Mevcut düzende sığınacağımız tek yer, çalacağımız tek kapı psikoloji merkezli zihnimizdir. Bilek bükülür, güç en dibi görür, sabır tükenir. Psikoloji ise her daim egemenliğini ilan eden o kesimde var olur. İsmim Baran Sancaktar. Her gün baktığım aynada beni karşılayan, bir çivi ucu gibi sivri çene hatlarına sahip, kemikli yanaklarını tülden bir katmanla saran ve yaraların hakimiyeti altına alınan teniyle, bakışlarına ceset görmemesine rağmen onlarca ceset sığdıran bu adam hakkında bildiğim tek bilgi, adı ve soyadından ibaret. Baran Sancaktar ben, hapsedildiği dört duvarın nerede olduğunu bilmeden, beyninde bir kent yaratıp o kentte yaşamaya başlayan o adam benim. O kentte vatandaş da benim, yasalar ve haklar da. O kentin zemini de benim, zirvesi de. O kentin esiri benim, prangalarım ise zihnimden ibaret.

.

Ben Didem Uluöz; Bu yaşıma kadar verdiğim her savaşta galibiyet almıştım. Düşe kalka yürüdüğüm geleceğim, boşluklarla dolu bir geçmişim vardı. Peki geçmişime karşı vereceğim savaşın kazanını kim olacaktı?