Część druga autorskich talksów :)

Część pierwsza talksów z fandomu Harry Potter

Wszyscy znamy Henryka, który już od roku zwalcza zło z Kapitanem B, ale co jeśli Kapitan B ma córkę? W dodatku w wieku Henryka Która 4 lata temu wyjechała aby uczyć się we Francji Ale teraz wraca do Swellview I tylko ona zna powód swojego powrotu A co jeśli Henryk się zakocha? Albo co jeśli to ona się zakocha? Jesteś ciekawy co się wydarzy? Ja tak, ponieważ piszę tę książkę na bieżąco i jeszcze nie wiem w jakim kierunku ona pójdzie PS. To moja pierwsze opowiadanie więc proszę o wyrozumiałość.

- Jak mnie nazwałaś? - Zapytał zdenerwowany, ale jakoś się tym nie przejełam. - Pokraką? Bo kim innym możesz być? - Zakpiłam z niego, tak jak to mam w naturze. - Pożałujesz tego, szujo! I odszedł... Historia należy do Draco i uroczej siedemnastoletniej , nowej uczennicy Hogwartu w latach, gdzie wojna się nawet nie zaczęła. Nie miała miejsca. Celina Quello pojawia się nagle w szkole magii i czarodziejstwa i wywraca świat większości uczniów do góry nogami.

Wszystkie talksy, przedstawione w tej książce nie są mojego autorstwa, tłumaczę je tylko z internetu. Życzę miłego czytania! ~Maggie ✨

Nie oczekujcie na talksy konkretnych osób, po prostu będą tu takie, które wpadną mi do głowy 😌 Talksy zawsze autorskie💕 ✖NIE ZEZWALAM NA KOPIOWANIE✖

'ɴᴀᴊʟᴇᴘsᴢᴇ ʀᴢᴇᴄᴢʏ ᴡ żʏᴄɪᴜ ᴘʀᴢʏᴄʜᴏᴅᴢą ɴɪᴇsᴘᴏᴅᴢɪᴇᴡᴀɴɪᴇ'

#dystans gdzie króluje mnóstwo shipów mnóstwo alkoholu i majeranku nikt nie wie, czy właściwie wszystkie teorie shipowe istnieją wiadomo dwie rzeczy to wszystko wina domena I trzeba walić joju, nikt go nie lubi

Hejka W tym opowiadaniu znajdziecie wszystkie filmy i seriale z netflixa, które polecam ❤️

Draco Malfoy? Pamiętam go. Ślizgon, ale tylko w teorii. Nie pasował do nich, był za słaby. Nazywali go też Śmierciożercą, ale tylko idioci, którzy go nie znali, czyli tak naprawdę cały świat. Znałam go trochę z innej strony. To oni wykorzystywali go i jego słabości. Był jedynie pionkiem w ich grze, marionetką podległą swym panom. Służył im, nawet myśląc, że występuje przeciw nim. Nie miał szans w tej nierównej walce. Pamiętam też jego rany po żyletce. Pamiętam nawet te chwile, w których zamykał drzwi, siadał na podłodze i płakał, pozwalając by łzy bezradności spływały po jego bladych policzkach. Pamiętam też jego ostatni uśmiech, gdy na mój widok lekko uniósł lewy kącik ust... Powtarzano mi, że najsłabsze ogniwa wygasają najszybciej. On był tego dowodem.