Bir ZeyKer masalı

Burda herşey ters. Kerem gölyazıdan geliyor. Yine biraz takıntılı bi tip. Zeynep okulun sahibinin kızı tam anlamıyla bad girl. Ve nefretle karşılaşıp yakınlaşıp birilerinin başına bela olmaya başlıyorlar. Yani tam bir BAŞBELASILAR

insan ne zaman ne yaşayacağını bilemez... onlarda bilmiyordu.

bir önceki hikayemin devamidir ilk başta annelerini kardes babalarini ayni zanneden ikili ve aralarindaki tutkulu aşk sonrasında gelişen olaylar hepsi bu hikayede

Sana hoşça kal diyemem Benimle kal da nasıl kalırsan kal Nasılsa sana İLTİMAS bitmez bende... Kerem ve Zeynep için her şey eskisi kadar kolay değil.

Zeynep:Kerem.. Sen.. Yaklaştı ve yüzümü avuçlarının arasına aldı. Kerem:Zeynep benim,Kerem.. Zeynep:Bana neden söylemedin?! Kerem'i ittim ve bağırmaya başladım. Kerem:Nasıl söyleyeceğimi bilmiyordum Zeynep.. Gözümden akan yaşları elimin tersiyle ittim. Zeynep:O kız.. O kız ben miydim? Kerem:E-evet.. Melis'in bahsettiği,Kerem'i herkese karşı kötü yapan kız bendim demek.. Zeynep:Melisle Barış.. Kerem:Seni Melis'e götürmemi ister misin? Kafamı hayır anlamında salladım.Keremle olmak istiyordum. Zeynep:Seninle olmak isterim Kerem kocaman gülümsedi ve bana sımsıkı sarıldı.Bu sefer bende ona sarıldım ve gözyaşlarımı serbest bıraktım.Kerem,omzunun ıslanmış olduğunu anlamış olmalı ki benden yavaşça ayrıldı ve gözyaşlarını sildi. Kerem:Sakın.. Sakın bir daha ağlama,ben yanındayken asla Gülümsedim.Kerem'in de gözleri dolmuştu.Arabanın kapısını açtı. Seni bir yere götüreceğim arabaya bindim Kerem de binip arabayı çalıştırdı.Yol boyunca hiç bir şey konuşmadık.Evet ilk defa Keremle konuşmadan bir yere gidiyorduk.Ben Kerem'i izliyordum o da arada bana bakıp gülümsüyordu.Boş bir depo olarak düşündüğüm bir yere gelmiştik.

Tesadüfen karşılaşan iki genç, tum zorluklara, tum engellere ragmen aşık olursa, herseye ragmen beraber olmayi becerebilirse daha ne isteyebilirlerki...zeykerin masalina hosgeldiniz... (Instagram sayfam (@zeyker_fanclub için yazdığım hayali bir ZeyKer hikayesi...ilk hikayem, umarım beğenirsiniz)

Hayalleri olmayan insan yoktur derler. Herkes hayaller kurar. Kimi insanın hayalleri bir günlüğün sayfaları arasına sıkışıp kalır, kimisinin hayalleri bir ağacın kovuğunda. Kimisinin hayalleri kayan bir yıldızla birlikte yok olur, kimisinin hayalleri ise gerçek olur. Hem de hiç beklemediği bir anda!