Gerard way and Frank Iero have always passed each other in the hallway but never spoke a word to one another. They are both alike in many ways. Both loners who feel like they don't quite belong. Frank mostly spends his days depressed and alone. The occasional hurtful remarks from his fellow classmates and father wearing him down. Frank's family issues seem to swallow him hole which is mainly why he feels like throwing in the towel... permanently. Gerard lives to protect those he cares about. Though, he has a bit of an edgy attitude most people learn to respect. There's more to Gerard than what the outside shows. His brother Mikey and best friend Ray know glimpses of how he really feels, and how complications from the past really fuck with his behavior. But, their differences don't keep them apart considering these strangers are forced into each other's lives when Gerard finds Frank attempting to commit suicide. Can Gerard help Frank without revealing his own problems and emotions or will they become too much to bare? *Trigger warning *Still editing mistakes( I'm fully aware my grammar sucks) *also warning this is terribly written. I wrote this when I was 13 and finished when I was like 15. Now I'm editing as much as I can to make it less embarrassing. Sequel "Never look up" both fanfics make me cringe tbh

A co gdyby pewnego letniego wieczoru, o godzinie 21:37, twój idol zapukał do drzwi twojego domu, w idealnym jak zwykle, białym stroju z swoim jak zwykle pięknym uśmiechem? A co gdyby wyznał ci że chętnie wyskoczyłby z tobą na kremówki?

[one shot + full story now in development] Being an 18 year old high school senior is hard. It's even worse when you're Frank Iero, immutable punk kid feared by at least three quarters of the student body, persecuted by teachers and downtrodden by anyone brave enough. To top it off, too socially moronic to be able to convince anyone he's not as bad as he seems. Other than Lynsey, his best and only friend, Frank has no one. Until Gerard shows up. Trust me, Pencey Preparatory School is not ready for the hurricane of horror he brings with him.

Zbiór trzynastu krótkich, raczej niepowiązanych ze sobą tekstów, które nie zaliczają się ani do drabble, ani do prawomocnych oneshotów. Duża dawka ironii, symbolizmu i dziwactwa. Satyry. Interpretacja dowolna. Mimo wszystko nie brałabym tego za bardzo serio. Raczej z przymrużeniem oka. [ "Memento mori!" ] (2018)

Historię kojarzysz tylko z tymi dwiema godzinami tygodniowo w szkole z wyłysiałym kolesiem zanudzającym przy tablicy, ale chciałbyś to zmienić? A może ciekawiły cię fakty, o których w podręczniku nie znajdziesz ani słówka? To książka dla ciebie! Fakty, ciekawostki i anegdoty. Zagnij swojego nauczyciela historii. Niektóre mogą was naprawdę zaskoczyć. A jeśli znasz jeszcze jakieś? Zostaw komentarz. Enjoy!

just some pictures that totally prove frerard was real, we all shipped it don't deny it yolo my frendz [frerard was real and you all know it and shipped it]

Szkoła dla artystycznie uzdolnionych ogłosiła nabór. Rodzice zaczęli zapisywać swoje nawet nieuzdolnione dzieci, po to, by po prostu uczyły się w prestiżowej placówce. Pewien chłopiec, wiecznie zamknięty w pokoju i wiecznie grający tylko na swoim fortepianie, także został tam zapisany. Fakt - jego rodzina za nim nie przepadała, wręcz gnębiono go nawet w domu. Jednak jego talent (wspaniale ukryty, dopóki nie podasz mu instrumentu, niczego się nie domyślisz), zauważony przez matkę, przyczynił się do wysłania go do szkoły z internatem. Czy chłopak, wraz z nowozdobytymi przyjaciółmi da radę udowodnić, iż jednak jest cokolwiek wart? ||uwaga, w tej książce wszyscy artyści są w mniej więcej tym samym wieku; książka dzieje się w XXI wieku; związki homoseksualne; nieregularne aktualizacje||