Hepimizin kendimize ait küçük bir dünyası var, hepimizin o küçük dünyasında bazı küçük kara bulutları da var. İşte ben o aslında küçük olan, ama zamanı geldiğinde dünyamızı kapkara bir topa dönüştüren o bulutlardan, yani psikolojik hastalıklarımızdan bahsedip, araştırma ve bilgilerimi bir kitaba dönüştürüyorum.

Psikolojik hastalıklar kitabının devamıdır.

Psikolojik Hastalıkları bulunmaktadır. Kurgu olmayan da ilk #41 içine girdi

Sadece okumaya devam et...

"Neden öyle bakıyorsun bana?" kuruyan dudakları o kadar güzeldi ki, düşünmemek istedi gerisini. "Nasıl bakıyorum?" dedi genç adam bakışlarını başka yöne çekmeye çalışarak. "Kaybolmuş gibi." dedi. Tekrar başını ona çevirdi. Uzunca yüzüne baktı, ay ışığında parlayan yüzüne. Gözlerine, olur olmaz dalan gözlerine. Burnuna ve onun altında kurumuş, kıvrımlı kırmızı dudaklarına. "Uyusana sen artık, bu gece burdayız madem." dedi konuyu değiştirdiğine hem mutlu hem pişman şekilde. Genç adam geçirdikleri geceyi düşündü. Onun gibi bir adam, bu tarz şeyler yapmazdı. Kendini bile şaşırtmıştı, eski sevgilileri bu halini görseydi, kesin dalga geçerlerdi. Kestiremedi, yanında uyuyan kıza baktı. Belki kıskanırlardı bile. Yıldızları saymaya başladığında, gövdesine sımsıkı sarılan bir kol her şeyi böldü. Güzel kız, kendi kendine bir şeyler mırıldanırken genç adamın ağzından o sihirli kelimeler döküldü. "Kalbimde, ayak izlerin..." Onun hayatı sıradandı, her sabah annesinin kızarttığı ekmek kokusuyla uyanır, babasının sesiyle sofraya çağrılırdı. Pariste bir gece. Yaşanan olaylar. Yabancı bir adam. Alya tanımadığı o adama güvenirse, hayatı ne kadar değişir? Alya ve Akın'ın hikayesi. Kalbi kırılmış, yaralı, güzel bir kız. Egoist, bencil, çapkın ve yakışıklı bir erkek. Bu onların hikayesi. Yanlış zamanda, doğru yerde yaşanan bir aşk.

Tesadüflerin kadere dönüşme hikayesi.. An gelir Yağmurda ıslanmaktan nefret edersin ama onunlayken eğlenceli hale gelir An gelir Sessizliğini onun huzurlu sesi bozar ve bitmeyen bir muhabbet başlar An gelir Üzüntünüz onunla buruk bir sevince dönüşür An gelir Yalnız sokaklar onun kokusu ile dolar An gelir Karanlığın ağırlığı onunla aydınlanır An gelir Sevgiyi ,aşkı onda tanırsın An gelir Sadece bir gülüşü sana dünyaları verir An gelir İşte aradığım huzur dersin Şiir @Beyzanur82'e aittir..

"Bir insanın kalbi, sırf sen istiyorsun diye elde edebileceğin bir şey değildir." dedim. Döndü ve sırıttı. "İnsan kendi kalbine laf geçiremez ki, başka birinin kalbine geçirsin. Haklısın galiba. Ben bugün gitmesi için birine izin vermenin de aşka dahil olduğunu anladım. Git." dedi. Adımlarım neden bu kadar isteksiz? Gitmek istiyor muyum? Geri döndüm hızlıca ve boynuna sarıldım. "Aptal! Sana bunu söylemekten bıktım." dedim. Yağmur yağıyordu. Şemsiyeyi yere attım. "Nerden çıktın sen!" başımı kaldırdığımda gülümsüyordu. Dudakları ilk kez bu kadar nazikti, öperken geri çekildi. "Seni seviyorum koca göz."

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!