Sayfamda yer alan "LUBO - Siyah Kitap" adlı kitap serisine ait taslakları, hikayeden çıkardığım kısımları ve eklemeyi düşündüğüm konuların birçoğunu buraya yazıyorum. Görüşlerinizi ve "hikayeye eklenmesini istediğiniz fikirleri" yorum kısmından yazabilirsiniz.

Nereden geldiği belirsiz bir büyücü geldiği yeri incelediği sırada insanların cihazlarla kontrol edildiği ve bunu önleyecek yegane şeyin kitap okumak olduğu tanısını koyuyor. Fabrikaya yağmurdan kaçmak için girdiği sırada aklına bir fikir geliyor ve "kitaplar onlara yol gösterecektir" diyerek üretim makinalarına büyü yapıyor. Lubo başta olmak üzere beraberinde onlarca canlı kitap yapılıyor ve Lubo büyücünün kendi isteğiyle "halk" olarak gördüğü kitapların lideri oluyor. Kitap satışları arttığı bir sırada işçiler üretimi hızlandırıyor ve bu yüzden fazla ısınan mürekkep makinası bozuluyor, mürekkepler yapım aşamasında olan kitaplara bulaşıyor. Hikayenin ana karakterlerinden biri olan Siyah Kitap mürekkep bulaşan kitaplardan birisi. Hayatının her zaman hata olduğunu ve sadece işkenceye maruz kalmak için yaşadığını düşünüyor. Yanındaki diğer kitaplar atılırken hayatta kalan tek kitap olduğu için de psikolojik bir bozukluk yaşıyor. Yan karakterler onun bu düşüncelerini değiştirmek için uğraşsa da Siyah Kitap kısa bir süreliğine yaşananları kabulleniyor ama sonra tekrardan eski depresif haline geri dönüyordu. Bu konuda ona en çok yardımcı olan kişi Stella, kitaplara yardım etmeyi kendisine görev edinmiş lakin kitapların pek mühim sorunları olmadığı için hiçbir zaman önemli bir görev olarak görülmemişti. Siyah Kitap Stella'nın kendisini kanıtlaması için paha biçilemez bir değere sahipti. Başardığı zamanlar oldu ama Siyah Kitab'ın psikolojik sorununu kökünden çözmeye yetmedi. Bu kitap Siyah Kitab'ı ve halkın, insanların günlük hayatlarında yaşayabileceği sorunlarını ele alıyor. Lubo ve Siyah Kitap iki ana karakter ve Oven'la beraber yazarın kişiliklerini temsil ediyor. Oven'ın evciliğe olan tutkusu dışında ಠ⁠ω⁠ಠ

Evet bayım kuşları severim Ve siz benim gökyüzümsünüz... Cemal Süreya

"Bitiş noktasındayız belki lakin bu nokta bizim başka yoldaki başlangıcımız." | Seri 3 kitaptan oluşmaktadır. Serinin son kitabıdır. |

İzlerimiz, bunlar bizim kaderimiz ve bizi bırakmayan tek şey kaderlerimizdir. Biz izimizden ibaret değiliz ama izimiz bizden ibaret. Kendimizi buna adadık. Gelecekler, az kaldı... - "Bir karanfil, işte siz oydunuz..." - 07.19 savaş kategorisi #10 Kapak tasarımı: @kairosay

"Hoşgeldin , Adalet." Gülümseyerek başımı salladım. "Hoşbuldum , Yiğit abi." Kapıyı sıkıca tutarken cevap verdi. "Aaa. Adalet konuşmuştuk seninle. Bana abi demeyi bırak." Yutkundum. Onun rahat tavırları beni rahatsız ediyordu. Konuyu dağıtmak için yüzüne bakmadan; "Melis içeride mi ? Onunla işimiz vardı." Hafif sırıtarak konuşmaya başladı. "İçeride hazırlanıyor. Gel sen de içeride bekle." İçeriye girmemeliyim. Melis'i dışarıda beklemem daha doğru. O çok rahat davranıyor. "Gerek yok. Ben burada beklerim." Kollarını esnetirken suratındaki sırıtması durmamıştı. "Sen bilirsin ama eğer dışarıda bekleyeceksen kapıyı kapatacağım. Haberin olsun." Başımı iki yana salladım. "Sorun değil. Melis'e söyler misin ? Hızlı olsun. Evden aradım , cevap vermedi." Elini iki yana açarak kapıyı araladı. "Ben Melis'le falan uğraşamam. İçeriye gir , kendin söyle. İkiniz de umrumda değilsiniz." Derin bir of çektim. Hâlâ suratıma bakmaya devam ediyordu. Hissediyordum. Kapıyı biraz daha açarak devam etti. "Gir işte içeriye. Naz yapma. Ne söyleyeceksen söyle , sonra istemezsen çıkarsın." Biraz suratına baktım. Dudağımı ısırdıktan sonra başımı salladım. İçeriye geçerek ayakkabılarımı çıkarttım. Melis'in odasına doğru giderken Yiğit abinin kapıyı kapattığını fark ettim. Kapıyı kapattıktan sonra kilit sesini duymak duraksamama neden oldu. İçerideki korkutucu sessizlikten evde ikimizin yalnız olduğunuğunu anlamış oldum. Korkum artmaya devam ediyordu. Bu eve hiç girmemeliydim. HAYATTA KALABİLMEK İÇİN SESSİZ KALMAK ZORUNDA BIRAKILAN TÜM KADINLARA... BAŞLAMA TARİHİ : 21.07.2021

Adını bilmediğim bir kitabın içinde sıkışıp kalmış bir karakterim. Soğuğun iliklerime işleyen mühürü, kan kusan bedenimde zimmetlenirken; acının tonları bu kitapta resmedilir. Kaderin, acıyı harmanlaya harmanlaya ördüğü bir ağ. Kan davası ile yolları birleşen iki kalp ve birlikte çıktıkları zorlu bir serüven. Bolca acı ve ihtiras. Ve bir parça umut. ** Bu kitapta olan hiç bir şey kolay kolay unutulmaz ve hiç hir intikam asla yarım kalmazdı. Bu kitapta sıradanlığa yer yoktur. Alışılagelmiş düzenin bozulduğu kitaba hoşgeldiniz. Müptela'ca.. 01.07.2016

O gün sadece dikkatimi çeken o oyuncağı almak istemiştim. Başıma bunların gelebileceğini kim bilebilirdi ki? [KİTABIMIN BENZERİNİN YAPILMASINI ASLA İSTEMİYORUM. GÖRÜRSENİZ EĞER LÜTFEN ŞİKAYET EDİN. ÇÜNKÜ BEN KİMSEYE BU KONUDA İZİN VERMEDİM] Başlangıç: 11/05/2022 Bitiş: 09/01/2023 {Kitap final yaptığında okunma sayısı: 76k} 28/12/2022 ♕︎vampir #1 30/12/2022 ♕︎gizem #1 01/01/2023 ♕︎korku #1 01/01/2023 ♕︎şiir #1 14/01/2023 ♕︎bilim kurgu #1 14/01/2023 ♕︎kurt adam #1 14/01/2023 ♕︎paranormal #1 19/01/2023 ♕︎gerilim #1

Bir kitap yazdığını düşün. İçindeki krallık; entrikası bol, kardeşlerin bile birbirine düşman olduğu, taht için birbirleriyle mücadele ettikleri bambaşka bir evrende. Her kitapta olduğu gibi bunda da bir baş karakter var elbette. Günü geldiğinde tahtı alıp tacı giyecek, yeni kral olacak bu prens için her şey yolunda. Peki ya kitabın kötü adamı olarak yazdığın başka bir prens, öleceği gün odanda belirir ve kaderini değiştirmen için seni kitabın içine çekerse? 🦋Tanıtım videoları ilk bölümde, medyadadır.

"Pençelerini çıkarmış bir Tilki. Aslanın karşısında ne kadar şansı olduğunu düşünüyor?" "Bir yerlerde birisi tam da senin verebileceklerini arıyor." ** "Çektiğim korkunç acı, yaşamdan geliyor. Benim erişebileceğim hiçbir durum yok. Kesin olan şu ki ben, uzun zamandır ölüyüm, çoktan intihar etmişim. İntihar ettirildim, demek istiyorum. Ölüme açlık duymuyorum, varlık olmaya açlık duyuyorum." "Antonin Artaud." Dedi kız ona bakarak. Yeşil gözler hayret karışımı bir ifadeyle ona döndü. ** İçine kapanık sadece müzikle ilgilenen bir kız, yeteneğini herkesten gizleyen soğuk ters bir erkek. Yeteneğin olduğu tarafta tehlike var.Tehlike çanları ikisi için de çalıyor. İkisi de kurban İkisi de müziğe sığınıyor. Bir harfin değiştirdiği adlara sahipler. Birbirlerinden oldukça uzak, uzak oldukları kadar yakınlar. ~ Bir kurbanın yoldaşı o kurbandan daha çok acı çeker. Friedrich Nietzsche