To była noc wiosennego ekwinokcjum dnia z nocą. Zimna, z wyjącym wiatrem, przenikającym grube mury zamku, tak że gobeliny na ścianach trzepotały w jego porywach. Wokół zamku rozpościerała się gruba zasłona mgły. Odpoczynku nie było już w zamku od kilku miesięcy. Will martwił się o niego. Nie jadł. Nie spał. Siedział ponury. Choroba duszy wykańczała go od środka. - Powinienem być wściekły na was wszystkich - powiedział niespokojnie i z dziwnym uczuciem w sercu. Był pewnym że właśnie zachodzi w nim proces powolnego umierania. Był zły na przyjaciół i to sprawiło, że największe zaufanie miał do własnych doświadczeń. Dlatego to będzie opowieść o tym jak zrozumieć zawiadowcę.

Will dzięki pomocy swego mentora zdołał zrozumieć swój błąd i na nowo otworzyć swe serce. Ale czy na pewno? Niewątpliwie zaczął patrzeć na niedaleką przeszłość z dystansu. Uzmysłowił sobie, że wiele jego reakcji odnośnie swych tajemnic wyglądały zabawnie. Ale przynajmniej wie, że zabawa w zdobywaniu doświadczenia podczas ludzkiego życia przyniesie efekty. Jednak pozostaje jeszcze tyle niewiadomych. Co się dzieje z Willem po ukończeniu szkoły życia? Gdzie i w jaki sposób wykorzysta to, czego się nauczył? Wydaje się, że mrok w który jeszcze niedawno spoglądał, ma dla niego złe wieści.

Odwaga bierze się z poświęcenia Odwaga bierze się z duchowego oddania Duchowe oddanie jest poświęceniem się miłości Dzięki czemu zyskuje się prawo do życia w godności I wsparcie pomagające w osiągnięciu celu Często unika się słowa ,,miłość" by nie popełniać błędu Łatwo o błąd w definicji podszytego strachem O poczucie winy związanego z memoriałem Miłość nie ma potrzeb, nie ma nic co by ją utrwaliło Lecz można chcieć z miłości zyskać osobę, którą się utraciło Z tych słów wynika, że nie jest ważne kogo się kocha Ale sam fakt, że jest kogo kochać Czy Will zdoła to zrozumieć?

Zrobił to. Poczuł, że doświadcza percepcji zupełnie kogoś innego. A właściwie kogoś kogo kochał bez granic, a kto potrzebował jego natychmiastowej pomocy, aby nie usnąć snem wiecznym. Przyjaciele go nie zawiedli, gdy cierpiał. Mimo że tym razem nie wydobyli go z sideł zła fizyczną ręką, lecz ich zawzięte serca i pamięć o nim. Więc i on ich nie zawiedzie. Zrobił to. Ale będzie musiał zrobić to ponownie, aby ocalić przyjaciół z rąk dawców śmierci. Jego czas wreszcie nadszedł...