Hiç dile getirilmemiş bir sevda. Konuşmadan sevmek , uzaktan gözlerinle sevdanı anlatmak işte buydu bizim hikayemiz. Gitmeden önce bana sevgiyle ışıldayan gözler , şimdi kızgınlıkla bakıyordu. Gelişimi , yıllar sonra geri dönüşümü sorgular gibiydi. İçinde yıllardır biriken sorular olduğunu görmemek imkansızdı. Saf öfkeyle beklemediğim bir anda bağırmaya başladı. "Neden , neden döndün. Neden şimdi tam senden umudumu kesmişken , yeni bir hayat kurmuşken döndün. Ben bekledim yemin ederim tam 9 yıl umutla geleceğin günü bekledim. Senden umudu kestiğim anda , herşeyi yoluna koymuşken çıkıp geldin" dedi arkasını dönmesi yüzümü görmek istememesindenmiydi. Daha sakin kelimelerle "dön geldiğin yere , yıllardır olduğun yere dön. Bir dahada karşıma çıkma" dedi. Yaklaşmak için hamle yaptığımda geri çekildi. "Benim senden başka gidecek yerim yok ki. Benim senden başka kimsem kalmadı. Bir tek , bir tek sen kaldın" dedim çaresizce. "Bende yokum. Geleceğin en son yer bile olmamalıydım. Git , unut , yıllardır yaptığını yap" dedi. Denizin dalgaları kayaları dövüyordu. Martıların sesleri ve deniz bir bütün olmuştu. sessiz bir çığlık koyverdim dudaklarımdan. Sadece çaresizlerin duyabileceği , kalbi yanık olanların anlayacağı feryad. "Gidemem. Sana gelmem hataydı. Yinede gidemem. Ama sen yokmuşsun gibi davranırım. Karşına çıkmamak için elimden geleni yaparım. Ama buradan gitmem imkansız " dedim acıyla yutkundum. Boğazımı yakan acı , kalbime saplanan hançer , elimi kolumu bağlayan yeşil hareler. Soruyorum size yıllar sonra sevdiğiniz adamın nişan günü dönmek nasıl bir talihtir. Yada dönmek için o günü bulmanız. Giden mi suçlu kalan mı. Sevip bekleyen mi yoksa umudunu yitirip yoluna devam edenmi. Suçlu biz değildik. Bizi ayıran insanlar , yollar , okyanuslar ve ayrılık treniydi...

" Yollarımız ayrıldı Yağız ağa.Bu hikaye burda bitti.Evlenirken verdiğin her bir sözü tuttun.Sözünün eri adammışsın doğrusu. Bu gönülde sana ait ne varsa aldın benden.Sana sevdalı olarak girdiğim bu konaktan , içimdeki seni bitirmiş olarak çıkıyorum.Eserinle gurur duy." Gitmeliydi Yaren.Arkasına bile bakmadan.Yerde oturmuş perişan haldeki Yağıza baktı.Bir zamanlar uğruna canını bile verebilecek olduğu sevdasına.Nasılda hüzünle bakıyordu kömür gözlüsü.Yaren son kez baktı kocasına, eline valizini aldı , kapının kolunu tuttu ama açamadı.Yağız kapıya dayanmış açmasına engel olmaya çalışıyordu. "Bilirim çok kırdım kalbini.Bilirim kal desem, gitme desem ,affet desem faydasız.Yarenim, yarim kalbimin diğer yarısı gideceksen eğer gideceksen sağ bırakma beni , eğer gideceksen sensiz bırakacaksan beni öldürde git."

"Işıklar sana evinin yolunu gösterecek..." 3391 Kilometre ile başlayan seri Sıfır Kilometre ile devam ediyor! Kilometrelerce öteden birbirini tanımak, sevmek hatta aşık olmak kolaydı... Peki tüm bunlar yan yanayken de kolay olacak mıydı?

Bahar ŞEN & Tuğrul Akif TANDOĞAN & Nil ZEYBEK İKİ KADIN BİR ADAM &&& " Tuğrul? " Gözlerimi, sevdiğim adamın kolundaki sarışın kadına çevirdim. Eğreti bir gülümseme sundum. İçimin yangınını göstermek mi? Asla! Tuğrul'un bedenimde gezinen kahvelerini fark etsem de bir kez olsun dönüp bakmadım ona. Kollarındaki kadının huysuzlanması Tuğrul'un sessiz kaldığı her vakit büyüyordu. " Sevgilim, bizi tanıştırmayacak mısın?" &&& 29.10.20 * Her şey düzene girdiğinde başlayacağım bir hikayedir kendileri... Birden ilham geldiği için yazmadan edemedim. *Merak edenler için söylemek isterim ki diğer hikayemi bitirip öyle başlayacağım bu hikayeye. * O yüzden, o hikaye bitmeden yeni hikaye de nereden çıktı demeyin. * Hikayenin alt yapısı belli olsun diye paylaşıyorum.