Oyunmuş . Hepsi birer oyunmuş . Beni hiç sevmemiş . Elimi tutuşu , gözlerime bakışı, beni öpüşü hepsi koca bir yalandan ibaretmiş. Günlerce bu cümleyi tekrarladım kendime ve her gün bir kez daha ondan nefret ettim . Anlıyor musun ? Nefret ettim ondan . Ben şimdi nasıl bakabilirim ki ona ? Söylesene! "Acı çekmenin sırası değil Buse. Toparlan ve kendine gel ! O sana bir oyun oynadı ve onun oyunu bitti şimdi sıra bizim oyunumuzda." Dedi. Aslında haklıydı şimdi sıra bizim oyunumuzda idi. Ayakta kalan, ama ayakta kaldıkça mahvolan, mahvoldukça daha güçlü ayakta kalan,oysa çaresiz kaldıkça çaresizliğe sürüklenen, umut gördükçe umuttan kaçanlarız ... Buseeren

Bir insan defalarca kez aynı adam için acı çeker mi ? Çektim . Bir insan her gece yalvarır mı Allah'a ? Yalvardım . Bir insan , bir insanı ne yaparsa yapsın affeder mi ? Affettim. Şimdi ise işte böyle o mesaja bakmayacağını bildiğim halde yazıyorum işte. "Neden ? Neden Mert? Neden böyle oldu ? Biz neden ayrı düştük ? Neydi bizi ayıran? Sen mi ? Ben mi ? Ben anlamıyorum tamam mı ? Elimden gelen herşeyi senin için yaptım. Sana yalvardım. Bütün gururumu yerin dibine koydum . Birgün herşey düzelir mi ? Bilmiyorum . Ama yemin ederim bunun için belki de herşeyimi verirdim . Aklım ve kalbim senin için savaşta . Bir yanım diyor ki ; sevseydin böyle olmazdı. Bir yanımda diyor ki ; belki mecbur kaldı . Neye inanacağımı bilmiyorum . " Sen benden inançlarımı da almışsın. Ve kız kalemi usulca elinden bıraktı, şu cümleyi söyledi ; "Sen uçurumdun , intihara meyilli olan bendim ."