İstediğiniz kadar dünya tekin bir yer değil deyin, eğlendiğim sürece burası tam bana göre bir yer.

Parlayanların buluşma noktası Facebook grubumuz: Gamze Aydeniz Hikayeleri Instagram hesaplarımız: @gamzeaydenizz @aydenizdongusuu @curetkar_yakut Bir şeyler olduğu kesindi... Bıçak gibi keskin, aynadaki yansımalar kadar bencil, nefesle aynı doğrultuda olmazsa olmaz bir şeydi. Görmezden gelmeyi denedi genç kız. Görmedi, duymadı, bilmedi... Bir süre sonra aslında olayların tam ortasında olduğunu fark etti. Nefes alamadı, boğuldu. Dedesi Çağdaş Bey, anneannesi Nigar Hanım, dostu Meral ve Uras... Bilinmeyenlerle boğuşurken kaybedeceklerinin farkındaydı. Aydeniz kabullenmişti bunu artık. Ne kadar kaçmaya çalışırsa çalışsın muhakkak yakalanacaktı. En iyisi hayatında şiddetli depremlere neden olan sırları öğrenmeye çalışmaktı. Aşkı, ailesi, zamanı ve değer verdiği herkes... Tanıdığı herkes bir şekilde genç kızın koluna yapışıyorlardı. Herkesin bu döngüde bir yeri vardı. Bu döngünün bir de adı vardı. Aydeniz Döngüsü... Ay ve denizin birleşip, parladığı yerde doğan bir aşk hikayesi.

Elimin altında kalemimle ıslanmayı bekleyen defterime değen boş bakışlarım daha da bulanıklaştı. Şimdiye kadar yazdığım en zor cümleler kalemimden dökülmemek için direniyor gibilerdi. İlk ve son kez birini öldürmek üzereydim, hem de kelimelerimle... Tüm o eğlendiğimiz anların ardından etrafa dağıttığı buruk bakışları hayatım boyunca unutmayacaktım. Behçet Aral, 1972.

Öğrendiğim şeylerden biri daha, hiçbir şey sonsuza kadar iyi ya da sonsuza kadar kötü devam etmez. * Görüşüm sadece saniyeler sürse de aynı on numara gibi nefes nefese kalmıştım. O çoktan maçına geri dönüp tüm yeteneklerini konuşturmaya devam ediyordu. Elime kadar uzanan badimin kolunu sıvadığımda tam tahmin ettiğim gibi kolumun morardığını gördüm. "Harika..." diye mırıldandım kaçtığım ve koruduğum her şey başıma gelirken. "Gerçekten, harika. "

Fırça izleri canlandığında onlar çıkacak ortaya. Efsane şöyledir. Çalınan en eski eşya ele geçirildiğinde renkler ayna olur kumaşın üstünde. Her ayna bir yansıma her yansımanın bir gezgini vardır. Çizilmiş her zaman birer kapıdan ibaret. Son Akşam Yemeği'nden bir kadeh alabilir, Kaplumbağa Terbiyecisi'nden bir kaplumbağa sahiplenebilirsiniz. Hayatınızı ortaya koyacak cesaretiniz varsa eğer tarihi değiştiren kadın ya da adam bile olabilirsiniz. Ahşap çerçeveler çatırdadığında onlar çıkacak ortaya. Şimdilik sadece biri... "Beni burada bırakma. Bu çizilmiş gökyüzünün altında en çok yaratılmış gökyüzüne bakmayı özledim." Tablo Gezginleri başlıyor.

Derste dedikodu yapan geometri öğretmeninin, Öğrencilere sürekli laf sokan Kasap Ahmet'in, Bahçeye çıkıp öğrencilere çaktırmadığını sanarak gülleri ağzına atan müdür yardımcısının, Edebiyat öğretmeni olup bitkilere takık olduğu için öğrencilerine sürekli bitkilerle ilgili laf sokan öğretmeninin, Sevmediği sınıfa müdürden azar yedirmek için türlü türlü planlar yapan Din kültürü öğretmeninin, Türklük damarı çok çabuk kabarıp ortalığı karıştıran Kop da gel Kemal lakaplı, Tarih öğretmeninin, Sevmektense nefret etmesini isteyip, soru sormaması için uzak durdukları Matematik öğretmeninin, Ona göre bütün öğrencilerin saygısız olduğunu iddia edip, önüne gelen öğrencileri disipline vermekle tehdit eden Fizik öğretmeninin aynı olduğu; farklı öğrencilerle, yeni hikayelerle bir yolculuğa çıkıyoruz❤ * İlk kitapla alakası yoktur. İlk kitabı okumadan buna başlayabilirsiniz :)

1 kız ve 4 erkek aynı evde yaşamak zorunda kalırlarsa neler olur ? Küçüklükten beri kanka olan Hasan, Cihan, Ömer ve Sina. Ailesi terk ettiği için evsiz kalan Mısra. Eğleceli, komik ve romantik olan bu hikayeyi okumaya ne dersiniz ? **** Evet, Mısra'nın ailesi bizdik. Hayatımıza bodoslama daldı, izin istemeden, emrivaki yaparak. Önce evimizde yer edindi, hayatımızda yer edindi, sonra kalbimizde. Neşesiyle, enerjisiyle, sevgisiyle hep gülümsetti yüzümüzü. İyi ki izin istememişti hayatımıza girerken, iyi ki emrivaki yapmıştı. İyi ki buradaydı. O bizim iyi ki'lerimizin en başına geliyordu. Ve biz onun ailesi olmuştuk, o da bizim ailemiz olmuştu. **** "Bir tuhafım. Yokluğun beni darmaduman ediyor, varlığın kalbimi. Bu nasıl iş anlamadım." •••• "Ben de..." Dedi o da. "Ben de seni seviyorum ! O kapıyı açıp yüzünü ilk gördüğüm an ! Aşık oldum... Keşke sana aşık olmasaydım." "Keşke benim gibi bir korkağa aşık olmasaydın..." ••• 2 hikayeden oluşan bir seri. Bu hikayeyi çok seveceksiniz...

delibirhatun: Çok yalan söyler misin? burakynk: Evet, her zaman. delibirhatun: Biliyor musun? Bende sana yalan söyledim. burakynk: Ne yalanı? delibirhatun: Onu sevmiyorum. Ondan nefret ediyorum.

"Bu kurgu, kafa dağıtmak amacıyla yazılmıştır." Ön sezileri normal insanların sezilerinden üstün olan Mira Aksoy, yeni okulunda ki yeni arkadaşları ile babasının eski en iyi arkadaşının oğlu, Bora Yıldırım ve çetesinde ki anlaşmamazlıklarından dolayı birbirlerine yaptıkları intikamlarının hikayesidir. Instagram: dusmansiniflar.serisi 𝟐𝟎𝟐𝟎'