*

ben size alışamam.

A quiet afternoon is infinitely more interesting when you add a young man who claims to be a time-traveler, a half-completed shopping list, and an unhealthy amount of sarcasm. {Written 2014}

She was invincible and unfixable. She was the woman you'd been warned about since you could walk. She was the smile that robbed a million dollars, and twice as many hearts. {Written 2013.}

Bir kız düşünün. Onu yaşıtlarından ayıran tek özelliği farkındalığının yüksek olması. Bu farkındalığın ona hissettirdiklerini tahmin edin bir de. Düşünceleriniz arasına, bu kızın kışları sürekli yağmur yağan bir şehirde yaşadığını da ekleyin. Şimdi de genç kızın, her öğle arası, kimsenin olmadığı okulun kamelyasında kulağında kulaklıkları ile kitap okuduğunu düşleyin. Düşlediniz mi? O zaman bir çocuk düşünün tam da şu an. Bu kıza, onu duymadığını bile bile sürekli bir şeyler anlatan bi' yabancı... Tuhaf çocuk... Peki, bir gün bu kızın kulaklığı bozulur da kız yabancının anlattıklarını duyarsa ne olur? Bu hikâyede ben varım, sen varsın, o var. Biz var mıyız, siz var mısınız ya da onlar var mı, bilmem. Tek bildiğim yalnızız. Tekiliz. Tekiz. Farklıyız.

Elimizde bir güç olsaydı ve bu güç bize geçmiși değiștirme fırsatını sunsaydı, neleri değiștirirdik? Bir ipe bağlı olan umudun kendi ellerinle kestiğin ipine tekrar sağlam bir düğüm atabilmek için? Yürümeye mecbur kaldığın o yolda adımlarını geriye sarabilmek ve yeniden başlayabilmek için? Onun elinde böyle bir güç yoktu ama bu gücü sağlayabilecek bir adam vardı.

Aslında bu çocuğun çok iyi bir oyun arkadaşı olacağını ve benimle çok güzel oyun oynayacağını bilmiyordum. Tabii yıllar içinde benim ilk ve tek aşkım olacağını da.

Huysuz ve yalnız bir adam. Münasebetsiz ve geveze bir komşu. Ve ikisini bir araya getiren sürprizlerle dolu bir akşam. "Hayatta öğrendiğim her şeyi üç kelime ile özetleyebilirim. Hayat devam ediyor." -Robert Frost Pişmanlıklarla, ikinci şanslarla ve kayıp kedilerle ilgili kısacık bir hikaye. Söyleyemediklerinden pişmanlık duyanlara, ikinci şanslara inanlara ve kedisini kaybedip gecenin bir vakti onu aramaya çıkanlara ithaf edilmiştir. Keyifli okumalar! Kapakta kullanılan çizim Pascal Campion'a aittir. Illustration Credit: Pascal Campion

•tek bölümlük Ümitsiz Tanrılar ve biçare sanrılar. Bir de uçurtmalar. Gökkuşağına doğru uçuyorlar.

•texting, tamamlandı korkularım var kaygılarım var, biliyorum sana göre mühim değil