Xocalı

Erməni soyqirimi

Suraye Wattys 2020 Tarihi Kurgu Kategorisi kazananı. "Suraye" tarihi olayların yer aldığı sürükleyici bir hikaye. Azerbaycan halkının Sovyet döneminde yaşadıklarının akıcı bir dille anlatıldığı bu kitap okuyucunun dönemle ve halkın yaşamıyla yakından tanışmasına yardımcı oluyor. Bir kurşunun değiştirdiği hayatlar. Sonbahar yaprakları, hani o rüzgarda sallanırken çıkardıkları sesler var ya ne kadar şen olsa da hüzün verir insana, biliyorlar aslında o rüzgarın onları o tahtından edeceğini. Gülerek veda ederler tahtlarına. Ailenin de- karının da, kocanın da oturduğu bir tahtı var, rüzgar esmeyegörsün, birisini değil her ikisini tahtından eder, ne kadar direnirler dirensinler, kış gelmemiş tahtlarını kaybederler. Ezilirler ayaklar altında...

Ceyda nasıl bir işin içine düştüğüne anlam veremiyordu. Kendi kendine konuşmaya başladı. "Kendin ettin kendin buldun Ceyda evlendin de ne bok oldu rahatmısın şimdi" "Ne rahatlaması kızııımmm bütün hayallerim hedeflerim piç olduu" "Yaa bak işte insanın kendisine yaptığı kötülüğü el yapmaz yazık be! yazık!" "Ne yapalım Ceyda düzelticez bu durumu da" "Her şeyi düzeltirsin de Ceyda çocuğunu kaybettin sen onu nasıl atlatacaksın be kızım! Biliyorum için alev alev, biliyorum kimseye anlatamıyorsun, biliyorum kabuslar görüyorsun ben hepsini biliyorum ceyda!" "Her şeyi de bilmeyiver sende sus artık kafamın içinde dır dır dır yeter." İç sesi de sustu Ceyda'nın göz yaşları da durdu.

Yaşatmak... Bazı insanlar, bazı insanları yaşatmak için doğarlar. Kendileri için değil başkası için yaşarlar. Her gün belki de yüzlerce insanın acısına bir nebze de olsa merhem olabilmek için saatlerce ayakta, uykusuz bir halde oradan oraya koşturup dururlar. Yaşatmak için. Bir nefesin daha son bulmaması, bir bedenin daha kara toprağın altına girmemesi için. Şüphesiz bu kutsal görevi ancak kutsal bir ruh yapabilirdi. Ve öldürmek... Canını alanın canını almak. Kan dökmek ve ellerine baruttan başka bir kokuyu haram kılmak. Ama silahı ateşlerken katil olarak değil yiğit olarak anılmak. Şehitlerimizin kanlarını kendine katarak gökte dalgalanan bayrak için can almak. Yaşamak ve ölene kadar öldürmek. Şüphesiz bu kutsal görevi de ancak kutsal bir ruh yapabilir. Aynı dünya da tamamen farklı hayatların içinde yaşayan iki farklı insan. Tek ortak yanlarıysa başkaları için yaşamaları. Bu, bir hemşire ve bir jandarma özel harekatçının hikayesi. Biri yaşatmak için diğeri öldürmek için savaşırken aşk da onları bir araya getirmek için savaşacaktı.

Bir öykü var,bir kahramanlık öyküsü.Binlerce yiğide öncülük yapan bir kadın var.Her şey VATAN için diyerek göğsünü,şanlı ünifromasını siper eden birisi var. Gülşah Komiser tüm saflığı ile katılmıştı bu teşkilata,O'na kıydılar. O'na kıyanlar unutmasın ki bizde Gülşah'ın cesareti,yiğitliği ve asla solmayacak olan gülüşü var. Budur tesellimiz,budur bizi ayakta tutan.Gülşah Güler 15 Temmuz darbesinde yuvası olan Özel Harekat Dairesi Başkanlığında kahpece ŞEHİT edildi.O bir Özel Harekatçıya yakışır şekilde erdi Şehadete,olduğun yerin güzelliğini biliyoruz Gülşah Sultan. Ve senin kahramanlık destanını her dinleyişimizde aklımıza şu dizeleri getiriyoruz. "Saflarımız seyrelse de yine ileri! Düşenlerin kanlarından doğar bir şafak. Haydi sarssın yeri,göğü cenk türküleri. Kanımızla yarın burda güller açacak!"🇹🇷🦅

Bu kez farklı bir konuya girdim . Ben azerbaycanlıyım . O yüzden size Azerbaycanın Ortaçağ tarihini yazacağım . Azerbaycanın silsile ve zengin tarihini yazmaktan gurur duyacağım .

Şəhidlər ölməz, Vətən bölünməz!!!

İlk addım,kelime,ilk heyecan,ilk aşk.... Aşka inanmayan Savaş... Aşkın sadece kitaplarda olduğunu zann eden Güneş... Peki ya onlar karşılaşırlarsa ne olur? Aşk-3 harf,1 kelime amma insanın içine düşdüse gitmek bilmeyen bir şey... Güneş ve Savaşın hikayesine hazırmısınız?❤🥰 Ta ki biri koşarak gelib bana çarpışıncaya kadar... O an tek ses fotoğraf makinemin elimden yere düşmesi be parçalara ayırılmasıydı. -"Ne yapıyorsun be sen?!" İşte o an çarpışan kişiyle göz- göze gelmişdim -"Koşuyorum"dedi sırıtarak -"Sen ne biçim bir şeysin ya! Fotoğraf makinem parçalara ayrıldı" -"Kusura bakma acelem var al bu 200 lirayı hoşcakal"diyerek koşdu.

Sevme kızım beni. 'Ben askerim' toz toprak kokarım. Elini uzatsan silah gibi tutarım. Benim gözlerime bakma sana düşman gibi bakarım. Ben uyku nedir bilmem geceleri nöbet tutarım,gece gelme bana parola ister sorarım.Ben disko,dans bilmem yürüyüş kararı sayarım. Askerim ben asker! dağlarda yaşarım... Şimdi bıçak gibi kesiyordu genç adamın nefesi içini. Adımları emin,düşünceleri her ne kadar net olsada...