu da sen mi yaptın?" "Rahat durmadı abi, ne yapayım? Yani bayıltmak için-" Ancak cümlesi yüzüne inen yumrukla birlikte yarıda kaldı. "Dokunma demedim mi lan!" İçindeki tüm nefreti, öfkeyi ve binlerce tarifsiz duyguyu atmak için defalarca yumrukladı adamı. "Dokunma dedim! Dokunma! Dokunma!" Her dokunma deyişinde bir yumruk atıyordu. Adam bayılınca bile durmadı. İlk yayım tarihi- 05/09/2018

Asansörden indiğimde yönetim katının da bomboş olduğunu görünce iyice huzursuz hissettim. Ama buradan sonra dönemezdim. Bülent Bey'in odasının önüne geldiğimde hafifçe kapıyı tıklatarak cevap bile beklemeden merakla içeri girdim. Bu gizemin sebebini gafil avlamak isterken, gördüğüm manzarayla gafil avlanan ben oldum. Öylece dondum, kaldım. Daha önce benzerini hiç görmediğim beyaza yakın sarı saçlara sahip çok ama çok güzel bir kız vardı. Bebek kadar masum ve bir o kadar da korkak.. Beni görünce birden ayağa fırladı ve o kocaman yeşil gözlerini açarak bana baktı. Çok sade dümdüz bir elbise giyinmiş olsa da hayatımda gördüğüm en güzel ve seksi kadındı. O güzel gözlerinde ise tarifi imkansız bir dehşet vardı.