''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bulmak. Tüm yarışmacılar evlerini bulduğu an, kazanan belirlenmiş olacak. Öyleyse, sizi kaybetmemizi ister misiniz?

Ellerim hala kolyemdeydi. Bu kalp benim sarayımdı ve yanımda olduğu sürece ben her zaman iyi olacaktım. Zira kalbin sahibi bendim ve dört bir yanım onlarla çevriliydi. Kalp Muhafızlarıyla...

Yıllar sonra evden dışarıya çıkmış bir kız...

Hiç bilmediğiniz bir yerde, tanımadığınız varlıkların arasında bir şeytana bağlı olduğunuzu öğrenseniz, ne yapardınız? Üstelik tüm varlıkların soyu sizin elinizde olsa... Asıl soru, siz hiç bir şeytana sonunu bile bile aşık oldunuz mu? Onun ateşinde kül olacağınızı bildiğiniz halde... *********** "Savaş? İyi misin?" "Sadece yoruldum..." "Senin için yapabileceğim bir şey var mı?" "Sarıl... Sadece sarıl meleğim..." Ve şeytan içinden fısıldadı 'sev, sadece sev...' *********** Ve Şeytan, ilk kez ağladı o gece. Meleğine bakarken ki söylediği sözler, küçük odada yankılandı çaresizce. "Seni unutmak istemiyorum..." (KİTAP YASAL OLARAK KORUMA ALTINDADIR. KURGUSUNUN ÇALINMASI VEYA KOPYALANMASI YASAKTIR.) Melez#1 Koruyucular#1 Kurtadam#1 Şeytan#1 Fantastik#1 Vampir#2 Kurt#1 Genç kız edebiyatı#1 Aşk#1 Not= Hikayenin ilk bölümlerine bakarak yargılamayın sonradan güzelleşiyor. (Olaylar 10. Bölümde başlamaktadır.)

Romantik #1 Romantizm #2 ElvanSoydere; Bir kitapta okumuştum. Aşk, ikinin değil birin işidir. İki olunca aşk olmaz, aşk ikinin bir olmasıdır. ✔️✔️ ÖztanYamaner; Hangi kitapta okuduysan yanlış yazmışlar, aşk azaltmaz çoğaltır. ElvanSoydere; Neyi çoğaltır?✔️✔️ ÖztanYamaner; Sende ne varsa, her şeyi ElvanSoydere; Her şeyimi çoğlatmak ister misin?✔️✔️ . 12.08.2022 28.08.2022 04.03.2023 {TAMAMLANDI} ♥️ Gençkurgu #3 (030823) Romantik #1 (030823) Romantizm #2 (040823) Aşk #9 (030823) Acı #1 (070823) Macera #1 (151924) Edebiyat #1 (101124)

*devam edecektir.* Başlama tarihi: 08.01.2021. "Çaldığımız her kapı yüzümüze kapandığında, bizi içerde hapsedecek kapının kolunu tutmuşuz meğer." Birinden tamemen farklı 7 yabancının hikayesi... "Usta" lakaplı bir kişi kendi kuyusunu kazan arkadaşlarından öc almak ve servetini daha da artırmak için bir çete kurar, bu onun ilk çetesi değildi belki, ama kurduğu ilk hırsızlık çetesiydi... Çetenin üyeleriyse başta sadece her şeyi kısa sürelik bir serüven sanmıştılar, Usta'larına sadece hakkı olanı geri verecek, kendilerini de bu berbat hayattan kurtaracaklar. Ama her şey çok başkaydı. Usta, onları türlü-türlü çirkef işlerine alet etmeye başlayınca anlamıştılar gerçek oyunu. Usta onları kandırmış, yüzüstü bırakmıştı. Söylediği her sözün sadece bir yalan olduğunu öğrendiklerinde artık çok geçti. Usta, onları polise şikâyet etmekle tehdit etmişti. Tüm çete buna baş eğmiş sessiz kalırken, Lacivert kendine bir söz vermişti. "Hayatımızı cehenneme çeviren adama, cehennemi yaşatacağım." O her şeyi göze almıştı. Bir polisle iş birliği yapmayı bile. * Onların kendilerini kurtarmak için açtıkları bu savaşta, yanlarında mı yer alacaksınız? Yoksa kenardan izleyecek misiniz? *Hırsız olmayı biz seçmemiştik, hayat bize seçenek sunacak kadar merhametli değildi. Ama geleceği, değiştireceğiz.*

Bir valiz karışıklığı nelere yol açabilir? Trabzon

Bir sosyopatı iyileştirebilir misin doktor, yoksa o sosyopat seni de mi delirtir? • Gülce Ayoğlu - Barbaros Demirkan • 🔱 🔱 🔱 Acı içindeki sesiyle ellerini makinenin yanına vururken transa girmiş gibi "İstemiyorum, istemiyorum, istemiyorum. Çıkar beni! Çıkar!" diye bağırıyordu. Refleksle yumruk yaptığı ellerini tutup kendine zarar vermesini engellerken çıkması için hafifçe aşağı doğru kaymasına yardım ettim. "Barbaros! Barbaros sakin ol, iyisin. Çıkardık seni bak. Hadi bana bak." Hala beni fark etmemiş deli gibi titrerken alnından terler damlıyordu. "İstemiyorum, istemiyorum. Çıkar." diye sayıklamaya devam ederken ne yapacağımı bilemedim. Onun için hem endişelenip hem korkarken yanında olduğumu belli etmek için hafifçe elimin altındaki elini okşadım. Temasım biraz işe yaramış olacak ki varlığımı daha fazla belli edebilmek için biraz tedirginlikle de olsa ellerimi hafifçe sırtına doğru kaydırıp ona sarıldım. Kulağına doğru sakinleştirici olduğunu düşündüğüm bir sesle "Sakin ol Barbaros. İyisin, iyisin. Bak ben buradayım, çıkardık seni." Kollarımın arasında deli gibi titrerken sırtını yavaşça sıvazlıyordum. Sürekli tekrar eden telkinlerimle yavaş yavaş kendine gelirken bu kadar umursamaz ve güçlü duran dağ gibi adamı ne bu hale getirmişti, benim için yeni bir soru daha zihnimde yer ediyordu. 🔱 🔱 🔱 Cover by: MedGraphic (_moonnlightt_) Başlangıç Tarihi : 26 Ağustos 2020 #Sevgi'de 2. (05.04.2021) #Gizem'de 1. (02.01.2021) #Aksiyon'da 1. (31.12.2020) #Genel Kurgu'da 1. (17.12.2020) #Romantizm'de 3. (23.12.2020)

Doğrulup tekrar kameraya baktığımda ise bir süre konuşmamıştı. Beni izliyordu. Başını hafif yana eğmişti ve benimle dalga geçmeye devam ediyordu. "Şimdi..." dedi ve hareket edip öne doğru eğildi. Dirseklerini dizlerine koymuştu. Kasları tişörtünden dışarı fırlayacak kadar belirginleşmiş ve yine genç bir vücudu andırırcasına izlenim vermişti. "Otur." Dediğini yapıp tekrar koltuğa oturdum. Karşımda açmış olduğum bilgisayarımın kamerasında geniş ekran onu izlemekten başka bir şey yapamıyordum. "Dizlerini kır ve ayaklarını koltuğun üzerine koy!" Bütün bedenim gerginliği ile acımaya başlarken dediklerini yaptım. Bacaklarımı birbirine yapıştırıp ona bir ayrıntı vermek istemezken korktuğum şeyi söyledi. "Bacaklarını iki yanına aç!" Tırnaklarımı avuç içime yerleştirirken yanağımdan bir damla yavaşça süzüldü ama dediğine uyup iki yana açtım ve ona bunca senedir kendime bile sakladığım ayrıntıyı bütün açıklığıyla sundum. İç çamaşırımla olabilirdim ama şu anda bulunduğum durum kesinlikle olağan değildi. Bekledi. Arkasına yaslandı ve beni izledi. Nefes alış verişinden başka bir şey duyamıyordum. Normal alıyordu ve benden etkilenmediği barizdi. Ama istedikleri beni utandırmaktan başka amaç içermiyordu. "Şimdi..." Başını hafif yana yatırdı. Palyaço suratı o kadar korkunç ve gaddar duruyordu ki içten içe dudağımı ısırıp vereceği emri bekledim. "Sağ elini iç çamaşırının içerisine sok ve kendini okşamaya başla."