I thought time would pass me by and let this be off the charts. I really thought that becoming who am I today, matters what would I be for tomorrow. But I know that fate lies and so does my life. Nasanay ako sa mga bagay na nasa aking harapan. Nasanay ako sa mga taong lagi kong masasandalan. Ngunit nagdaan ang ilang pagkakataon, ba't ito ay naglaho? Mga pagkakamali ko'y gusto kong itama. Mga bagay na gusto ko pang makuha. Mga taong gusto ko pa ring makasama. Kahit na ang kapalit nito'y walang hanggang pagdadalamhati. "Hindi kita minahal, Rei. Ano pa ba ang dapat kong gawin upang maniwala ka?" My sobs are louder than the rain, yet my feelings aren't cold as the pain. "Mahalin mo 'ko ulit gaya ng dati. Kahit man lang sa ilusyon ko'y may sukli ako diyan sa pagmamahal mo." He's never been my strength nor my likes. Neither my light through the dark. But he's my mistake. My favorite mistake that I would risk.

"Random stories, shares the same feeling."

Hindi alintana ang oras kung kailan ang huling katagang binitawan niya at ang mga pangakong tila ba'y napako. Hinintay ni Cristina Lopes na dumating ang kanyang minamahal kahit lumipas man ito ng ilang taon ngunit binali niya lamang ang kanyang mga salita. Sa hindi inaasahang pagkakataon ay pinaglaruan silang muli ng tadhana at umibig siya kay Julio. Bumalik si Crisostomo Cruz sa kanilang bayan matapos ang ilang taong pag-aaral ng medisina at sinagip niya ito mula sa pagkalunod ng kanyang sariling luha. Sasabihin pa ba niya ang mga katagang "Paalam" kung nandiyan na ang kanyang minamahal? O paulit-ulit pa ba rin itong sasaktan ang babasagin niyang puso?