Değişik bir his. Kimsenin yaşamadığı bir gariplik var sanki.. Gözleri.. Adeta ''Elektrik Mavisini'' andırıyordu. Unutamıyordum. Korkuyordum. Üşüyordum. Çok..

"Hayatım boyunca ilk defa oturduğum yerde ayaklarımın yere değmediğini hissettim."

“Canım kızım, Seni kollarıma aldığım ilk anı bugün gibi hatırlıyorum. Minicik, sıcacık ve savunmasız, pamuk gibi.. Bembeyaz. Şirin. Beyaz kelebeğim, sen artık kanatlarını çırpmaya başlıyorsun. Hayatın zorlu, ama aynı zamanda güzel yolunda uçmaya hazırlanıyorsun. Umarım bu yolculukta kanatların hiç yorulmazlar, daima; sevgiye, umuda doğru hızla çırparlar. Yorulduğun anda benim kollarım yine seni sarmak için burada, daima kalbinde destek için hazır bekleyecek. Uç bebeğim, uç. Hayalindeki tüm o güzel şeylere. Seni seviyorum. Anne yüreğiyle, Lucinda” Kağıdı, göz yaşlarımın üzerine damlasına izin vermeden düzgünce kapattım. Yoruldum anne. Lütfen, lütfen bana bir yol göster. Bu kadar acıtacağını bilemezdim. Onsuzluğun, yaşam sebebim olan nefeslerim kadar hayati önem taşıyacağını bilemezdim. Yanımdayken bile güçlü sevgisiyle kalbim titrerken, o olmadan yaşama tutunmayı nasıl başaracağımı bilmiyorum. Derinliklerine dalarken huzuru tattığım o mavi gözlerine bakmadan nasıl devam edeceğim? Dalga geçmeye bile kıyamadığım o çakma sarı saçlarıyla oynayamadan nasıl mutlu olacağım? Gülümsediğinde içimde uçuşan kelebekleri, o olmadan nasıl dirilteceğim? Annesi tam da ona en çok ihtiyacı olan yaşında ölmüş olan Anabelle’in, annesi yanında olmadan hayatına devam etme mücadelesi onu zorlayacak olsa da Anabelle’in pes etmeye niyeti yoktur. Yalnızlığıyla baş başa kalmış dünyasında sevgisini tereddütsüzce verdiği Niall, onun şu ana kadar aşık olduğu tek erkekti. Niall’a olan aşkını; onu her zaman çok mutlu edecek sonsuzluk tılsımlarıyla süslenmiş sihirli bir güç, olarak tanımlıyordu. Ama yine de uğursuzluklar peşlerini bırakmayacak gibiydi.

Deli gibi aşık olduğu 'Sarı Teletabi'sini hatırlayamayan 'Deniz Kızı'na bir söz verdi Niall... "Tüm anılarımızı canlandıracağız. Hemde senin anı defterin sayesinde... Sen hatırlayana kadar..."

Dudağına kısa soluklu bir öpücük bırakarak "Ama ben seni yeniden sevmeyi seviyorum." dedim. "Bende, seni yeniden sevmeyi seviyorum. Seninle ilgili her şeyi seviyorum." dedi ve tekrar dudaklarıma yöneldi.

Annesi ve babası ayrılmış iki kişi. Birinin annesi, diğerinin babası birbirlerine aşık oldular. Onlar üvey kardeş olsalar da, hiçbir zaman birbirlerini öyle görmediler. Herkes onlara kardeş dese de onlar bunu umursamadılar. Çünkü onlar birbirlerine aşık olmuşlardı.

Tam hayatında dönüm noktasının kalmadığı umarken Niall, aslında büyük bir kasırganın ortasındadır. Hatırladığı küçük sayılabilecek bir anı, onu koskoca bir arayışın içine sürükler. Ve bu sürüklenişte onu ayağa kaldıracak kişi aslında onu daha çok yerden yere çarpacak kişidir. Ama tüm düşüşlere rağmen yerden kalktığında yanında kim olacak? Unutmak, onun için sadece bir eylemdi, hatırlamak ise hayatını değiştirecek kocaman bir devrim.